Nee, zeker niet. Ik ben in september 4 uur meer gaan werken en ben er €200 op vooruit gegaan. Maar ik kreeg bijvoorbeeld al geen toeslagen, dus ik ga daar niet op achteruit. Dus doe altijd een persoonlijke berekening. En houd daarbij ook rekening met de toekomst, het scheelt ook in je pensioenopbouw bijvoorbeeld.
@femkes hier ook geen toeslagen. Ik zal eens een overleg plegen met p&o, want ik was in de veronderstelling dat het erg veel verschil zou maken. Maar als het belastingtarief zakt werpt dit misschien een ander licht op de zaak!
Ik ben 35 en ik had geen fulltime thuisblijfmoeder hoor. En een aantal van mijn vriendinnen ook niet. Ik ben best goed terecht gekomen. Al is het wel zo dat ik, en al mijn vriendinnen die werkende moeders hadden, allemaal ook (meer dan gemiddeld) werken. Ik heb niet het idee dat ik slechter af ben dan mijn vriendinnen die thuisblijfmoeders hadden eigenlijk.
Maar de vraag is dan: willen jullie dat echt omdat jullie dat intrinsiek zo wilden OF zit het zo verankerd in onze cultuur dat jij vanaf jongs af aan bij de kinderen wilde blijven en is het niet zo dat als het normaler is dat vader meer thuis is dit ook voor de toekomstigere generaties een logischere keuze is? Dat het niet meer of of is maar en en? Dus wel die duobaan? Met jullie bedoel ik in dit geval niet jullie persoonlijk natuurlijk maar het is interessant om af te vragen of de keuzes die we maken echt keuzes zijn of keuzes die we maken op basis van opvoeding/verwachtingen/rituelen/gedragingen in onze samenleving. In andere landen is het bijvoorbeeld helemaal niet gebruikelijk dat een van beide ouders thuis blijft (of parttime werkt)
Ik wel. Achteraf denk ik: het was voor iedereen beter geweest als ze was gaan werken. Alles is relatief. Niets is wat het lijkt. Maar ik zal verder niet met tegeltjeswijsheden smijten.
Het is altijd een goed idee om goed door te rekenen. Toen ik minder ging werken bij de oudste was er ook nog een handigheid bij de belastingdienst waardoor ouderschapsverlof opnemen veel voordeliger was dan contract aanpassen. Daarnaast kon ik ook mijn pensioen opbouwen tijdens mijn verlof. Daar betaalde de werkgever ook aan mee. En nu de jongste ook naar school gaat merken ze helemaal niet dat ik meer ben gaan werken, maar we hebben wel mooi een nieuw huis kunnen kopen van het extra inkomen, want het verschil tussen nieuwe en oude hypotheek is ongeveer €200.
Oh ja dat snap ik. Ik heb in de tien jaar dat ik in de kinderopvang werk nog nooit meegemaakt dat een kind 5 dagen komt.
Ik denk dat veel mensen ook de constructie hebben van 2 of 3 dagen kdv en daarnaast oppas door opa's en oma's. Dat is tenminste wat ik om mij heem zie. Dan hebben kinderen dus naast thuis bij hun ouders 2 of zelfs 3 vaste plekken waar ze worden opgevangen.
Maar wat vonden jullie van deze uitzending? Bizar dat het in ieder land weer heel anders is he? Dat zet je toch wel aan het denken, een groot deel van wat ik denk en vind is blijkbaar toch cultureel bepaald. En wat die kinderen aten op school ! Niet te geloven dat daar allemaal gewoon geld voor is, terwijl wij onze kinderen gewoon broodtrommels meegeven.
Dat denk ik ook inderdaad. Daar ben ik persoonlijk sowieso geen fan van, mijn ouders moeten gewoon opa en oma zijn en geen mede opvoeders. Ik kies voor mijn kinderen dus ik regel de opvang. Maar dat is ieder z’n eigen natuurlijk.
