Ik zit al een tijdje na te denken maar ik snap niet wat je bedoelt met dat je dit ook niet tegen de vader zegt. Daar veranderd toch sowieso niet veel tijdens de zwangerschap?
Stapje overgeslagen in de redenering, sorry Het doet me denken aan opmerkingen als dat je je als moeder beter hecht als je pijn lijdt bij de bevalling, dat de band van de moeder met een kind beter is, want zij heeft het gedragen, dat soort opmerkingen. De opmerking dat je als kind gekwetst zou kunnen zijn omdat je moeder de medische ongemakken er niet bij wilde hebben voelt voor mij een beetje hetzelfde. Alsof je als vrouw moet lijden om een goede moeder te zijn. Dat de vader de medische ongemakken niet heeft, vinden we net zoals met die andere voorbeelden totaal vanzelfsprekend. Ik vind het echt prima als je als moeder daar ook geen trek in hebt, net zoals de vader. Maar, voor mij zit het bezwaar echt in de lasten die je dan bij iemand buiten je relatie legt, dat je bewust die keuze maakt, als je die lasten wel zelf kunt dragen mbt de keuze voor draagmoederschap.
Ah nu snap ik hem. Eens. Had het er met mijn man over dat het soms wel oneerlijk is dat de vrouw door allemaal misselijkheid en pijntjes heen moet en de man aan de zijkant toekijkt. Maar daar staat wel tegen over dat ik voor geen goud de trappelende voetjes in mijn buik zou willen missen. En het oer gevoel dat er leven in je groeit. Dat zal de man dan weer nooit meemaken.
*Alsof je als vrouw moet lijden* Mijn opa en oma hadden een kennisje en die zei tegen m’n moeder, nadat ze mij hadden geadopteerd, dat ze niet kon meepraten met de échte moeders die 9 maanden hadden gedragen en gebaard. De zogenaamde ‘lijdensweg’. M’n moeders mond viel open en die van m’n opa en oma nog meer. ‘Nee hoor’ zei m’n oma. ‘I’ heeft zeker geen lijdensweg gehad nadat ze 7 jaar geprobeerd heeft zwanger te raken, talloze onderzoeken waarvan de één mild was en van de ander kroop ze hier over de grond van de pijn. En dan dat lange wachten of Iris echt wel kwam. Dat valt allemaal in het niets bij de lijdensweg die wij hebben meegemaakt.’ M’n opa heeft gezegd tegen haar dat ze beter kon gaan toen
Tja kun je vinden. Vind de opmerking ik heb mijn man verteld dat ik kinderen wil maar daar absoluut niet mijn figuur en staat van mijn poes voor op wil geven echt wel kwetsend. Een vader heeft die optie niet dus kan een kind daar in mijn ogen niet mee kwetsen.
Maar jouw moeder koos niet voor adoptie omdat ze niet zat te wachten op straile en hangtieten en een uitgerekte doos, dat vind ik een lullig verschil.
Oh nee, dan is die kans heel groot. Hopelijk zijn jullie er snel doorheen. Go with the flow. Niet denken aan morgen, vandaag is belangrijk. Vandaag goed gegaan? Top! Morgen zie je dan wel weer. Dat helpt mij heel erg. Hier hebben de jongsten helemaal geen last van corona. Zoon van 9 is maandag positief getest. Totaal geen klachten. Straks gaat zoon van 5, hij heeft ook geen klachten, maar wil weten of hij het heeft (gehad), dan kan ik hem later met gerust hart naar buiten laten gaan. Hopelijk worden je man en jij er niet heel erg ziek ervan.
