Dit. En hoezo regelmaat, je kunt ze overal te slapen leggen. Wat schrok ik toen ik een huilbaby kreeg! en dat ik later niet naar landal of de camping in Italië zou gaan.Alleen maar vette backpacktrips met mijn kinderen. Well guess what...
Dat ik nooit meer een huis zou kopen. De eerste keer was zo'n vreselijke ervaring, hypotheek adviseur is op staande voet ontslagen bij zijn werkgever, wij moesten halsoverkop naar het hoofdkantoor om een volledig nieuwe aanvraag te regelen, voorbehoud was al verlopen, ik heb nog last minute een formulier gefaxt (ja zo oud ben ik), verschrikkelijk! Maar ja, nu konden we ons droomhuis (ten minste in de categorie realistische dromen) kopen en die kans wilde ik toch niet laten lopen. Gelukkig deze keer heel veel soepeler, nu alleen nog ons huidige huis verkopen. Dat ik nooit mijn haar zou verven.
Nou inderdaad. De Iris van nu zou de Iris uit oa 2001 weleens een hartig woordje willen toespreken Inclusief uitleggen dat de blikken die Iris 2001 naar ouders gaf, nou geen schoonheidsprijs kregen want die waren nog erger dan dat ze d’r mond had opengetrokken En die ——> kwam aardig in de buurt in 2001
Ik zou nooit met een nat gemaakte duim mijn kind z'n gezicht even snel schoon poetsen, dat vond ik zo verrekte vervelend wanneer mijn moeder dat bij mij deed vroeger. Ik zou nooit tegen mijn kinderen zeggen: 'dat begrijp je wel als je iets ouder bent'. Ik zou nooit mijn kinderen op een bepaald tijdstip naar bed sturen, zouden ze lekker zelf mogen weten.
Ik zou nooit 'daarom' zeggen, totdat dochter hier in de waarom-fase kwam Ik zou nooit met spuug een vlekje van m'n kind haar wang vegen, vond ik zelf vreselijk als kind. En guess what: toch verrekte handig als je opweg bent naar school en de appelstroop zit nog op haar gezicht
Als tiener: ik val totaal niet op mannen die kaal zijn en groene ogen hebben. Verder moet hij absoluut van dezelfde lengte én leeftijd zijn. Mijn man is dus: Kaal Groene ogen Kleiner dan ik Flink wat ouder dan ik
Een van mijn vaders lijfspreuken is zeg nooit nooit. Die heb ik al jong overgenomen. Enige wat ik me nu kan bedenken is dat ik altijd vreemd keek naar vrouwen met draagdoeken. Vond dat zo hippie achtig, en zwaar eruit zien. Maar zonder die draagdoek had ik bij de derde dochter echt geen adem meer kunnen halen. Ben die hippie vrouwen wel heel dankbaar nu Er zijn nu wel dingen die ik me echt niet voor kan stellen dat het me ooit gebeurd. Maar ik zeg nooit nooit.
Ik snap ook niet hoe moeders met meerdere kinderen en een baby het doen zonder draagdoek Die van mij leven erin het eerste half jaar ongeveer.
Dat ik altijd fanatiek tegen homeschooling ben geweest. Maar die coronatijd Als ene cadeautje zag en dit eigenlijk heel fijn vond! ik zeg niet dat ik fanatiek voorstander ben, maar mag van mij in de winter nog wel even gebeuren, scholen dicht, ideaal!
Dat ik niet een persoon was en zou worden met vreetbuien. As we speak aan een zak pepernoten. Straks denk mini pizza’s
Dat thuisonderwijs mij geweldig leek en ik het serieus heb overwogen en had mij er in verdiept vanaf dat hij 2 was. Met pijn in mijn hart toch gekozen voor school. Totdat de scholen dichtgingen en ik moest aan de bak. Die geweldige leerling op school, was nergens te bekennen.... Mijn prachtige plan kon ik in de prullenbak pleuren, schema's hadden geen zin en ik kon wel janken. Heb gejankt. Ik deed zo mij best, had een leuk speels programma en hij brulde gelijk al: 'kan ik niet,wil ik niet, doe ik niet!' Wat een drama... thuisonderwijs sucks! Geen idee waarom dat mij zo leuk leek
Dat ik blij was dat ze allebei eindelijk op school zouden zitten. Maar na een tijd thuis onderwijs vond ik het zeer vervelend dat ze weer terug naar school moesten. We hadden een heerlijk dagritme en ook het lesgeven ging prima. Zou wel willen dat ze deze winter ook thuis onderwijs krijgen. Ik zou nooit roepen; de kindjes in Afrika hebben niks te eten. En toch als de kinderen hard bah roepen met eten voor hun neus zeg ik dat. Ik zou ook nooit saai bij het schoolplein staan, maar nu sta ik soms ook wel eens op m'n Nikes met slordig haar en zonder make up er, omdat de ochtend routine toch niet vlekkeloos verliep.
Dat ik nooit Lord of the rings zou kijken, nooit huismoeder zou worden en nooit een huis van een half miljoen zou kopen. Grappig hoe het leven soms loopt.
wauw echt waar? Ik ben niet anders gewend dan een scheldende vader en die ook scheldend de winkel binnenging. Toch is hij niet dom want als het om veel geld gaat,gaat ie lijmen en krijgt z'n zin. Helaas scheld ik zelf ook veel maar meer als ik van m'n fiets donder of zo