Omdat er een babyfoon op staat die het geluid flink versterkt met een infraroodcamera waardoor ik het ook nog beter kan zien. Dan kan je mij niet vertellen dat het minder veilig is dan direct naast me.
Ik deed geen oog dicht als de kinderen bij mij op de kamer sliepen. Van ieder kuchje, geluidje zat ik rechtop in bed. Na twee dagen was ik zo oververmoeid dat ik alleen maar huilde. Vanaf dat moment sliepen de kinderen alleen bij mij op de kamer als ze ziek waren. mijn dochter is een keer ziek uit school gekomen, zo’n drie jaar geleden. Ze was toen 8 jaar. Huilend dat ze hoofdpijn had. ze is op bank gaan liggen, en na 5 minuten vroeg de oppas hoe het met haar ging en toen reageerde ze niet meer. ze lag met ogen open naar plafond te staren en reageerde helemaal nergens meer op. Niet op pijnprikkels niks. Oppas heeft haar toen op schoot genomen en toen is ze gestopt met ademhalen. Ambulance erbij, maar godzijdank ook een buurvrouw erbij gehaald die haar meteen plat gelegd heeft en is begonnen met reanimeren. Ze was gelukkig zo weer bij. Waarschijnlijk is haar lichaam in een shock geraakt en doordat ze op schoot getild werd en haar hoofd naar beneden hing blokkeerde haar luchtpijp waardoor ze geen lucht meer kon krijgen. ze heeft dagen in ziekenhuis gelegen en is helemaal door de medische molen gehaald. Maar niks ontdekt. heeft toen lange tijd bij ons op de kamer geslapen, durfde haar niet alleen te laten. Gelukkig daarna nooit meer gebeurd
Je moet doen waar jij je prettig bij voelt. En wat voor jullie werkt. Ik kan me er persoonlijk niets bij voorstellen dat je je kind op zo’n jonge leeftijd in een andere kamer legt. Maar nogmaals dat is aan een ieder zelf om er een keus in te maken.
Mijn oudste had in de kraamweek hetzelfde, ook al blauwig geworden, de kraamverzorgster en vk hebben het gezien, ikzelf niet - dochter kleurde meteen goed bij toen ze wakker werd, vk legde haar meteen ook bij mij en belde toen de kinderarts om haar te onderzoeken. Ik werd zelf opgenomen vanwege kraamvrouwenkoorts en toen hebben ze haar ook meteen opgenomen voor onderzoek - er werd eerst gedacht aan een probleem met haar hart, helemaal onderzocht met echo’s etc, heel blij dat ze dat zo grondig hebben gedaan! Ze had ook fikse reflux en overdag sliep ze daarna altijd rechtop in de draagdoek tegen mij aan, ‘s nachts sliep ze naast me. Mijn man heeft nog 1x het idee gehad dat haar adem stokte, ikzelf heb het nooit gezien. Het idee dat ze nooit meer wakker zou zijn geworden.... vreselijk!
Ja onze kinderen sliepen als baby altijd waar wij waren. Overdag in de box/kinderwagen/draagdoek. Een baby bij de ouders op de kamer slaapt heeft zeker een kleiner kans op wiegendood. En als je baby bij je in bed ligt op een veilige manier (dus geen dekbed, kussens en naast de borstvoedende moeder in maternale houding) heb je een nog kleinere kans op wiegendood. Jouw ademhaling en hartslag stimuleert ook die van de baby. Heel bijzonder is het eigenlijk hoe alles instinctief tussen moeder en kind is afgesteld. En bedenk maar, alle zoogdieren slapen samen met hun jongen. Alleen mensen (in het westen) leggen ze weg in een andere kamer.
Jullie hebben het hier nu over wiegendood, is het meisje daaraan overleden? In haar slaap? Ik heb er nog niets over gelezen namelijk..
Eigenlijk heel gek he dat we dat doen als je er langer over nadenkt. Maar je mag elkaar er eigenlijk ook niet op aanspreken. Net als moeders die niet eens proberen om BV te geven. Ik snap dat het soms niet werkt maar de mindset is wel zo dat men al heel snel naar de fles grijpt want het doet zeer. Oid.
