Ben ook heel erg gepest, begon op de basisschool en daarna op de middelbare school. Het was vreselijk. Ik heb kwaliteiten die andere vrouwen niet hebben, ben slim, technisch, en heel handig. Heb er nog vaak last van helaas. Nu gebruik ik m'n kwaliteiten en dat is super fijn. Ik wilde op m'n 13e er zelfs een einde aan maken omdat niemand mij begreep hoe ik in elkaar zat. Ik hield mij altijd vast dat ik van de middelbare school af zou gaan en het dan beter zou worden. Dat werd het zeker ook. Toch weet ik niet wat ik zou doen als ik diegene tegen kom. Heb begrepen dat ze in de zorg werkt nu. Kan daar echt niet bij met m'n hoofd.
Gepest in het 1e jaar middelbare school, omdat ik altijd keurig mn boeken meenam en mn huiswerk maakte. Dus eigenlijk omdat ik mn best deed op school... Heb zelfs liggen janken in bed gelegen s ochtends dat ik niet meer wou.... Toen heeft mn moeder met de school gepraat en uiteindelijk zijn de pestkoppen aangepakt. In het 2e jaar in een andere klas gezet en dat was de beste zet ooit van de school, want ik kreeg er zowaar een leuk vriendinnenclubje . Maar zelf later ook gezien hoe anderen gepest werden omdat ze anders waren.....
Nee, een kermis heeft geen vaste samenstelling. Je hebt wel eens kleine groepjes exploitanten die samenklitten, maar dat is eerder uitzondering dan regel.
Keerzijde van de medaille is dat ik het dus zo heb dat ik van boven, door m’n flubberbuik, soms een L heb. Daar baal ik zo van omdat ik zo ben afgevallen. Laarzen? Zitten altijd veel te wijd. Ik moet echt naar winkels gaan waar ze XS hebben of ik moet ze laten innemen (waar een Turkse kledingwinkel bij mij in de buurt heel goed in is). Anders staat het gewoon heel lomp. Foto van m’n benen —->
Klopt helemaal wat je zegt! Ik heb een keer een teamleider gehad die het niet kon hebben hoe mijn rol in de groep was. Ik snapte het in het begin niet. Ik deed toch gewoon mijn werk? Tot mijn man zei dat ik veel te populair was voor hem en dat kon hij niet hebben.
Dat deed ik ook. Leverde me niet altijd leuke situaties op, maar helaas pindakaas. Kan er nog steeds niet tegen.
Op de basisschool had ik een fijne tijd maar op de middelbare school minder. We waren wel als club benaderd en uitgelachen dus dat maakte ons wel sterker. We liepen ook nooit alleen omdat je dan de pineut was. Hier waren ze eerder passief agressief. In mijn baan had ik meer last, collega's die mij negeerde, als we als clubje ergens stonden schoven ze net zo dat ze voor je neus stonden. Dan stond je in een tweede rij zeg maar alleen dan in je uppie... Daar heb ik meer last van gehad. Voelde me nergens op mij plek. Werk nu ook niet en durf ook niet echt meer. Voel me heel onzeker bij andere
1e jaar middelbare vreselijk gepest. Ik kwam als enige van onze basisschool in deze klas. Op de basisschool zat ik in een klas met nog 1 ander meisje en 22 jongens. Ik kon dus goed met jongens omgaan maar was niet bestand tegen de gemeenheid van meiden. Het begon met kleine gemene dingen zeggen, ging verder naar kleding verstoppen tijdens de gym, naar banden van de fiets lek steken. Ik was boos, verdrietig en wilde niet meer naar school en mijn ouders die zeiden dat ik het er zelf wel naar gemaakt zou hebben. ( Twente voor het zal je eigen schuld wel zijn) Uiteindelijk waren mijn cijfers zo slecht dat ik ben blijven zitten en dat is mijn redding geweest. Nieuwe klas en een leuke meiden groep .
