Ik was met net 14 regelmatig een nacht alleen en heb dat nooit eng gevonden, vanaf 15 bleef er soms ook een vriendin slapen - was vooral heel gezellig. Vanaf 15 ging ik ook niet meer mee op vakantie met mijn ouders en bleef ik dus in de zomer 3 weken alleen thuis - mijn zus kwam dan bv langs, een vriendin etc, maar vaak was ik alleen en ik kon me prima redden. Vanaf nét 17 woonde ik niet meer bij mijn ouders dus pas met 16 een keer een nachtje alleen thuis vind ik juist weer laat... Maar of het met 13 al kan ligt aan de hele context; het kind (zelfredzaam? al ervaring met bv overdag lang alleen thuis zijn?), de omgeving (wie kan ze bv bellen als het nodig is? misschien buren die een oogje in het zeil houden?) etc.
onderstaande tabel vind je richtlijnen die je kunt aanhouden, ook hoe lang een kind alleen thuis mag zijn en of je een kind ’s nachts alleen thuis kan laten. < 7 jaar Je laat je kind niet alleen. Ook niet in de auto, op het schoolplein of in een speeltuin. 8-10 jaar Begin met oefenen overdag. Geef je kind de verantwoordelijkheid om overdag korte periodes alleen te laten, maar blijf niet langer dan een half uur weg. 11-12 jaar Laat je kind niet langer dan 2 uur alleen, bij daglicht of in de vroege avond. 13-15 jaar Je kind kan prima alleen thuis zijn, maar niet ’s nachts > 16 jaar Je kind moet zichzelf prima alleen thuis kunnen redden, ook voor een langere periode en ’s nachts Dit vond ik, Misschien dat je hier iets aan heb. Nou vind ik de leeftijd 11-12 jaar 2 uurtjes alleen wel weer overdreven als je bedenkt dat ze dan vaak op de hogere school zitten en dat ze dan op de onmogelijke tijden thuis zijn van school. Dus hier was ze met 11-12 wel al hele dagen thuis,
Ik vind dit niet al te gek hoor. Wij wonen hier in een dorp en hoor van genoeg kinderen die op die leeftijd een deel vd dag alleen zijn. Ouders werken. Kind wil niet meer naar de opvang. Tja, hangt er vanaf hoe je kind is. Hoe verantwoordelijk het is etc. Vind onze generatie van nu wel veel beschermender dan vroeger. Wij waren op die leeftijd allemaal wel eens alleen thuis. Je nodigde een vriendinnetje uit, chippies eten, iets te laat naar bed en snachts rond 4en kwamen de ouders thuis van hun feestje. Tja ik heb nog geen kind in die leeftijd en kan me voorstellen dat ik het ook niet meer zo zou doen en dit te spannend vind. Maar vraag me wel hardop af waar iedereen bang voor is. Als je je kind pas op hun 16e alleen durft te laten... Ik vind dat wel vrij laat. Het gaat om een loslaatproces en vertrouwensproces dit. En ja hangt wel van je kind af. Sommige laat je denk ik op hun 16e nog niet alleen maar liefst pas op hun 20e omdat ze veel te rebels zijn. Maar geloof ook dat er kinderen zijn die je echt prima op 13 jarige leeftijd alleen kunt laten. Dat is middelbare school. En nogmaals vroeger was het misschien anders, en wij wonen in een klein dorp... Zal ongetwijfeld anders zijn als dat je in de stad woont
Het ligt ook wel echt aan het kind hoor, onze oudste van 13 kan prima een nachtje alleen. Bij de middelste van 12 zou ik het echt niet doen, zijn compleet verschillende kinderen. Het is maar net hoe verstandig en zelfredzaam je bent, ik bleef met 15 ook weleens thuis als ouders op vakantie gingen. Was dan makkelijk een week (soms twee) alleen en toen had je pas net mobiele telefoons. Nu heeft iedereen, zeker op die leeftijd, een mobieltje. Als je kind doorgaans verstandige keuzes maakt zou ik er echt geen probleem van maken hoor, we hebben het over één nachtje.
