Ja dat is ook echt zo. Ze kunnen gewoon amper hun bed uit komen. Ze slapen veel later door dat bioritme en worden daardoor nauwelijks wakker.
Nou ik had het hier gisteren nog met mijn ouders over. Ik ging vroeger met de bus naar de stad naar school. Dan moest ik vaak de bus van 7.00u. nemen, maar dat was toen geen probleem. Maar misschien speelt het wel mee dat ik een ochtendmens ben.
Ja dat weet ik nog van toen ik naar de middelbare school ging. Moest dan ook vaak al om 8 uur beginnen. Gelukkig voor mijn moeder was ik altijd al een ochtendmens Wat ik nog erger vind: de middelbare school duurt hier vaak tot 5 uur/half 6. Zit dan wel een lange lunchpauze in, soms moeten ze dan in de ochtend maar 2 uurtjes. Maar toch...
Ik weet niet meer de oorspronkelijke strekking van het bericht maar is het ook niet echt het idee van een vader missen? Ik ben opgegroeid met 5 broers, ik miste altijd een zus, dat wilde ik het allerliefste. Dat betekent niet dat ik zou weten hoe het zou zijn met een zus, dat ik het écht miste zeg maar, maar meer het idee van een zus hebben.
Dan heeft ze geboft. Ik sta iedere morgen in het trapgat naar boven te gillen, zo vermoeiend. Voor hun maar vooral voor mezelf
Huh, waarom zou ik haar persoonlijk ergens op moeten pakken? Ik ken haar niet en zij kent mij niet Ze is voor mij net als elk ander lid. Alleen valt het mij wel op dat zij steeds zo fanatiek reageert op iemand die vraagtekens heeft bij bepaalde maatregelen. En tja, daar reageer ik dan gewoon fanatiek op. Helemaal niks persoonlijks aan, hoe kom je daarbij Maargoed, het lijkt me een goed plan om dit nu gewoon te laten rusten dus er niet meer verder op door te gaan.
Ik moest niet vaak om 8 uur beginnen maar ik moest me weleens melden om 8 uur als ik stout was geweest. En ik ben en was geen ochtendmens maar dat vond ik nooit zo erg op de één of andere manier. Speelde waarschijnlijk mee dat de meest populaire jongen uit de klas zich bijna dagelijks om acht uur moest melden en ik dus even quality time met hem had en we samen een sigaretje konden roken
Ik weet echt niet of ik dat zou doen hoor. Als ze te laat komen merken ze de consequenties vanzelf wel lijkt mij. De middelbare school waar H naartoe zal gaan staat letterlijk op een paar meter afstand lopen hier in de straat, dus dat is wel weer handig.
Ik heb het over deze situatie die ik benoemde. En dan kunnen ze nog zo lief zijn, alle 4, maar hij had dus graag gewoon een vader gewild. Dus het belang van dit kind specifiek is idd verkeerd geïnterpreteerd.
Wauw: 5 broers! Ja het ging erover dat het jongetje in kwestie nu 4 moeders heeft en een vader niet. Maar wat ik bedoelde is dat je dat niet het label kunt geven van ‘in het belang van een kind’ Waar het mij om gaat is dat er te vaak wordt gezegd dat iets niet in het belang van het kind is, maar dat die zin gekoppeld wordt aan eigen wensen of gedragingen. Dan is het niet meer het belang van het kind maar meer wat een ander zou willen zien of hebben onder het mom van het kind. Snap je me nog? En als laatste: ik heb zo’n hekel aan die zin omdat het tegendeel bijna altijd is waar het werkelijk om gaat. Simpel voorbeeld: een moeder van mijn werk zegt dit ook altijd: ‘het mag toch niet zo zijn dat Pietje met buikpijn naar zijn vader gaat. Noem jij dat het belang van een kind?’ Wat ze eigenlijk wil zeggen is dat vader een narcist is en dat ze niet wil dat Pietje naar hem toegaat en het vooral daar niet leuk mag hebben:
Ik heb een vader, die kijkt niet naar me om. Ik had liever twee moeders gehad die wel van me houden (en geloof me m'n moeder doet dat voor twee hoor) dan 1 vader die me blijkbaar niet belangrijk genoeg vindt om naar me/ons om te kijken.
Dat had ik met een vader inderdaad en broers en zussen. Mijn moeder heeft mij alleen opgevoed en heb toch wel een vaderfiguur gemist in mijn leven en vond ik het zonder broers en zussen ik wel saai. Hoewel ze zeggen wat je niet hebt kun je ook niet missen, heb ik toch wel 'iets' gemist maar dat komt vooral als je andere kinderen ziet met vader, moeder broers en zussen, dan verlang je ook naar dat 'complete' plaatje.
Hier ook zo. 07u fiets op 07u20 trein 07u55 bus 08u15 stukje te voet 08u30 de bel. Het maakte niet uit of het een probleem was of niet. Te laat de fiets op, was te laat op school, dus dat kom je geen 10 keer tegen (toch niet met mijn ouders ).
Dat is wel zo maar de oudste heeft al meerdere aantekeningen omdat die vaak te laat komt dus nu maar een handje helpen. Gelukkig verandert straks het rooster en begint die half 9 ipv 8 uur. Hij komt moeilijk in slaap en wordt heel moeilijk wakker in de ochtend, Heel vervelend. Het contrast is altijd wel mooi. De jongste van acht jaar zit iedere morgen spik en span aan de eettafel met allemaal babbels en hij komt helemaal versuft naar beneden haha
Ik zeg misschien nu ook wel dat ik dat niet zou doen, maar feit is wel dat als het meerdere keren (tot heel vaak) zo is, dan zitten er voor jou als ouder ook consequenties aan en die moet je niet willen naar mijn mening. Want je kind krijgt het op zijn bordje (prima!) maar jij ook en ik geloof echt dat ik dan ook sta te gillen in het trapgat
Dat heeft mijn neefje ook heel erg. Zijn vader woont aan de andere kant van de wereld en mag geen contact met hem van zijn vrouw, neefje mag ook zijn halfzusjes niet telefonisch spreken van die vrouw. Mijn zus heeft geen partner en ja hij mist echt wel een vader in zijn leven. Er is een tijdje geweest dat hij mijn man echt als vaderfiguur zag, maar dat viel weg toen wij gingen emigreren. In zo'n geval vind ik het echt wel sneu dat hij geen vader heeft (of iig geen vader die er voor hem is). Er zullen vast genoeg kinderen zijn die geen vader missen en dan vind ik het ook niet zielig.
De buurvrouw van mijn ouders ging scheiden toen haar 2 zoons puber waren en die hebben ook wel een vader gemist. Op een gegeven moment zaten we buiten te eten en kwam er eentje langs. Die ging fluisteren in m’n vaders oor en toen zei m’n vader: ‘kom maar mee joh’ Bleven ze boven heel lang weg en toen ze beneden kwamen ging de buurjongen zitten, wreef eens over zijn wangen en boog zich naar m’n moeder toe: ‘ruik eens: met behulp van W, heb ik me voor het eerst geschoren. Ik ga vanavond uit en nu ga ik niet één maar een heleboel meisjes versieren’ Die jongen heeft ook tegen m’n ouders gezegd dat ie gelukkig mijn vader had want een echte vader miste hij toch.
Jazeker snap ik je, ik denk dat in het belang van het kind ook voornamelijk voort komt uit ieders eigen perceptie wat het beste is voor het kind, wat dus totaal kan verschillen bij ouders omdat ze beiden hun eigen persoonlijke gevoelens laten meespelen en niet de gevoelens van het kind. Of in ieder geval daar niet genoeg aandacht voor hebben.