Eeeuhm nee..... Ik werk in de wijkverpleging en we hebben al tekorten qua personeel. Dat betekend dus dat er mensen afgebeld moeten worden en geen zorg krijgen.... Is in een ander team nu aan de hand. Een aantal zieken + 1 collega thuis ivm ziek kind en de zorg is afgeschaalt. Mensen zijn afgebeld dat ze geen of veel minder zorg krijgen. En dit alles heeft nog veel meer gevolgen. Personeel loopt als op z'n tandvlees en een paar tegen een burnout. Nu een opname stop dus ziekenhuizen/huisartsen die bellen om zorg aan te vragen voor een cliënt krijgen een nee te horen. Met als gevolg dat er mensen in het ziekenhuis of verpleeghuis moeten blijven en een plek bezet houden. Nu een aantal aanvragen van het ziekenhuis om corona patiënten die nog positief zijn zorg te gaan geven thuis. Die zijn te goed voor het ziekenhuis maar te slecht om zelfstandig naar huis te komen. Die moeten dus blijven en houden een plekje bezet. Andere organisaties hebben ook geen plek. Ik heb een aantal collega's in het team met basisschool kinderen en cruciaal beroep. Wat denk je wat er gaat gebeuren als we thuis moeten gaan zitten bij een verkouden kind en niet kunnen werken? Terwijl je niet ziek bent en wel kunt werken?
Laten we gewoon de persconferentie afwachten ipv hier speculeren en duizend vragen stellen waar niemand het antwoord op heeft. Heb al 5 mailtjes van ouders binnen met soortgelijke vragen als hier: Moet mijn kind dan ook met een snotneus thuisblijven? Geldt dit ook voor kleuters? Hoe zit het met vitale beroepen en quarantaine? Is er dan weer thuisonderwijs? Niemand weet dit nu toch zeker. Niemand heeft de antwoorden. Ik zit ook met vragen hoor, maar we horen het morgen (toch?) wel. Ga je vooral niet druk maken om dingen die je nog niet weet
Vervangbaar zijn is wat anders dan dat je nodig bent als personeel. Dat geldt toch niet alleen in de zorg. Als jij morgen je been breekt kun je ook niet komen werken toch? Het ging er mij vooral om dat echt niet alleen de cruciale beroepen nodig zijn en dat die mensen alleen maar perse hoeven te werken. De zin "iets met een cruciaal beroep" slaat gewoon nergens op in mijn ogen. Ook iemand die in een niet cruciaal beroep werkt, moet gewoon werken en kan ook niet zomaar vrij nemen.
Dat is dan niet landelijk. Ik volg een Amerikaans programma wat niet heel erg achterloopt qua tijdsspanne (wat nu hier in NL wordt uitgezonden is wat daar een maand of 4-5 geleden gebeurde). Die kinderen, die uit verschillende staten komen, gaan gewoon nog naar school.
klopt hoor, de VS is zo groot, daar is per staat en soms per county een ander beleid. Net zoiets als wanneer een amerikaan roept, dat alles in Europa dicht is terwijl dit per land ook helemaal anders kan zijn.
Of niet. Vaak zien wij als ouders beren op de weg, die er in het echt helemaal niet hoeven te zijn. Wat ik wel even zou doen is de opvang contacteren en vragen of het mogelijk is dat jij en je kindje deze week nog samen even kort mogen kijken op z'n nieuwe (op dit moment dus lege) groep en dat hij dan ook meteen minimaal 1 van de leidsters kan zien (bij voorkeur 1 die ook werkt op de dag dat je kindje voor het eerst ècht heen gaat). Uiteraard met inachtneming van de geldende maatregelen en hygiënevoorschriften. Kan dit niet zou ik vragen om een korte online ontmoeting met 1 van de nieuwe leidsters. Een foto van de leidsters laten zien kan ook goed werken (misschien is er een online 'smoelenboek' en anders misschien op een andere manier te verkrijgen). Tenslotte moet het wel veilig genoeg voelen voor (jou en) je kindje.
