Hallo allemaal, Ik wilde jullie om advies/ervaringen vragen wat betreft het aankondigen van de komst van ons derde kindje. Man en ik kijken allebei een beetje op tegen het aankondigen, dit omdat deze zwangerschap niet echt in de planning stond. We zijn er wel super blij mee, maar hebben in het verleden wel eens geroepen dat er echt geen derde zou komen (als reactie op mijn zus die begin dit jaar een derde kreeg). We vinden het nogal persoonlijk om te vertellen dat dit kindje niet “bewust” gekozen is, maar weten dat schoonfamilie geen blad voor de mond zal nemen en hier naar gaat vragen.. We willen niet dat ons kindje later hoort dat het een “ongelukje” was, maar zien het ook niet zitten om te liegen. Misschien maken wij het ook wel te groot, en is het prima om te zeggen dat het niet in de planning stond maar ontzettend welkom is en dat is het dan.. Wat hebben jullie gedaan of zouden jullie doen? Ik ben nu 16 weken en we moeten nu toch eens iets vertellen..
Gefeliciteerd! Waarom uitleg geven? Is iets tussen jullie en heeft eigenlijk niemand iets over te vinden lijkt mij. Je kunt zeggen dat jullie je bedacht hebben als je al een reden wilt geven. Zou idd niet zeggen dat het niet gepland of wat dan ook was. Fijne zwangerschap.
Ik zou het inderdaad niet groter maken dan het is: niet gepland, ontzettend welkom. Zou niet weten wat daar mis mee is. Als jullie misschien getwijfeld hebben om het wel of niet te houden zou ik dat wel voor jullie zelf houden, dat lijkt mij als persoon niet leuk om te weten dat mijn ouders getwijfeld hadden.
Zo het idd ook niet groter maken dan dat het is. En als de schoonfamilie er dan graag een antwoord op wil, kan je zeggen dat jullie het een heerlijke verrassing vinden. Een onverwachts cadeautje waar jullie enorm naar uitkijken.
Is het erg om als kind te horen dat je niet in de planning stond? Nee toch. Ik weet dat ik ook niet gepland was, iedereen weet dat. Van de jongste van mijn zus ook weten we dat ook en ze maakt er ook geen geheim haha Als je enorm geliefd bent maakt dat geen bal uit T is helemaal niet erg om te zeggen dat jullie zelf ook geschrokken zijn maar heel blij nu als bekendmaking. Niet zo groot maken inje hoofd.
Sluit me bij de rest aan. Gewoon eerlijk to the point! We zijn onverwachts zwanger. Niet gepland maar enorm welkom en heel blij mee. Wat betreft reacties: als je iets zelf hard heb verkondigd krijg je daar inderdaad ongetwijfeld nu een reactie op. Zo gaat dat nu eenmaal. Maar is dat erg? Laat ze hun reactie geven. Denk dat we allemaal wel eens iets verkondigen en later onze mening bijstellen. Mens eigen hoor. En uiteindelijk ze allemaal alleen maar verheugd zijn hoor!!
Eens met bovenstaande reacties, maak het niet groter dan het is. Je bent een ander geen verantwoording schuldig Dus de mensen die er naar vragen zou ik als antwoord geven: niet gepland maar wel zeer welkom en de mensen die er niet naar vragen zou ik niet vertellen dat het geen bewuste zwangerschap is. Gefeliciteerd en geniet van je zwangerschap!
Onze derde is ook ontzettend onverwacht. We hebben 2 keer ontzettend veel geduld moeten hebben en mini is het resultaat van 1 keer denken: zo'n vaart loopt dat bij ons niet. Dat weten wij, dat weten onze ouders en broers en zussen en de kinderen weten het ook. Ze is namelijk ontzettend gewenst, ze maakt ons gezin volledig en we hebben nog nooit ook maar 1 seconde spijt gehad van ons prachtige meisje. En dus ben ik helemaal niet bang dat ze er ooit over hoort, de onverwachte cadeaus zijn toch het leukst!
Ik vind persoonlijk dat het niemand wat aangaat of het nou geplant was of niet. Ik vind het altijd zo achterlijk als mensen dat vragen! Al denk ik dat iedereen onderhand wel vermoed dat het ongeplant was als je het met 16 weken nog steeds niet gedeeld heb.
Wij hebben er bij onze eerste ook nooit een geheim van gemaakt dat hij niet gepland was. Hij is de mooiste verrassing die ik heb mogen krijgen in mijn leven. En zo heb ik het ook gewoon naar de buitenwereld gebracht.
Onze jongste was ook een verrassing. Heb gewacht met vertellen nadat mijn zus 6 maanden zwanger was ( ik ondertussen 3 mnd) gewoon puur omdat ik haar even haar momentje gunde. En mijn zus is lang bezig geweest met zwanger worden van de 2e dat het een beetje ongepast voelde. En moest zelf echt ff verwerken . Dochter had net haar eerste verjaardag gevierd en waren net verhuist toen ik zwanger bleek . Neefje en nichtje schelen 3 mnd. Erg leuk Iedereen reageerde erg positief. Hier geen verrassing meer, hoop ik. Ondertussen alweer even gesteriliseerd. Met 11 neefjes en nichtjes hoop ik dat zussen nu stoppen want wordt wel gezellig druk haha maar komt er nog een zullen we weer net zo blij reageren . Hier is het 2, 2, 1, 3 ( waarvan 1 bonus dochter) , 2 en dan aangekomen broer heeft ook een kindje . Oudste is 15, jongste 3 mnd .
Het maakt toch niet uit dat het niet gepland was. Als de familie hier naar vraagt kan je dat prima zeggen hoor. Mijn broertje was ook niet gepland en dat weet ie ook. We plagen hem er vaak mee , mijn broertje is mondig genoeg om daar een goed antwoord op de geven je kindje is niet gepland maar wel hartstikke welkom en dat is het belangrijkste toch?
Bedankt allemaal voor jullie reacties! We gaan het dit weekend vertellen, een verassing, maar wel de kers op de taart van ons gezin We wonen in het buitenland, helaas nu niet gemakkelijk om naar nederland te gaan dus we gaan nog kijken hoe we dat een beetje leuk kunnen doen (een familie groepszoom ofzo).
Hier 2 van de 3 niet gepland en zelf was ik ook niet gepland, maar het maakt imo qua liefde echt niet uit of je naar een baby hebt uitgekeken of dit een spontane verassing is. Buiten dat gaat het ze niets aan toch?!
Ondertussen aan iedereen verteld schoonfamilie reageerde super enthousiast en lief. Bij mijn eigen ouders kon er geen gefeliciteerd vanaf, ze waren erg verbaasd en er kwamen wat flauwe opmerkingen over hoe druk het gaat worden en hoe we drie studerende kinderen gaan betalen. Vind ik best lomp, zeker omdat we het financieel goed voor elkaar hebben en wij hun wensen altijd respecteren (ze zijn dol op hun klein kinderen maar willen geen vrijheid opgeven en passen nooit op). Vreemd dat een reactie op derde kind zo kan verschillen!
Tjee wat jammer die reactie van je ouders zeg.. Wel fijn dat je schoonfamilie wel leuk reageerde en dat ze blij waren, in tegenstelling tot wat je eigenlijk verwacht had
Wat maakt het uit? Mijn ouders zijn nog van de generatie ( 63 jaar) dat ze met bosjes moesten trouwen omdat de vrouw zwanger was Ik was ook zo’n ongelukje/ verrassing. Ze zijn al 43 jaar blij met mij ( en 43 jaar getrouwd) Wel flauwe reacties van je eigen ouders