Interessante vraag. Ik denk dat het voor veel mensen inderdaad een stuk "wat ben je gewend?" Is. Wij zijn beiden opgegroeid in een gezin waar vader fulltime werkte en moeder fulltime thuis was. En ik vond dat heerlijk. Toen ik 16 jaar was heeft mijn moeder 4 maanden lang met een buurvrouw (die voor ons een soort oma was, dus hechte band mee) elke middag naar het ziekenhuis reed om op bezoek te gaan bij de buurman die ernstig gewond was geraakt bij een verkeersongeval. Ik heb het nooit durven zeggen tegen mijn moeder, want ik schaamde me daarvoor, maar: ik vond het vreselijk saai dat ze niet thuis was als ik thuis kwam uit school. Ik kwam thuis in een leeg huis. Ik vond het echt helemaal niks. Kon niks vertellen over school... Ik denk dat in ons geval het echt onze wens is. We doen het al 20 jaar op deze manier en zijn daar beiden gelukkig mee. Ik heb vorig schooljaar een paar maanden 2 dagen in de week gewerkt op de basisschool van onze kinderen. Ingevallen voor de onderwijsassistente die met zwangerschapsverlof ging. Ik vond het werk heel leuk, heb het echt met plezier gedaan, maar was ook blij dat het maar voor 4 maanden was. Ben nu weer gewoon heel de week thuis en ik vind het prima. Ik vond het echt een hoop stress geven om 2 dagen weg te zijn en alles te regelen met de kinderen.
Ik kan juist niet wachten om op te passen op mijn kleinkindjes! Lijkt me heeeeeerlijk om een hele dag met ze te prullen zonder dat mijn Dochters op mijn tengeltjes kijken En niet alleen 1 nacht per jaar met kerst of zo, maar een vaste dag in de week. Heeeeeeerlijk
Ik ging al parttime werken voor ik moeder werd. Ik knapte ontzettend af op mijn beroep, zat aan het eind (van de periode fulltime werken) slecht in mijn vel en bezweek onder het gevoel van te grote verantwoordelijkheid, altijd achter de feiten aanlopen en nooit het werk af hebben. Door parttime te gaan werken kon het in een duobaan waarin ook de verantwoordelijkheid gedeeld werd. Plus, bij een andere werkgever. Eerlijk gezegd had ik nooit de ambitie mijn kinderen fulltime naar een opvang te brengen, dus ik vind het nu wel prima zo. Na nog een paar jaar tevergeefs proberen mijn geluk te vinden in het werkveld ben ik nu een opleiding aan het volgen om een ander beroep te gaan doen. Dat zal ik als zelfstandig ondernemer gaan uitvoeren waardoor ik gemakkelijk meer kan gaan werken wanneer de kids naar school gaan (+ (nu al) een paar vaste dagen met opvang.) Overigens vindt man zijn werk super leuk, hij heeft langer gestudeerd en verdient veel beter. Dus hij mag lekker fulltime werken zolang hij 's avonds met het gezin aan tafel zit en een gedeelte van de zorg op zich pakt.
Ik heb alleen 1 dag mijn schoonouders en 1 dag mijn vader, de laatste dag is mijn man vrij. Ik ben daar juist trots op E is opgegeven bij de peuters omdat ik denk dat dat goed voor haar is, maar van mij hoeft dat niet Dan heb je 2 juffen die op 10 van die los geslagen peutertjes moeten letten. Mij geeft het meer rust dat de grootouders er met zijn allen bovenop zitten. Dat is ieder voor zich uiteraard, maar ik denk er anders over dan jullie.
Is dat niet omdat je boven een bepaalde inkomensgrens komt? Ongeacht of je bijvoorbeeld 10, 15, 24 of 32 uur werkt?
Ik ben uit de jaren 80. Heb vrienden met werkende en thuisblijf moeders. Maar nooit een verschil in hoe wij in het werkende leven staan. De meesten begonnen met min. 5 dagen en zijn later naar 4 gegaan nadat de kinderen kwamen. Ik merk juist bij de 20-ers van nu dat ze liefst gelijk maar met liefst 4 daagse werkweek willen starten. Tja ik kom uit een gezin met een vader die 7 dagen werkte, dus vind dat voor een jong iemand best lui. Maar goed ons dorp staat redelijk bekend om zn werkmentaliteit haha. Ik denk trouwens wel dat hoe je in eerste instantie denk over moeder worden wel een beetje te maken heeft met je omgeving als kind. Zo dacht ik echt altijd dat ik ook thuisblijven xou als ik moeder werd, maar ik vind het werken juist heerlijke afleiding van de kinderen. En ja ik werk 4 dagen (want geen partner). Maar er zijn zat landen waar dit niet als raar wordt gezien. En volgens mij doe ik mn kinderen, die graag naar het kdv gaaan er niet veel kwaad mee. Zou ik minder willen werken...ja op zich wel. Maar ik vond het al heel moeilijk om van 5 naar 4 dagen te gaan, voelde alsof ik me niet echt inzet zou tonen ofzo. Ik was toch immers jong genoeg om 5 dagen te kunnen werken. Maar goed ik werk er 4 voor de kinderen en voel me daar nu lekker bij. Heb er nooit aan gedacht om te gaan berekenen of minder uren evenveel zou opleveren. Maar ik vind mn baan nu erg leuk, dus minder uren hoeft niet zo nodig.