Ik dacht dat er toestemming gevraagd werd aan degene die thuis blijft. Dus of hij/zij het goed vindt dat ze zonder hem/haar op vakantie gaan.
Zelfs al is het nooit andersom. Dan nog is iedereen daar vrij in. Nee, het is niet leuk als je ouders blijkbaar niet met jou maar wel met je broer/zus op vakantie willen. Maar soms liggen de verhoudingen bij de een nu eenmaal anders dan bij de ander. En ik snap dat ouders dat lastig vinden en soms niet weten hoe ze daarmee om moeten, zoals ik eerder zei.
Natuurlijk zijn ze daar vrij in, maar dat maakt het niet minder kwetsend. Ze zijn vrij om te doen wat ze willen, maar over het algemeen houden mensen ook een beetje rekening met elkaar - en ik verwacht dat bij ouders en hun kinderen nog wat extra. Móet dat? Nee. Kan het raar en kwetsend overkomen als ze bv het ene kind wel meevragen en het andere kind überhaupt niks zeggen? Ja.
Ligt een beetje aan de band met je ouders. Wij vertellen elkaar wel wanneer we met vakantie gaan en sturen ook foto’s, en dat we zijn aangekomen, wanneer we weer thuis zijn. Dus ja dat zou ik best raar vinden! Daarnaast nemen wij af en toe mijn ouders wel meer naar Landal als bedankje voor het oppassen. Dan vraag ik mijn zusje en man niet mee (denk ook niet dat ze daar op zitten te wachten met kids in Landal haha, nou zeg ik dat wel gewoon tegen m’n zusje: ik neem ze mee naar Landal ok?) Maar als mijn ouders een weekend weg of vakantie zouden boeken zouden ze zeker altijd ons beide plus gezin mee vragen. Ze zouden niet snel alleen mijn zusje meenemen. Maar al zouden ze dat wel doen dan gaat het denk ik vooral om de geheimzinnigheid eromheen. Het is wel vreemd dat ze zo geheimzinnig doen toch?Klinkt zo schuldbewust.
Ik denk dat vooral het niet vertellen en dus buitensluiten kwetsend is. Dat zij op vakantie gaan met de andere kinderen hadden zij natuurlijk kunnen vertellen en dan had jij er ook op kunnen reageren. Heel erg vervelend voor je. Hopelijk is het wel bespreekbaar
Heb ze nog steeds niet gesproken. Wel gebeld nog maar namen niet op en belden niet terug . Ze doen veel met de rest van het gezin. Word dan altijd gezegd volgende keer ben jij aan de beurt. Wat vervolgens nooit zo is. Echt met ze praten kan ik niet. Het zijn geen praters. Heb nooit met ze kunnen praten over serieuze dingen. Vroeger al niet. Heb er vooral moeite mee dat ze het gewoon verzwijgen.
Weet de rest van het gezin dat je er mee zit?Heb je het weleens besproken met ze?Misschien hebben ze geen idee waarom je er niet bij bent bv omdat je ouders het niet bespreken met de rest.Als je ouders er niet over willen praten en je steeds duidelijker laten merken dat je er ,voor hun ,niet bij hoort dan zou ik afwachten tot je iets hoort van je ouders.Je hoeft niet alles te delen met je ouders/kind maar als je belooft een berichtje te sturen en je doet het niet of je verzwijgt vakantie's terwijl de rest het wel weet ,klopt niet in mijn ogen.
Misschien heb ik het gemist, maar met wie zijn ze dan precies op vakantie gegaan? Kun je diegene niet bellen en je gevoel hierover delen aangezien jouw ouders niet thuis geven.
Dat zou ik ook doen, ik geloof dat dat een zus was? Maar uiteindelijk lijkt een (open) gesprek met je ouders ook noodzakelijk.