Niet echt door leeftijdsgenoten. Op paar incidenten na. Wel door mijn vader. Weet niet of het onder pesten valt dan eigenlijk.
Ik ben in groep 7 en 8 gepest geworden, toen werden de klassen opeens gemixed en toen kwam ik bij 3 populaire meiden in de klas. Terwijl ik altijd met kinderen omging die ook goed lagen in de klas en die namen het wel voor mij op. Om mijn voornaam, om mijn achternaam die je zo mooi kan rijmen op mn voornaam. Ik had een bril,mn ouders waren gescheiden en mn moeder bleek lesbisch te zijn. Dit was in de jaren 90 en de school zelf wist niet wat ze moesten doen met gescheiden ouders,laat staan dat kinderen wisten wat ze ermee aan moesten. Toen waren mijn ouders de eerste van de school die gescheiden waren, nu natuurlijk niet meer voor te stellen. Gelukkig gingen die kinderen naar een andere middelbare school dan ik. Helaas ben ik op de middelbare school blijven zitten, wat geheel mijn eigen schuld is,zat niet lekker in mn vel en een vervelende thuis situatie en daardoor kwam ik in een andere klas,bij kinderen die elkaar al 3 jaar kenden,en was ik daarom het buitenbeentje. In het loop van het jaar veranderde dat wel gelukkig. In de 4e was een meisje zo jaloers op mij, dat ze roddels ging verspreiden over mij,die niet waar waren. Ik deed mn eigen ding,ik liep niet mee met de meute, had nerdy vrienden maar toch vonden veel populaire jongens mij knap (klinkt zo stom om te zeggen) en had ik vriendjes die niet op onze school zaten,of die 1 of 2 jaar ouder waren dan ik. Dat kon ze niet zo goed hebben denk ik.
Zo heb ik het ook ervaren. Het was bij mij ook niet stelselmatig ofzo en op de een of andere manier ben ik er ook nooit onzeker van geworden. Ik heb een pestkop ook weleens pootje gehaakt. Ik heb best een vriendelijk karakter maar als me onrecht wordt aangedaan kan ik goed van me afbijten en ik had ook altijd fijne vriendinnen. Als je altijd het mikpunt bent en je bent alleen is het wel heel verdrietig.
Ja helaas wel. Op de basisschool omdat ik dik was (Oké nog steeds ben ) en ik was altijd al lang voor mijn leeftijd. Was vaak groter dan de jongens in de klas. Ik heb dyslexie dus leren ging ook niet goed, vonden ze ook altijd heel leuk om mij mee te pakken en ik was nog verlegen ook. Toen ik naar de middelbare school ging is het pesten gestopt. Ik ben als enige van de klas ook naar een andere school gegaan. 1 van de grote pesters woont nu tegenover ons. Ze durft mij niet eens aan te kijken en sinds kort (na een jaar of 5) zegt hoi/goedemorgen tegen mij als het echt niet anders kan
Die grens ligt precies op de plek waar het slachtoffer nog wel/niet mee kan lachen. Plagen kan je ook over en weer doen. Jij maakt een opmerking, ik lach erom, maak een opmerking terug en we lachen samen. Dat is plagen. Jij maakt een opmerking en ik vind het niet leuk, maar jij gaat door. Dat is pesten. Grens is soms moeilijk te herkennen. Als slachtoffer zich groot houd. Ik ben zelf op de middelbare gepest. Waarom? Volgens de pesters omdat ik dik was. En lelijk. En ik stonk. Volgens mij omdat ik, als hooggevoelig meisje, anders was. En zij konden er niet precies de vinger op leggen wat er precies andets aan mij was. Dus gingen ze maar dingen roepen. In het derde leerjaar had ik een fantastische mentor. Die is zelfs bij ons thuis geweest, om met mijn oudets te praten. Heeft een paar van de grootste pestkoppen apart genomen en met ze gepraat. Daarna was een een hele tijd een stuk rustiger. Meneer ter Haar. Als u dit leest: u bent een held Maar ik kan nog steeds geen Duits 4e jaar was weer hel. Examenjaar (havo) was het ineens helemaal over. Iedereen druk met examens en een andere klas. Ik heb er mijn hele studietijd en lange tijd erna nog last van gehad. Onzeker. Durfde geen vragen te stellen uit angst dom over te komen. Voelde me nergens echt bij horen. Lange tijd geprobeerd te zijn zoals de rest. Tot ik mijn man ontmoette, en bij hem helemaal mezelf kon zijn. 2 burn-outs verder ben ik er pas achter dat ik hoogsensitief ben. En dat dat mij inderdaad anders maakt. Therapie met specialist op dat gebied is pas vorige maand afgerond.
