Misschien niet t beste moment om een topic te openen, want ik zit er ff behoorlijk doorheen Vandaag op cyclusdag 40 is mijn menstruatie doorgebroken. Mijn cyclussen zijn de laatste maanden wel vaker erg lang. Ik heb gewoon echt totaal geen vertrouwen meer dat zwanger worden gaat lukken Herfst 2020 bij gyn geweest, onderzoeken gegad, niets afwijkends kunnen vinden. We moeten doorgaan tot zomer 2021, dan mogen we weer komen. Ik zei steeds, dat wil ik niet, dan is t gewoon niet voor ons weggelegd (we hebben al wel 1 kindje, toen was ik direct zwanger. Nu dus ronde 17 in) Maar hoe ik me nu voel wil ik niet eens wachten tot de zomer. Ik wil zo graag zwanger zijn.. Zijn er meer dames die zo lang wachten en moeten wachten? En hoe ga je daarmee om? Ons leven staat ook altijd een beetje stil ofzo, in afwachting van iets wat misschien wel nooit gaat komen
Ik begrijp je gevoel. Toen wij voor ons eerste kind gingen zijn we op een gegeven moment ook bij de gyn geweest. En je raadt t al; bij ons was ook niks mis, het moest gewoon kunnen. Wij werden toen ook naar huis gestuurd. Kon in maart nog wel terugkomen voor een hsg en dan in de zomer starten met iui. Maar we moesten het nog 5 maanden zelf proberen. In die maand, dat ze ons dat zeiden, was ik eindelijk zwanger. Van de tweede was ik wel meteen zwanger. Bij mij was het dus andersom. Het lijkt me ontzettend zwaar als je eerste meteen raak is en een tweede dan op zich laat wachten. Het schept in het onderbewustzijn toch bepaalde verwachtingen. Ik hoop dat je snel zwanger bent, en de andere wensmama’s natuurlijk ook.
Snap het wel de eerste 2 waren er zomaar ook al meer dan 10 jaar geleden en nu voor de 4e in ronde 13 alweer heb ook al 2 jaar last van nachtzweten dus haal van alles in mijn hoofd vroege overgang ofzo maar het maakt ju erg onzeker en dan maakt het niet uit hoeveelste kindje het zou worden als de wens er is
Besef dat je geluk had dat de eerste meteen raak was. Dat is geluk en geen graadmeter of garantie voor de volgende. Een jaar, anderhalf jaar is heel normaal. Dat gezegd hebbende.. het is rot. Voel je rot, accepteer het. En morgen ga je weer verder en probeer je het weer. Heb je al wel een hsg gehad? Goede kans dat ze daarmee tot de zomer willen wachten, dan hsg, dan nog 3-6mnd zelf proberen. Bel en kijk of je nu al voor hsg ingepland kan worden voor bv maart.
Ik ben na 3 jaar en 3 maanden nu 15 weken zwanger van ons eerste kindje... Ik ken niet het gevoel van de verwachting na een eerste, maar ik ken het gevoel van eindeloos wachten wel heel goed. Neem het per dag. Jouw gevoel mag er zijn, echt. Mochten er bepaalde adviezen vanuit de omgeving komen die rot overkomen: probeer er vanuit te gaan dat men het goed bedoelt. Het is vaak onwetendheid die maakt dat mensen onhandige dingen zeggen. Probeer leuke dingen te blijven doen. Nu met corona lastig maar hopelijk kan het binnenkort weer. Rekening houden met een eventuele zwangerschap is heel normaal is dit stadium, maar probeer wel echt die leuke dingen aan te grijpen. Geniet ook van je kindje, vergeet dat niet in alle verdriet om de wens voor een tweede. Het moeilijke is dat niemand garanties kan geven. Volg je gevoel, dan zit je altijd goed... sterkte❤️
Dankjewel! Lief En gefeliciteerd met je zwangerschap. Poeh 3 jaar.. tja t valt niet te plannen, maar geweldig dat t bij jullie gelukt is
Herkenbaar hoor! Ze zeggen dan wel dat er een jaar voor staat, maar de meerderheid is binnen dat jaar zwanger.. en ergens ga je er ook wel vanuit dat je binnen een jaar zwanger zal zijn, ook omdat de 1e zo snel kwam. En het is gewoon frustrerend dat het maand op maand niet lukt.. Onze eerste was ook direct raak, op de 2e hebben we ruim 1,5 jaar moeten wachten (net voor onze nieuwe afspraak in het ziekenhuis bleek ik zwanger). In het begin heb je er nog wel vertrouwen in, maar dat vertrouwen ebt steeds wat verder weg. Alles lijkt inderdaad stil te staan en de focus ligt bij het zwanger worden. Maarrr, het kan echt nog! Hoe lastig ook, probeer de moed erin te houden, praat erover en deel het met iemand als je je klote voelt.. sterkte!! Hopelijk mag je snel zwanger zijn.
