Ik had die onzekerheid ook heel erg. Ik mocht al heel snel stoppen met de Utrogestan maar ben toch nog een aantal weken doorgegaan. Heb zo in de stress gezeten toen ik toch maar gestopt was. Haha ik was met 5 weken ook heel opgeblazen, dacht ook echt hoe ga ik dit de eerste tijd verborgen houden. Maar nu ben ik niet meer opgeblazen, wel begint mn onderbuik echt boller te worden. Maar met de juiste kleding ziet geen mens het
Wij hebben het bekend gemaakt nadat de verloskundige aangaf dat we safe zitten. Meeste wisten het tenslotte al. Fijn om geen geheim meer te hebben.
Dat is ook fijn. Ik heb heel even gedacht dat ik het vandaag zou gaan vertellen, maar toch wacht ik nog even.. Denk na de termijnecho dan maar.
Wij hebben hier zoveel lieve mensen die altijd hebben meegeleefd. Die wisten dondersgoed van hoe, wat en wanneer. We wilden er niet over liegen dus hebben we het hen gelijk verteld. En weet je? Waarom eigenlijk niet? Omdat het nog mis kan gaan? Als dat zo is zouden wij grag die mensen ook om ons heen willen hebben❤️ Miskramen zijn niks om je voor te schamen.
Precies. Als het mis zou moeten gaan kun je die steun net goed gebruiken. Nu hebben wij er kleine familie en vriendenkring. Dat is misschien ook anders.
Aanvulling op deze post: we hebben het dus alleen aan de mensen verteld die meeleven. Onze ouders, mijn broer/zussen, beste vrienden, collega’s die dichtbij staan... Dit zijn ook de mensen die we altijd overal in hebben meegenomen en die superfijn hebben meegeleefd. We delen de mindere tijden maar ook deze fijnere tijd! Bijvoorbeeld ouders vanuit mijn klas of de kinderen van school, tantes en ooms die wat verder weg staan weten het allemaal nog niet. Dat voelt onnodig voor nu.
Mee eens hoor. Wij vertellen het de mensen die dichtbij staan ook gewoon alvast. Mocht het misgaan dan mogen zij dat ook gewoon weten. Maar mensen die verder van ons afstaan hoeven dat allemaal niet te weten joh.
Als het mis zou gaan voordat ik het ga vertellen dan zou ik alsnog ook vertellen dat ik een miskraam heb gehad. Maar deze keer voelt het gewoon wel lekker om nog even te wachten. Waarschijnlijk omdat ze het bij mijn zoontje meteen vanaf de positieve test al wisten. Iedereen moet doen waar die zich fijn bij voelt
Wij wachten ook nog even. Vorige keer al snel verteld na een goede 7 weken echo en toen ging het toch mis. Nu vinden we het fijn toch even te wachten, kerst wel een mooie gelegenheid om met de verrassing te komen. Op m’n werk weten ze het al wel, daar toch wel flink last van m’n misselijkheid.
Wat was vannacht een hel! Kotsmisselijk en pijn in mijn buik (darmen). Binnen 3 uur 3x diarree 2x kotsen (tot nu toe) alleen maar gal want er zit niks meer in mijn maag. Ben nu gewoon een droge cracker aan het eten en gember thee aan het drinken. HCG heeft hier wel een piek bereikt haha
Helaas niet. Ik blijf spugen nouja, er komt niks meer uit dus het moet van ver komen wat nu echt wel heel erg pijn begint te doen. Mijn schoonmoeder is omeprazol halen en vla (op aanraden van de vk) maar zelfs thee hou ik niet binnen. Dus ben benieuwd. Achja, komt wel goed is alleen even vervelend nu.
Gekookt water en echt maar om de 10 minuten ofzo een eetlepel water naar binnen. Als ik echt heel ziek ben en niks binnen houd is dat de enige manier om het wel binnen te houden. Het liefst met ors.
Zo lijkt het niet. Dat gevoel wat ik vannacht heb al ik al een aantal weken alleen komt nu alles eruit en normaal niet. Dus denk het niet. Maar zeker weten doe ik het ook niet.
Vanochtend beetje roze slijm bij afvegen. Gelukkig kwamen vlak daarna de testen binnen. Dus meteen even getest. Was alweer een week geleden. Nu maar hopen dat het niks was, ben al vaker naar de wc gegaan vandaag en niks meer gezien.
Fijn @Featherr ! Is het nu gestopt? Altijd spannend zoiets. Hopelijk voel je je snel beter @LisaW27 !