Mijn ouders lieten mij met 13 echt ‘s avonds niet alleen thuis. Nu had ik twee jongere zusjes, misschien dat dat scheelt...? Mijn jongste zusje was met 13 ongetwijfeld langer alleen thuis, maar ja, toen was ik 17. Overdag vind ik wat anders, dan is het licht, zijn andere mensen ook wakker, enz. Mijn oudste heeft het geluk (of de pech...?) dat wij door Corona veel thuis zijn en ze daardoor al een tijdje terug van de BSO af kon, maar ze is dus niet alleen thuis, want wij zijn nu thuis aan het werk. Maar als wij weer fysiek op locatie moeten zijn, dan zal ze ‘s middags wel eens een tijdje alleen zijn. Dat vind ik ook nog niet fijn (vooral omdat ik lang onderweg ben als er wat is (en dan maak ik meer druk om het van en naar school gaan dan de periode thuis), opa en oma wonen gelukkig een stuk dichterbij en met de buren hebben we goed contact), maar ik vind het toch echt anders dan een hele nacht. Ik vond het lijstje wat biseco post ook en kan me er wel in vinden. De meeste kinderen zijn 12 als ze naar het VO gaan (of worden bijna 12), dan hebben ze dus al even kunnen oefenen met kortere periodes voor ze langer alleen thuis zijn. En als ze jonger naar het VO gaan, tja, dan is het natuurlijk eerder. Zo rond groep 8 is hier het idee van BSO afbouwen om vast een beetje te oefenen.
Als ik dit schema ziet heb ik compleet gefaald als ouder mijn kind zat met 10 jaar al op de leeftijd van 13-15 van dit schema.
Prima toch. Jouw kind, jouw gemoedsrust. Ik zou het voor MIJN kind(eren) onverantwoord lang vinden. Ik heb in de schappen van de Jumbo nog nooit een nieuwe zoon en dochter zien liggen dus ik kies ervoor ze niet z'on lange tijd alleen te laten. De jongste blijft überhaupt nog niet alleen en de oudste maximaal 2 uurtjes. Lang zat voor nu. Maar ook als ze straks 13 is, is een nacht alleen, een (hele lange) brug te ver voor mij. Kan ze nog zo verantwoordelijk als wat zijn, het gaat niet gebeuren.
Nou mijn zoon ook hoor, met 11-12 maar 2 uurtjes alleen? Dan zitten ze op het VO en zijn ze soms zo vroeg uit dat ze echt veel langer alleen zijn. Al geldt het niet voor moeders die niet werken natuurlijk dan zullen de kinderen zo goed als nooit alleen thuis zijn maar ja als werkende moeder ontkom je er gewoon niet aan.
En je oudste fietst niet alleen naar school? Ik zeg ook niet dat mijn oudste alleen snachts gaat blijven met 13 jaar maar ik zou het haar dan zeker wel toevertrouwen omdat ze zo zelfstandig is. Ja inderdaad, het hoort er gewoon bij en mogelijk je eigen opvoeding die je gehad had. Ik was al heel snel zelfstandig en werd snel los gelaten.
Ja en als ik kijk naar toen ik 14 was toen ging ik al op stap en had voor het eerst sex. Dus misschien was ik al een stuk verder dan een 14-jarige van nu maar kan daarom naar mijn zoon toe goed bedenken wanneer ik hem verantwoording kan geven over bepaalde dingen. En dat ik hem kan vertrouwen als hij die verantwoording krijgt.
Hahaha ik had andere dingen op die leeftijd maar toen deed ik al volledige huishouden en koken e.d. dus tja
Die kans is zeker niet onbestaande. Laat ik er maar niet te hard over na denken want dan mag ze dat ook niet meer
Haha hier ook. Wij gingen vanaf ons 13e te stappen. Waren alleen thuis als de ouders een weekend weggingen en zoenden al met heel veel jongens stiekem in de bosjes. Op mn 14e heb ik zodoende al mijn man ontmoet en daar ben ik nu nog steeds mee samen. Ik was er vroeg bij, vroeg zelfstandig en het is allemaal goed gekomen! En ja hier in het dorp gebeurde het regelmatig dat de ouders weg waren en er een feestje werd gegeven. Maar na afloop ruimden we alles netjes op en was er 'zogenaamd' niks gebeurt. (De ouders wisten wel beter). Dit alles gebeurde al toen we 14 waren. We werden losgelaten door onze ouders, mochten even proeven van de vrijheid en de volgende dag weer in gareel met een hoop ervaring en plezier rijker!
Hier ook, mijn ouders lieten me heel vrij, hebben me altijd vertrouwd en ik schond hun vertrouwen niet - ik heb dat zelf als heel prettig ervaren. Ik kon ook overal over praten met ze, niks was te gek. Ze hebben me nooit het gevoel gegeven dat ik iets niet kon ‘want je bent pas 15’ ofzo. Als ik zelf inschatte dat ik het kon, mocht ik het proberen, en bleek het dan toch te moeilijk, dan had ik een les geleerd en stonden zij voor me klaar.