Wat erg om te lezen allemaal. En goed om te lezen dat er wel vaker wat aan gedaan wordt op school. Ik werk op een school voor speciaal onderwijs en bij ons wordt heel veel aandacht besteed aan Sova (sociale vaardigheden) waarbij dit ook aan bod komt. En rots en water training om sterker te worden als persoon. Ik vind dat dit op de basisschool ook een grotere rol zou mogen spelen. Maar er is te weinig tijd voor omdat vakken als taal en rekenen zo belangrijk zijn. Maar het is zo belangrijk om lekker in je vel te zitten. Om in een warme, veilige klas te zitten. Dan gaat automatisch het leren ook veel beter.
Ja, heel erg. Gedurende de hele basisschool en middelbare school. Ik ben uitgescholden, bespuugd, geschopt, geslagen, van de fiets getrokken…en nog veel meer. Elke dag was het weer overleven. Ik was dik en absoluut geen meisje-meisje. Er werd altijd gezegd dat ik te dik en lelijk was om ooit een vriendje te krijgen, te lelijk om kinderen te mogen krijgen, te lelijk om te mogen leven. Zelfs door mijn eigen familieleden werd er gezegd dat ik zou moeten afvallen, omdat ik anders altijd alleen zou blijven. In het examenjaar heb ik geprobeerd er een einde aan te maken. Toen dit uitkwam kreeg ik reacties als ‘’jammer dat het niet gelukt is’’. Er is regelmatig actie ondernomen door de school, maar dat hielp allemaal niks. In het vervolgonderwijs was het voorbij en kwam ik bij mensen in de klas met dezelfde interesses. Ik werd geaccepteerd zoals ik was, maar door het pesten ben ik altijd op mijn hoede gebleven. Vriendschappen vond en vind ik door het pesten nog steeds lastig, maar ik heb ze wel. Een relatie heb ik nog nooit gehad, omdat ik altijd een stemmetje in mijn hoofd heb gehad die zei dat ik toch te lelijk was om door iemand mooi gevonden te worden. Met behulp van therapie weet ik inmiddels dat ik er mag zijn, en dat ik goed ben zoals ik ben. Maar het blijft moeilijk. Zo ben ik flink afgevallen, maar de onzekerheid blijft en ik zie mezelf soms nog steeds als dat dikke meisje. Het waren rot jaren maar gelukkig heb ik (als het goed is) nog heel wat jaren te gaan om wat moois van het leven te maken.
Wat confronterend om te lezen sneeuwuil... we hebben veel overeenkomsten in ons verhaal. Echt heftig. Een dikke knuffel voor jou❤️
Ik ben verschrikkelijk gepest op de basisschool. Dit begon al in groep 1 en meestal waren de groep 8 kinderen hier aan schuldig. Ik was (en ben) een gevoelig meisje die snel kon huilen. Oplossing van de school; ik kreeg een sticker als ik niet had gehuild die dag.... Het heeft mij getekend in de zin dat ik mensen last zien dat ik sterker ben, dat niemand mij kan tegenhouden. Maar dit heeft wel therapie gekost. mijn oudste is net zo gevoelig. Hij krijgt nu Rots en water training op school. Fantastisch! Ik wou dat de dat ook bij mij hadden gedaan