Ik weet niet zo goed wat ik moet denken, maar het is voor mij ook niet helemaal duidelijk wat je met "de rest van het gezin" bedoeld. Wij zijn met 4 kinderen van mijn ouders, als mijn ouders met alle 3 mijn broers (+ aanhang) weg zouden gaan en mij niets zouden zeggen zou ik me wel buitengesloten voelen. Anderzijds als mijn ouders met 1 broer (ik noem maar wat een voetbalwedstrijd zouden gaan kijken of naar een stad waar hij persé naar toe wil) een paar daagjes weg zouden gaan zou ik dat weer niet zo raar/ erg vinden. Het hangt er vanaf wat ze doen, hoe de situatie is. Informeren moeten ze mij ook niet, soms weet ik ook maar amper van tevoren dat ze weggaan. Meestal komt het wel ter sprake als ik op visite ben ofzo. Normaal gesproken gaat er een appje in de familieapp als ze goed zijn aangekomen, maar het komt ook wel eens voor dat ze alleen mijn broer appen. Dat vind ik verder geen probleem, hij woont nog bij mijn ouders. Als ik er specifiek om zou vragen zouden ze mij wel appen, anders zou ik een appje sturen, zo van "alles goed?" Vergeten kan voorkomen, of niet aangekomen om wat voor reden dan ook. Kortom het hangt van het hele verhaal af, maar ik hen niet gelijk een "onrechtvaardigheidsgevoel".
Als mijn vader met mijn mijn broer en zus en hun gezinnen op vakantie zouden gaan zonder mij en mijn gezin, zou ik me echt buitengesloten voelen. Zeker als er niets over word gezegd, zou me dan zwaar k*t voelen. (maar dit zou mijn vader NOOIT doen) Met wie zijn je ouders precies op vakantie geweest? En hoezo was je vroeger al niet hun ‘lievelingetje?’
Wellicht is dit niet het enige maar een opeenstapeling van.. Hier ook. Mijn moeder gaat wel mee met mijn zus op vakantie. Maar als wij eens een balletje op gooien of ze zin heeft om mee te gaan dan wordt er net zolang omheen gedraaid totdat héél duidelijk is dat ze niet wilt (alleen t gezicht zegt al genoeg).. maar ze zegt niet lekkerlijk nee. Hier is er een hoop verschil en er over praten? Ik heb het vaker aangegeven.. maar ik moet dat niet zo voelen want dat is niet zo. Ondertussen geniet mijn zus er alleen maar van. Ze heeft wel eens gezegd: Ja ik zie ook wel dat ze mij voortrekt, en nee ik vind dat ook niet eerlijk. Maarja, voor mij is het heel fijn dus ik zeg niks. #$&&@%* top zus ook.
Nou ik vind dat dus héél erg. Dat het ene kind word voorgetrokken ten opzichte van de andere(n). Dat VOEL je en dat doet pijn. Ik hoop dat ik nooit één van mijn eigen kids voor zal trekken. En mocht er één zeggen het zo te voelen zal ik daar begrip voor tonen en kijken hoe we dat kunnen oplossen. Vind het wel erg gemakzuchtig van je moeder en zus op deze manier. Denk dat ik er al klaar mee zou zijn. (maar ik ken natuurlijk alleen jouw kant van het verhaal en daar is mijn reactie dan ook op gebaseerd)
Dat is het ook. Ik heb weleens vaker tegen mijn man gezegd dat wat mij betreft het klaar is. Maar ik kan dat mijn kinderen niet aan doen, die zijn gek op beide. We hebben goed contact, voor mij voornamelijk voor de kinderen. Met mijn zus gaat het wel op en af, we spreken het beide alleen niet echt uit. Het gaat bijna altijd over haar, en als ik eens zeg dat mijn kinderen lastig zijn dan moet ik altijd horen hoe moeilijk het is om zo'n kind te hebben als dat zij heeft (ass) en hoe makkelijk mijn kinderen zijn. En hoe graag ze zou willen ruilen. Ja, jouw kinderen zijn zooooo makkelijk. Nah nee.. Hoor ik trouwens ook zonder dat ik klaag Maar goed, ik hoop TS dat je er nog over kunt praten en dat je moeder nog goed uit kan leggen waarom ze niks heeft gezegd. Sterkte en als je eens wilt praten stuur me dan een berichtje