Nee klopt maar ik reageerde ook meer op de zin ‘alsof je als vrouw moet lijden om een goede moeder te zijn’
Ja en naar m’n opa die ook niet meer haar favoriete gebakje kocht als ze kwam maar gewoon pontificaal een Limburgse vlaai (m’n oma kwam uit Limburg) op tafel kwakte
Ben het wel met je eens, komt bij mij over alsof je dan alleen maar kinderen wilt omdat het hoort, wij noemen dat handtas kinderen. Wel de lusten zeg maar (het uiterlijk vertoon) maar niet de lasten. Ik ben sowieso van mening dat draagmoederschap enkel zou moeten mogen wanneer er een medische reden voor is waarom het bij de persoon zelf niet kan. En dus niet omdat het wel lekker makkelijk is en je je figuur etc wil behouden. @Iertje81 ben het wel met je opa en oma eens, wij hebben over H 4,5 jaar gedaan en eerlijk die 4,5 jaar vond ik aanzienlijk zwaarder dan die 3x 9 maanden zwanger en de 3 bevallingen en dan heeft het bij ons nog geresulteerd in uiteindelijk 2 wondertjes (ok dan is het totaal wel iets langer en D was er natuurlijk al en kwam ook niet direct naar het stoppen met de pil, maar je begrijpt mijn punt vast) laat staan wanneer je dan met lege handen blijft staan dat lijkt mij alleen nog maar zwaarder. En dan waren de zwangerschappen en bevallingen ook nog niet de makkelijkste
Dat ik €20 heb betaald voor eeb ticket van het kickboxoternooi vanavond om live te kijken. Gooit de streamingsdienst me eruit en kom ik er niet meer in. 20 euro de prullenbak en en tot overmaat van ramp mis ik alle partijen waar ik zo naar uitkeek al maanden. Nu vanavond social media en kranten vermeiden (zodat ik geen uitslagen lees) en hopelijk kan ik vanacht via youtube wat wedstrijden terug kijken. Pfff er zijn ergere dingen dat weet ik best maar ik kan nu wel even gillen. Voetbalfans kunnen elk weekend hun sport kijken en deze sport komt al zo weinig op tv (eens in de 6 a 8 weken ongeveer) en dan is het voor de fans zo slecht geregeld
Dat mijn man onze oudste was vergeten op te halen bij zijn ouders... Hij kwam thuis en ik was boven met de jongste en riep de naam van de oudste. Zegt mijn man: ik zie hem niet, is hij bij jou?? Ik dacht dat hij een grapje maakte. Nee dus. Meneer had patat keurig meegenomen maar zijn zoon dus niet
Wij hadden vandaag ons eerste kraambezoek, netjes volgens de richtlijnen overigens, zijn vrouw is niet lang voor mijn bevalling overleden en zij hebben altijd voor ons klaar gestaan. De enige andere die ons meisje sinds de geboorte gezien hebben in levende lijven zijn de grootouders, de 2 tantes, 2 dochters van mijn broer (toen ze bij mijn ouders waren) en onze beste vrienden geweest, die laatste komen nog officieel op kraambezoek kwamen toen alleen even lunchen zonder kids. Denk dat eer de volgende komt ze kan kruipen En gisteren stond het afdelingshoofd voor de deur want hij was vergeten het afscheidscadeau voor mijn man te geven toen hij de spullen van werk inleverde. Waren we niet zo blij mee
De man heeft niet de lichamelijke ongemakken. Maar wel de mentale. Denk aan het midden in de nacht opstaan om friet te bakken voor je lief. Alle hormonale uitbarstingen van je lief opvangen en begripvol blijven. Je lief moeten bijstaan bij een bevalling waar je niets van begrijpt. Haar zien lijden en niets kunnen doen. De hele periode van zwangerschap t/m bevalling kunnen ook een man veranderen. Minder zichtbaar als bij een vrouw. Maar ook vader worden is een bijzonder iets. Zwanger zijn en bevallen is nooit mijn ding geweest. Vreselijk. Maar voor een draagmoeder zou ik nooit kiezen. Om zomaar ineens, zonder die transformatie weer moeder te worden .... Hoewel... als het er eenmaal is, zou het ook weinig meer uitmaken denk ik. Bij de laatste kraamvisite waar ik het babietjes mocht vasthouden (meer dan een jaar geleden intussen) wilde ik het ook niet meer terug geven Al mijn moederinsrincten gingen aan.
Huh moet je daarvoor betalen dan? Mijn man zit het al de hele avond te kijken, ik heb alleen 2 vrouwen gezien en later rico tegen een of andere vent die geheel onder de tatoeages zat (geen idee hoe hij heet). Maar ik vind er tot nu toe weinig aan. Heel veel gelul en maar een paar minuten vechten. Hoop dat de finale zometeen wat meer actie heeft.
Oh ik bedenk mij net dat wij zo te horen, een Amerikaanse tv zender op hebben staan. Misschien dat het daarom gratis is?
Dat we een nieuwe trol op het forum hebben en ik heb genoten van het terug trollen. https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/anale-pijn.711825/ Voor iedereen die denkt dat het geen trol is lees haar reacties maar bij wat eet je het liefst dan is je twijfel weg. En ja ik heb haar al gemeld bij het beheer maar die zullen wel slapen rond dit tijdstip.