Tip: koop een paar coöperarieve bordpellen! Je speelt dan samen tegen het bord. Als je wint, win je met zijn allen en als je verliest, verlies je ook met zijn allen. Qua knutselen: geef ze eens oude doosjes, lege wc rollen, touw, rietjes, doppen en een rol duct tape of schilderstape Zet buiten een paar emmers water neer, wat potten en pannen erbij, de soeplepel en de garde erbij (of beter: tweedehands via marktplaats of de kringloop) en laat ze lekker gaan. Het komt goed!
Thuisonderwijs was wel gelukt. Mijn normale uren werken niet. Daar had ik dus afspraken over met mijn manager en team. Man sprong ook wel in, maar had kwa werk minder mogelijkheden (vitale functie)
Oh op die manier. Ik las het verkeerd! Fijn zo een coulante werkgever want die had al het recht te zeggen je brengt ze maar naar de opvang want je hebt er recht op. Heeft het je wel (gedeeltelijk) vakantie uren gekost?
Ik zou wel 10 dagen thuis kunnen zitten met gezin hoor. Ik heb die 11 weken met 2 kinderen thuis (toen nog 7 en 4 jaar) niet zozeer als heel zwaar ervaren. En ja die moeten ook veel entertaining krijgen en ja ik werkte vanuit huis dus ik was een soort thuiswerkende moederjuf die ook nog het huishouden moest doen. Maar de kinderen kwamen vaak zelf ook met creatieve oplossingen als ik echt even digitaal moest vergaderen en we hebben het eigenlijk gewoon heel gezellig gehad. Ik vond het stiekem wel jammer dat school weer begon... Ik zou er nu wel gebruik van maken dat anderen buiten ons huishouden nog wel naar buiten mogen dus stoel in de tuin zetten, iemand uitnodigen en door het raam kletsen. Kan toch prima? En ik heb nog steeds genoeg klusjes in huis te doen. Nee ik zou een thuisquarantaine nog geen ramp vinden denk ik. Ja het is even schakelen maar het is te doen hoor!
Dat zou ik persoonlijk niet doen als er iemand positief is getest. Dan zou ik daar even weg van blijven.
Het valt mij op dat deze gebruiker altijd erg negatief spreekt over haar kinderen en gezin. Ga daar, los van Corona, iets aan doen. En dat begint bij de ouder ( en negatieve mindset).
Inderdaad niet te negatief denken. Op deze manier word het inderdaad ook helemaal niks. Geef de kinderen iets waar ze niet perse samen mee hoeven te spelen, maar koop iets wat ze ook om en om kunnen doen. Daarnaast kun je ze best ff voor de tv zetten terwijl jij boven even relaxt op je kamer. Dat deed ik ook bij de lockdown. Ik had toen 5 kinderen waarvan 1 een slechte concentratie heeft net als jou'n kind. En ik had een baby van 6 weken. Ik heb ontzettend genoten van de tijd en aandacht die ik ze mocht geven. Je moet dingen niet als een verlies zien als er wat misgaat, maar je moet de positieve dingen als winst zien. Daar kun je op verder borduren. Hopelijk is het allemaal niet nodig en test je negatief!!
Ik denk dat je hierbij vergeet dat mensen verschillend functioneren. Ik ben ook niet de typische oermoeder, en ik merk dat andere mama's mijn uitspraken vaak bestempelen als negatief. Terwijl het voortkomt uit karakter: als introvert is ouder zijn heel moeilijk. Dat heeft niéts te maken met hoe graag je je kinderen of je gezin ziet, maar alles met hoe je geest reageert op de aanwezigheid van anderen. Ik vind het altijd erg jammer dat daar zo weinig begrip voor is.
Als er zoiets belangrijks als dagindeling of structuur wegvalt weten kinderen vaak niet wat te doen uit zichzelf. Ze kijken dan naar jou. Niet alleen om die structuur terug te krijgen, maar ook naar hoe jij ermee omgaat. Hoe negatiever jij er in staat, hoe meer zij dat oppikken en dat spiegelen ze dat. Ik snap de reactie van @Kraanvogel wel. Een duidelijk schema kan helpen. Zet er desnoods tijden bij wanneer jullie eten/spelen/alleen spelen/lezen/werken. Gaat het samenspelen niet? Dan ga je eerst met kind 1 spelen en als de wekker gaat met kind 2. Dan nog een wekkertje waarbij jij met een kop koffie en de benen omhoog kan. Als de wekker gaat mogen ze je weer storen. Er zijn genoeg binnenactiviteiten te bedenken. Toen corona begon zat iedereen thuis met de kinderen. Genoeg inspiratie op internet. Ik vraag mij vooral af hoe het komt dat je het zó heftig lijkt om 10 dagen met je kinderen en man alleen te zijn.
Moah, vind dat een beetje te kort door de bocht. Er zit wel een verschil in hoe je hier digitaal ventileert en in je gezin/leven staat of handelt denk ik. Denk maar aan het typische (ja even uitvergroot) beeld de "stoere mannen" op online gaming en vervolgens kom je ze offline tegen. Erg vermakelijk bij een lan party overigens. Mij zal je ook niet als de positiefste inschatten. Maar niks mis met de mindset hoor, we knokken gewoon verder ongeacht de shit, zal best wel weer goedkomen. Gewoon niet opgeven en genieten van de tijd die je hebt en aan de kant schuiven of veranderen wat je niet gelukkig maakt. En dan nog mag je er soms flink de balen van hebben.
