Is dit altijd zo of is het zo 'gegroeit' ow dit is zo raar geschreven. Lijkt me zo frustrerend voor jou. Maar kun je hem wel helpen of zijn er plekjes pijn vrij of zijn de plekjes gevoelloos. Zou zo fijn zijn als er toch iets of een manier zou zijn dat het geweldig gaat voelen en een fijn gevoel geeft. Moeilijk
Niet simpel natuurlijk Wij hebben al vaker periodes gehad waarin alles stilvalt. Nu is het weer een iets kalmere periode maar daar hebben we alle 2 geen probleem mee. Ik ben deze zomer ziek geworden en mijn man die zag zelf ook wel dat ik met hoge koorts en zo ellendig als wat niet ging seksen. Ik zat daar dan wel mee in en we hadden het daar wel over en mijn man verklaarde mij bijna gek dat ik daarmee inzat. In september kreeg ik te horen dat ik kanker heb en gelukkig zijn we wat dezelfde op dat vlak. Ons hoofd staat er gewoon niet altijd naar. In oktober kreeg ik een onco ingreep en had ik te veel last en was ik doodmoe dus weer pover. Binnenkort krijg ik een nabehandeling en mogen we eventjes niet. Mijn man maakt daar allemaal niet veel van. Iemand die door gezondheidsredenen beperkt word, heeft er niet zelf voor gekozen e.
Zo gegroeid tijdens onze relatie. We zijn inmiddels bijna 20 jaar samen, waarvan 12 getrouwd. Er is bij mij eigenlijk iedere keer wat medisch bijgekomen, dus we hebben samen eigenlijk steeds stukjes in moeten leveren. Beperkter geworden. Fysiek is veel niet mogelijk (standjes, ik kan dus met geen mogelijkheid bovenop of bv op mijn knieën zitten), door de medicatie heb ik het libido van een pandabeer in winterslaap....( Of zijn bv mijn borsten zo extreem pijnlijk dat ik nauwelijks kleding kan verdragen...) Mijn man is ontzettend begripvol en ziet ook dat het niet gaat en soms ook langere tijd niet gaat. Hij wil ik niet dat ik echt mijn grenzen overga, wil mij geen pijn doen.
Ook heftig, veel sterkte met het traject en heel erg fijn dat jij ook een goede begripvolle man naast je hebt staan! Goud waard En je hebt helemaal gelijk, je kiest daar absoluut zelf niet voor...
Ik heb er zelf geen ervaring mee, in ieder geval niet in die mate. Bij mij zijn er periodes van ziekte geweest en niet iets chronisch, maar ik wilde je toch even een hart onder de riem steken! Ik heb er ook echt respect voor dat je hier zo open je onzekerheden daarover durft te delen! Ik hoop dat je er toch een soort berusting in kan vinden en dat jullie samen hier een weg in kunnen vinden.
En dat mag je nooit vergeten. En als uw partner het even moeilijker heeft met de situatie kan je er over praten maar het blijft wel iets dat u overkomen is en niet voor gekozen
Maar binnen de religies die masturberen verbieden is buitenechtelijke seks toch nog veel zondiger? Vind het behoorlijk krom eigenlijk om niet te masturberen maar om wel vreemd te gaan.
@Neuzeke wat heftig zeg! Veel sterkte de komende periode en hoop zo dat de behandelingen aanslaan. ♥️
Oke, ik ben nog even wat pagina's aan het teruglezen dus misschien is de 'discussie' al wat weggezakt. Maar betreffende masturberen, waarom zou het 1 het ander uit moeten sluiten? Waarom zou je alleen masturberen omdat/als je niet aan je trekken komt? Als ik naar mezelf kijk, ik heb een heel bevredigend seks leven. Maar ik doe het soms ook. Waarom? Nou heel stom, als ik niet in slaap kan komen heeft dan echt 0,0 met zin hebben te maken. Ik heb geen idee of mijn vriend het doet, maar ik ga daar gewoon vanuit. Het maakt me ook niet uit eigenlijk. Ook niet of ie porno kijkt. Vind ik allemaal prima, heeft voor mij niks te maken met onze relatie.
Vraag me af of die mannen sowieso echt niet masturbeerden, want als dat van hun geloof niet mag, is het volgens mij ook niet de bedoeling dat ze sex hebben buiten het huwelijk?
Ik herken het deels. Ik heb chronische buikklachten, wel de ene dag erger dan de andere. Als het erg is, dan kan ik ook geen sex hebben, omdat het gewoon te pijnlijk is. Daarbij heb ik een heel erge depressie gehad een paar jaar terug en toen wilde ik gewoon niet. Heb toen ook wel eens gezegd dat ie het bij een ander kon zoeken. Dat wilde hij zelf niet, hij zei ook in voor- en tegenspoed. Je kiest er zelf ook niet voor om ziek te zijn.
Héél herkenbaar. Sinds ik (chronisch) ziek ben gaat het nergens meer over.. Maar we knuffelen heel veel en zijn op die manier dicht bij elkaar, heeft niets met seks te maken maar wel alles met intimiteit. Het is wat het is.. Emotioneel trouwens een next level band gekregen sindsdien. Dat heb ik nog nooit meegemaakt met iemand. Weet niet hoe ik het uit moet leggen, maar heel bijzonder ❤️
Hier het zelfde....alles in mij schreeuwt UITGANG! Maar ik heb collega’s die het wel doen en lekker vinden.
Ik denk dat de meeste mannen wel masturberen. Ook gelovige mannen. Vast niet elke man. Maar denk dat de meeste mannen het sowieso 1x hebben geprobeerd. Mijn vriend doet het bijna dagelijks, ik heb daar geen probleem mee. Hij mag dat zelf weten. Ik zelf doe het niet dagelijks, soms 3x per week en soms 3 weken niet. Wij geloven beide wel, en ik vind het stuk qua relaties en seks wel lastig. Want wij hebben ook seks en eigenlijk hoort dat niet. Maar we zijn er ook niet aan toe om ons gelijk helemaal te binden en samen te wonen of een huwelijk aan te gaan. Maar we hebben wel behoefte aan de liefde voor elkaar. Ik vind geloof wel belangrijk, maar ik vind mijn eigen gevoel ook heel belangrijk.
Nooit geprobeerd en ook geen behoefte aan. Man er in die 18 jaar nooit over gehoord, dus wat mij betreft blijft dat lekker zo.