Ik kom mij hier even beklagen omdat ik hier met mijn verhaal denk ik niet herkenbaar ben. Het gaat namelijk over buren in de leeftijd van boven de 65 jaar. Mijn buren hebben ruzie met onze achterburen. Dat is begonnen met geluidsoverlast. De achterburen hebben een keer gevraagd of het muziek in de tuin wat zachter mocht. Ik weet het er fijne niet van. Ik wil mij er ook niet mee bemoeien of partij kiezen. Maar doordat de hele situatie nogal kinderachtig begint te worden vind ik het heel moeilijk om er niets van te zeggen. De achterburen zijn drie jaar geleden nieuw in het dorp komen wonen. Ik vind het een aardig en sympathiek stel. Totaal geen problemen mee. Maar goed in onze buurt is nu een hele hetze ontstaan tegen dit stel en iedereen doet mee aan de pesterijen. Van nare dingen over deze mensen over en weer roepen in de achtertuin: “pas maar op met je lawaai, voor je het weet staat de kwaaie buurvrouw op de stoep”, tot aan dreigbrieven in de brievenbus aan toe. Het is zo hoogopgelopen dat de achterburen na 3 jaar weer gaan verhuizen. Toen huis te koop stond nodigden onze buren iedereen uit voor een uitzwaaifeestje voor onze achterburen onder begeleiding van zang en dans en vuilnisbegeleiding. Nu het huis verkocht is, heeft iedereen versiering opgehangen in de tuin en de vlag uitgehangen. Ik ben echt geschokt, wat een verschrikkelijk pestkoppen (gepensioneerden). Het is dat ik verder rustig kan wonen en verder mij afzijdig houd. Alhoewel ik wel denk dat men daar wat van vindt. Nou moest het even kwijt. Ik heb de achterburen uitgenodigd voor een etentje. Ik had totaal geen problemen met ze en ik hoop toch dat ze zich nog een beetje gesteund voelen ondanks dat de hele buurt hier ze heeft weggetreiterd. Anderzijds voel ik me ook best laf dat ik mij nooit heb uitgesproken. Maar ja,... Wat een toestand, ik moest het even kwijt.
Jemig wat kinderachtig hier ook een burenruzie waar vorige keer zelfs de politie bij is geweest. Die overbuurvrouw is vooral tegen de dames in de buurt bezig (ook tegen mij): lees - schelden , leugens verspreiden , kinderen bedreigen. Vorige keer liepen de gemoederen zo hoog op dat iemand er politie heeft gebeld. Ze komen nu amper meer buiten en heb der dus al maanden niet meer gezien. Lekker rustig. Maar een uitzwaai feestje als ze ooit verhuizen?! Geen haar op mijn hoofd.
Diep triest, kan er niks anders van zeggen. Hopelijk vinden jouw inmiddels ex achterburen een fijn huis met fijne buren.
Zo blijft pesten onder kinderen wel bestaan als de volwassenen nog kinderachtiger zijn als de kinderen zelf. Koekoek. Bizar gedrag. Dit zou trouwens voor mij een reden zijn om ook mijn huis te koop te zetten. Ik wil niet weten wat er nog meer allemaal speelt daar in die straat/wijk.
Echt? In wat voor dorp woon jij? Geloof dat ik ook zou gaan verhuizen als ik jou was, daar zou ik niet tussen willen wonen.
Heel bijzonder. Ik blijf me - gelukkig - verbazen over dit soort verhalen, al weet ik dat er genoeg maffe mensen op de wereld zijn.
Wat een verschrikkelijke mensen.... Hoe is jouw relatie met de buren? Als ik zou weten dat mensen tot zoiets in staat zijn zou het voor mij moeilijk worden om nog aardig tegen ze te doen.
Zo sliepen wij dus geen 1weekend en zijn wij een maand voor de overdracht van ons huis was vertrokken man trok het getreiter niet meer en na weer een slapeloze nacht heeft ie alle bedden op de aanhanger gegooid en kleren en hoog nodige en zijn we gegaan en de rest hebben we toen op ons gemak elke keer wat verhuisd maar we konden na 5jaar eindelijk weer slapen ....en geloof maar dat de buurt gelachen heeft maar na 5jaar kozen we voor onszelf en de kids
Ik zeg hoi en dag en af en toe een neutraal praatje over het weer. Verder heb ik met niemand echt een innig contact in de buurt. Ik woon in een dorp net even buiten een stad, ongeveer op twee km afstand. Mijn leven: werk, vrienden, sport en hobbies zijn daar. Leek mij gewoon fijn om buiten, wat meer in de natuur te leven. En dat bevalt prima. Behalve dan dit rare gedrag van de buren/ buurtgenoten. Wat een enorme afknapper! Ik heb vermoeden nu dat de mensen waarvan wij het huis kochten ook zijn weggepest, zij hebben er maar 4 jaar gewoond en ze zeiden destijds dat ze het huis en de plek geweldig vonden maar dat ze zich niet konden aarden in het dorp. Ik dacht eerst dat het met hen te maken had want ze waren een beetje “eigenaardig”. Doordat ik verder niet veel te maken heb met de buren en buurtgenoten voel ik nog niet veel noodzaak om te verhuizen maar ik kijk wel regelmatig op Funda mocht er een droomhuis beschikbaar komen. Ik zou nog wel nog meer buiten willen wonen met wat grond voor opvang van bejaarde landbouwdieren. Zoiets.