Idd, zelfde bij bv verhoging/koorts. Toen mijn jongste een koortsstuip had, kreeg ik ook het advies haar met alleen een luiertje tegen mijn blote huid aan te leggen - mijn temperatuur zou die van haar ook meer reguleren. Plus zij zou hierdoor ook niet té diep in slaap vallen en zo bv uit kunnen drogen, maar goed hongersignalen blijven geven etc.
Mijn zoon heeft als baby altijd bij ons op de kamer geslapen en overdag in de box. want wij kregen hem niet in slaap als hij alleen in zijn bedje moest. Echt je ergste nachtmerrie als je kindje zo ineens niet meer wakker wordt lijkt me. Maar ondanks dat je alles zorgvuldig controleert ( ik ging ook heel vaak even checken) is het denk ik met 1 seconde gebeurt,daar kun je niet tegenop controleren. Oh, en ik ben zo’n vrouw die bij voorbaat gewoon geen zin had om borstvoeding te geven. Graag respect voor iedereen zijn eigen keuze.
Nee hoor, waarom zou ik? Men moet zelf weten op welke manier hij/zij zn kind opvoed. Maar wat is dat met respect hebben voor nu weer een suffe opmerking. Voel je je nu serieus aangesproken omdat ik er een andere mening op nahoud? En verder ben ik het eerste met je eens.
Waarom zou je een ander erop aanspreken?? Is toch ieder z'n eigen keuze en in beide gevallen doet men niks verkeerd.
Kunnen jullie hier gewoon over ophouden? We weten niet eens waaraan dit kleine meisje is overleden. En vervolgens gaaf het hier over wel of niet bv geven. Kom op zeg. Open een apart topic hiervoor.
Nee, je mag elkaar er inderdaad niet op aanspreken. Je post leest onprettig. Dit stukje: Net als moeders die “niet eens proberen” om bv te geven. Omdat het zeer doet “oid”. Zonder het specifiek uit te spreken zit het barstensvol implicaties en veroordelingen. Wat je wél kan doen is op een open manier een dialoog aangaan. Zo van ‘joh, ik zie dat jij het zus en zo doet, hoe zijn jullie tot die keuzes gekomen, ik ben benieuwd. Werkt het goed voor jullie? In een open dialoog geef je mensen ruimte om hun visie te delen en heb je daar respect voor, ook als jij zelf een andere keuze maakt Daarnaast kun je ook wat vertellen over jouw eigen visie. En dat is dus heel wat anders dan ‘iemand erop aanspreken’. Ik heb drie kinderen en bij ons is alles voorbij gekomen: mislukte bv (overigens niet omdat het pijn deed, ter informatie ), bij eentje meteen voor fv gekozen én de derde een half jaar volledig bv. De ene baby ging na twee maanden naar de eigen kamer. De laatste heeft maanden of bij ons in bed geslapen, of in een wieg tegen ons bed aangeschoven. Ik sta bij alledrie achter de keuzes, ondanks dat die erg verschillend waren.
Bij mijn vorige werkgever is er destijds een 8 maanden oud meisje overleden aan wiegendood. Ik vergeet nooit meer zijn gezicht toen die terug kwam op de praktijk. Ouders waren die dag allebei thuis. Waren aan het klussen in huis. Kindje lag op bed en na een klein half uurtje gingen ze kijken of ze niet wakker zou worden van het boren en toen was ze al koud. Belden compleet overstuur naar de praktijk. Ambu gebeld en arts is gaan rennen want was om de hoek. Heeft nog gereanimeerd maar het meisje was al overleden. Vreselijk gewoon. Er is uitgebreid obductie gedaan maar er is geen onderliggend lijden gevonden en dan is de doodsoorzaak SIDS ( wiegendood). Ik was zelf nog erg jong maar zal het nooit meer vergeten.
Wooow wat moet dit een heftige ervaring zijn geweest! Kreeg er kippevel van toen ik het las. Gelukkig goed afgelopen.
Is het niet een beetje respectloos om in een topic over een overleden kindje te gaan discussiëren over wat dan ook?