Hoezo is dat raar dan? Blijkbaar hebben ze bij jullie straks 1 week op school en dan vakantie. Maar bij ons hebben ze dan nog 2 weken op school en dan vakantie. Als het kabinet zou zeggen: doe maar 1 maart want dan hebben alle scholen de voorjaarsvakantie er op zitten, dan gaan er weer mensen steigeren dat de kinderen na de voorjaarsvakantie nóg een week thuisschool hebben. Ik ben gewoon heel blij dat het nu nog 1 week thuisschool is en ze kunnen het met de variabele vakanties toch nooit iedereen naar de zin maken
Dat is dan verschillend want vriendin van dochter zit op een high school in Dallas en die mogen kiezen: of online of gewoon naar school.
Ik weet niet of je nu op mijn eerdere reactie doelt. Of dat er anderen zijn die iets dergelijks hebben gezegd. Voor mij is de afweging als volgt: Ik heb sinds september ALTIJD klachten. Test was negatief. Test op antistoffen positief. Mijn klachten zijn dus te relateren aan covid. Maar het virus zelf is al lang en breed uit mijn lichaam. Stel dat ik het virus opnieuw ergens oppik (kans is nu heel klein omdat ik vrijwel nergens kom) dan bestaat dus de kans dat ik het niet opmerk, omdat de bijbehorende klachten voor mij "normaal" zijn. Vind je dat ik elke week een nieuwe testafspraak moet maken? Én heel veel mensen met mij dus want ik ben niet de enige met deze klachten. In het ziekenhuis waar ik morgen een afspraak heb en bij mijn huisarts vinden ze dit niet nodig. Ook wordt ik niet als covid-patiënt behandeld (als in extra bescherming voor arts en anderen met wie ik daar contact heb) Ik ben zelf wel extra voorzichtig en mijd zoveel mogelijk contacten. Mocht het gaan over kinderen met klachten. Tja... Ik hoop dat de bereidheid gaat toenemen wanneer de blaastest meer algemeen wordt. En een heel laagdrempelig systeem met teststraat in eigen dorp/buurt en eenvoudig afspraken maken. Of zelfs gewoon zonder afspraak mogelijk. In de ochtend zien dat pietje hoest, direct in de auto stappen, testje doen, en hooguit een uurtje later op school indien negatief.
Dat hoop ik niet. Las dat de richtlijnen deze week nog worden vastgesteld en aangepast. Want kinderen met een besmetting hebben meestal een "simpele" verkoudheid of een loopneus dus hoop toch echt dat ze dat gaan aanpassen. Wat die directeur gisteren in nieuwsuur vertelde gewoon geen uitzonderingen verkouden is niet naar school.
Je hebt gelijk hoor. We kunnen gewoon niet zo goed met veranderingen omgaan. Én eerlijk gezegd vind ik het ook wel een beetje eng allemaal. Maar.... nu het idee begint in te dalen ben ik ook wel blij. Mijn oudste zoon is ook superblij. Jongste niet. Die is liever thuis.
Leraren hebben een petitie gestart om de opening van de scholen tegen te gaan. Ik begrijp dit niet. Waarin zien ze dan dat ze extra risico lopen t.o.v. bijvoorbeeld supermarktmedewerkers? Is het niet beter om met deze groep in gesprek te gaan? Proberen hun zorgen weg te nemen? Luisteren naar hun verhalen. Waar zitten ze echt mee en zijn er misschien al maatregelen in de maak om deze specifieke risico's te beperken?
Zucht. Sorry voor alle welwillende leerkrachten hier want het gaat ongetwijfeld weer over een klein clubje maar: waarom?! Ik heb vriendinnen in de kinderopvang, die werken al maaaaaanden op deze manier en die zie ik geen petities starten. We hebben al eerder geconcludeerd: je zorgen uiten mag altijd, wie je ook bent. Maar het is nu eenmaal niet volledig dichtgetimmerd te krijgen in deze gekke tijden, voor niemand niet. Iedereen is op zijn of haar manier bezorgd, iedereen levert in, iedereen probeert er het beste van te maken. Petities starten helpen helemaal niemand.