Zeker herkenbaar. Vooral die wachtstand kan ik me nog zo goed voor geest halen. Echt killing. Wij hebben er 2,5 jaar over gedaan voordat ik zwanger was van onze dochter. Ook bij ons kon de gyn niets vinden. Wij moesten ook nog 5 maanden proberen en hebben toen alles op alles gezet, letterlijk. Dat was de hel maar het heeft geholpen. Het kan dus echt wel goed aflopen, probeer hoop te houden! Maar iedere maand die teleurstelling en het niet weten of het nog wel gaat gebeuren is gewoon heel zwaar. Als je nou kon zeggen het duurt 4 jaar maar dan ben je zeker zwanger dan is dat beter te handelen dan dat je 2 jaar lang iedere maand die teleurstelling voelt. Sterkte!
Ja herkenbaar. De eerste keurig ronde 6 en alles in 1 keer goed. Wens voor de tweede gestart toen hij 1 jaar en 9 maanden was. Hij was 3,5 toen ik eindelijk wel goed zwanger was... Ik was mijzelf wel verloren toen de gyn erbij kwam kijken en ik om de dag echo kreeg voor eisprong. Ergste vond ik dat ik nog niet zwanger was op de eigenlijk uitgetekende datum van de bbz zwangerschap. Dat was echt heel zwaar. Die positieve test volgde pas 1 jaar na de positieve test van de bbz zwangerschap. Jammere is ook dat plezier tussen de lakens ook gewoon tja meer als verplichting voelde. Elke dag was t advies van de gyn pfff en dat een paar dagen lang... die gezonde spanning van oooeeeehh zal dit dé maand zijn zoals in het begin had allang plaatsgemaakt voor 'deze maand wordt t toch niet de maand ' Zorg vooral goed voor jezelf en wees lief voor jezelf.
Wij hebben er drie, nr 1&3 kwamen vrij vlot maar nr 2 liet anderhalf jaar op zich wachten. Nu net ronde 14 in gegaan voor nr 4. Ik voel dezelfde moedeloosheid maar weet ook dat het uiteindelijk wel kan lukken na langere tijd. Nu ben ik net 40 geworden dus mijn leeftijd speelt waarschijnlijk ook mee, en ik geef nog bv aan de jongste. Vroege overgang in mijn familie spookt door mijn hoofd, maar we hebben er al drie en ik probeer me vast te klampen aan de instelling, 'als het komt dan komt het en zo niet dan is het ook goed'. Maar dat is persoonlijk, wij zijn al gezegend met drie prachtige kinderen. @Lyn23 ik hoop dat het snel raak is en dat je niet meer naar de gyn hoeft. Frustrerend dat je nog zo lang moet wachten tot je daar weer terecht kunt. Elke maand is er één te veel wanneer de wens zo groot is.
Hallo, Ik herken jouw verhaal. Bij de eerste betrekkelijk snel zwanger en nu zwanger van de 2e na 18 maanden. Kan je niet naar een andere gynaecoloog die je vroeger naar de fertiliteit wilt brengen? Mijn gynaecoloog stelde na 6 maanden al voor om mij te verwijzen indien het na 8 maanden nog steeds niet gelukt was. Haar reden om mij snel door te verwijzen was omdat het bij de eerste snel gelukt was en "ouder worden" mij ook niet ging helpen. Omdat ik een onregelmatige cyclus had stelde ze voor dat we maar met clomid moesten starten dan. Uiteindelijk zijn we pas naar de fertiliteit gestapt na een groot jaar. Ik dacht omdat het de eerste keer natuurlijk gelukt was, het de tweede keer uiteindelijk ook zou lukken. Maar uiteindelijk heeft clomid mij wel geholpen met de 2e zwangerschap... Misschien helpt dat jou ook? Het is alleszins niet gemakkelijk en ik snap jouw frustratie. Ik hoop voor jou dat het snel raak is! De onwetendheid is inderdaad verschrikkelijk.
Ik herken het helaas ook.. bij de eerste duurde het een dik jaar en dat was al lang vond ik toen. Nu zijn we 18 ‘gerichte’ rondes verder, tussendoor verplichte pauze owv toxoplasmose infectie die ik niet meetel, en nu net een herstelingreep achter de rug (misdiagnose in een ander centrum.. dus een jaar mmm vergooid). Nu een zwangerschapsverbod van 6 maanden. We mogen dus ook pas terug beginnen in zomer 2021. Gelukkig staat mijn icsi traject al gepland, dat scheelt een hoop. Maar toch, het is lang (3e jaar ingegaan). Het is 1 keer “raak” geweest, die maand was ik er eigenlijk totaal niet mee bezig (herstart na de 1e lockdown). Helaas is het een vmk geworden. Ooit is het onze tijd!