Hoi. Van de week erachter gekomen dat ik zwanger ben geworden door mijn koperspiraaltje heen. Deze bleek gezakt te zijn in de baarmoedermond waardoor de werking ook niet meer optimaal is. De verloskundige heeft een echo gemaakt en zag een iet wat rommelig vruchtzakje van ongeveer 5 weken. Ik heb nu een grote kans op een miskraam door het koperspiraaltje (deze heeft ze meteen verwijderd). Ik heb al 2 prachtige dochters van bijna 4 en 2 jaar. Een derde kindje wilde we helemaal niet. Ook omdat ik nog steeds bekkeninstabiliteit heb door de laatste zwangerschap. Ik heb nu een paar opties, wachten op een miskraam, miskraam opwekken in het ziekenhuis, als we besluiten het sowieso niet te willen, of over 2 weken terug en kijken hoe het vruchtzakje zich heeft ontwikkeld en dan verder kijken wat we willen. Pff zo lastig dit! En als we besluiten en wel voor te gaan, zullen er dan extra risico's aan vast zitten vanwege het spiraaltje? Zoals afwijkingen of iets dergelijks? Hoe zal het met mijn bekken gaan? (ik ben een jonge vrouw van 50 kilo en slapjes gebouwd, een zwangere buik is voor mij heel zwaar). Iemand die me tips of adviezen kan geven? Helpen een beslissing te nemen? Ervaringen delen? Iemand die iets soort gelijk hebben meegemaakt?
Ik ben 1x ongepland zwanger geweest en de enige tip die ik je kan geven: zet alles op een rij en neem op basis daarvan een weloverwogen beslissing. We leven gelukkig in een land waarbij je zelf de keuze hebt hoe je toekomst er in dat opzicht uit gaat zien. Ik heb destijds gekozen voor bewust afbreken van de zwangerschap, maar heb het daar jarenlang nog erg moeilijk mee gehad (met therapie heb ik het een plek kunnen geven gelukkig). Ondanks het feit dat dit echt een weloverwogen stap was... De keuze maak je ook niet "zomaar even". Maar, ik sta er wel nog steeds achter! Ik wens je veel sterkte en wijsheid.
Dank je wel voor je reactie.. Ik heb het er al moeilijk met de gedachte van afbreken. Snap heel goed dat je daar therapie voor nodig heb gehad. Het is niet niks. Ik wil helemaal niet voor deze keuze staan. Had gewoon niet moeten gebeuren. Met hoeveel weken heb je het afgebroken? Wel eens spijt gehad?
Hier een vriendin die ook zwanger is geworden door een koperspiraal (jonge meid, had toen een kind van 4 en 1 jaar) . Ze heeft ook even getwijfeld, maar inmiddels heeft ze er een gezond jochie van 4 maanden bij. De kans op een miskraam was groter, maar is bij haar helemaal goed gekomen. Sterkte met de beslissing!
Ik heb het met 6 weken afgebroken, maar wist toen al 3 weken dat het raak was. Door verplichte wachttijden kon het niet eerder. Ik sta nog steeds achter mijn keuze. Op dat moment en in die situatie kon het niet anders (rationeel gezien). Tuurlijk heb ik me wel eens afgevraagd "wat nou als". Maar ik weet nu dat ik die gedachte naast me neer moet leggen.
Wat lastig! Je lijkt erg zeker over te komen van het feit dat je helemaal geen derde wilt. Zeker als je 2 jaar na de geboorte nog kampt met bekkenklachten snap ik dat heel goed. Het is volgens mij bijna zeker dat je dat nu in deze zwangerschap weer gaat hebben, en dan zal de kans daarna ook vrij groot zijn dat je wederom last heb in de maanden/jaren na de bevalling. Denk vooral aan je eigen situatie, en laat de mogelijke problemen die anderen hebben met zwanger worden en krijgen van een kind links liggen. Daar heb jij nu niets mee te maken. Heel veel sterkte en succes met het maken van een beslissing. Je zou eventueel met het FIOM kunnen praten ook.
Geen ervaringrn mee, maar het overrompeld je want je had immers een spiraal... Je kan jezelf afvragen, past het in jullie leven? Financieel? Kwa ruimte? Zou je nogmaals je leven overhoop willen gooien voor nog een kindje? Dus je aanpassen? Denk dat je vooral die vragen mee moet nemen voor jullie zelf..
Geen ervaring mee, maar ik ben er zeker van dat je met die vragen wel bij je vk terecht zal kunnen. Misschien is het een idee om toch even eerder langs te gaan of een belafspraak te regelen? Zo kan je toch je vragen kwijt en krijg je hopelijk ook een beter beeld over de situatie. wat toch wel een belangrijke bijdrage aan jullie beslissing kan geven. En verder inderdaad de juiste vragen aan jezelf stellen zoals @1991Mamavanvier al schreef. Sterkte en succes in jullie beslissing ❤️
Ik snap dat je enorm bent overvallen door dit. Ik heb met beide ervaring. Ik weet uit ervaring dat het ''weghalen'' voor ons het juiste (verdrietige) besluit was, financieel, qua ruimte, ondanks dat ons hart groot genoeg was voor dit kindje. Als jullie het besluiten weg te halen is dat helemaal prima, jullie kunnen dit besluit het beste maken. Als je het besluit niet wilt/kan maken, ga in goed overleg met je VK voor de juiste begeleiding met eventueel een MW (maatschappelijk werkster) Ik heb dat persoonlijk al prettig ervaren, deze zwangerschap weer onder begeleiding wegens een andere reden. Tevens kan ik voor je bekkenklachten adviseren om vroeg te starten bij de fysiotherapeut met bekkenoefeningen. Ik heb ook jou postuur, 48 kg en 1.57 cm.
Jeetje wat lastig zeg! Ik zou denk ik afwachten hoe het zich ontwikkeld tot de volgende echo. Misschien hoef je dan helemaal geen keuze te maken als het niet goed gaat. En dan kan je in de tussentijd een weloverwogen beslissing maken.