De lockdown duurde best een tijdje. En dan heb je ook meer tijd om oplossingen te verzinnen voor de dingen die zich voordoen. Die tien dagen kunnen ook heel leerzaam zijn en zorgen dat je meer ingangen ziet om de dingen anders op te gaan lossen dan je eerder deed.
Dat dus. Als ik hier op het forum soms de reacties lees van sommigen, echt overal problemen zien: met mondkapjes, met schoolgesprekken, met halen en brengen, sport, verjaardagen. Dan hoop ik altijd maar dat die mensen dat vooral hier ventileren en niet zo negatief door het dagelijks leven gaan dat hun kinderen hier veel van meekrijgen. Mijn zoon is erg gevoelig voor dingen die problemen geven. Als ik iets negatiefs zeg of me ergens zorgen over maak, dan zit hij daar meteen bovenop en word ik er voor het slapen gaan compleet over doorgezaagd. En natuurlijk mag hij weten dat er ook zorgen en problemen zijn. Dat hoort erbij. Het is ook gewoon k.. allemaal zo. Maar ik probeer zelf zo luchtig mogelijk om te gaan met alle restricties en ik merk ook dat mijn zoon daar wel bij vaart. Niet van elk wissewasje een probleem maken, maar een beetje ‘omdenken’ kan geen kwaad. Oplossingen verzinnen, worden ze zelf ook creatiever van. Oh en ik ben van nature wel iemand die een halfleeg glas ziet, ik wil alleen niet dat dat mijn leven bepaalt.
Oke. Bedankt hiervoor. Jij kunt niet in mijn gezin kijken en hebt geen idee waar ik mee te dealen heb en heb gehad. Ik post op het forum op zoek naar tips, misschien soms een beetje herkenbaarheid, begrip. Ik post niet over de leuke dingen, over de fijne momenten, over de dingen aan het ouderschap die ik ongelofelijk tof vindt. In de regel posten mensen op het internet vooral de dingen waar ze mee zitten, niet de dingen die goed gaan. Het valt mij op dat je kwetsbaar opstellen en eerlijk zijn hier vaak erg negatief ontvangen wordt. Nee, ik ben niet het soort moeder dat het moeder-zijn als een grote roze wolk ervaart, ik ben eerlijk. Dat komt door hoe ik in elkaar zit, door dingen die ik heb meegemaakt en door de dingen die ons als gezin zijn overkomen. Maakt mij dat iemand met een negatieve mindset? Zo zie ik het niet. Soms moet je ook erkennen dat de een gewoon andere kanten toebedeeld heeft gekregen dan de ander. Niet om zielig te doen, want ik besef me donders goed hoeveel geluk ik heb gehad met mijn gezin, maar gewoon hoe het is. Ik ben mij ervan bewust dat mijn kinderen oppikken hoe ik me voel over dingen, juist dat is de reden dat ik dit topic opende. Het houdt me bezig, die 10 dagen thuis zitten, ik voel daar onrust over en probeer voor mezelf dingen op een rijtje te krijgen, met input van anderen. Juist om mijn kids daar niet mee te belasten. Misschien iets minder snel oordelen over een ander; ook ik doe gewoon mijn best om een goede moeder te zijn, onder soms pittige omstandigheden.
Ja dat kan. Ik denk dat het weinig kwaad kan als je op 1,5 meter van elkaar zit, de ene binnen en de ander buiten met een raam ertussen
Mocht het zo zijn dan gaat het je vast lukken. Wat mij persoonlijk veel hielp in het voorjaar is vooral aandacht besteden aan de dingen die wel goed gingen en de ruzietjes etc zo snel mogelijk "vergeten" . Een vaste dagindeling helpt ook. Ik had op de deur (wij hebben een glazen deur) dingen op vaste tijdstippen geplakt. 8 uur opstaan , aankleden en ontbijten 9 uur je huiswerk maken 10: 30 uur drinken en wat lekkers 12 uur lunchen 13 uur verder met je huiswerk (maar vaak waren ze dan al beiden klaar) 15 uur drinken en wat lekkers De gaten konden ze zelf invullen dmv allerlei dingen die ik op losse papiertjes had geschreven en die ze dus tussen de vaste dingen konden plakken. Computeren, op de WII, knutselen, spelletje spelen, wat bakken etc etc. Wat ook goed werkt is van te voren vertellen welk gedrag je van ze verwacht. Dus ga je een spelletje spelen, dan vertelde ik altijd (toen ze die leeftijd hadden) dat ik onherroepelijk stopte als er vals gespeeld zou worden. En dat , wanneer er iemand gewonnen had er niet gehuild/gejammerd etc werd want dan konden we nog een potje spelen en was er weer een nieuwe kans om te winnen. Ook handig om van te voren af te spreken hoeveel potjes er gespeeld worden..
Tijdens De lockdown mocht je wel een rondje wandelen, boodschappen gaan doen Maar nu mag je dus 10 dgn niet je huis uit, enkel je tuin in ( als je die al hebt) Dat vind ik zelf ook vreselijk. Ben toch wel gewend wat me time te hebben zonder alles om me heen. maar goed als het zover is moet het wel. En zullen we samen er door heen moeten komen.
Dat deden we in het begin niet. Toen was er nog een hoop onduidelijk en nieuw. (gelukkig hebben we een prima tuin). Ik heb ook wel echt mijn eigen momenten nodig. Maar als je van tevoren weet dat iets kan gaan gebeuren dan ga je erover nadenken. Misschien maak je dingen dan wat groter en denk je dan minder aan subtielere sturing. Toen de lockdown kwam was het plots daar en moest je er maar mee dealen. Je had minder tijd om te denken.