Mee eens, ik zie de meerwaarde van mondkapjes sowieso niet in, laat staan bij jonge kinderen. Of denkt het OMT soms dat de kinderen hun mondkapjes goed gebruiken, inclusief spatbrillen en handschoenen? En ze gaan er dan zeker ook vanuit dat kinderen hun mondkapjes op de juiste manier op en af doen en deze netjes na elke keer af doen vervangen voor een nieuwe?
Heel goed punt! Ik moet eerlijk bekennen dat ik me daar ook nooit mee bezig heb gehouden. Van veel van de situaties die ik hier lees, wist ik het bestaan niet eens af. Wat dat betreft heeft deze hele Corona crisis me enorm veel geleerd op veel verschillende vlakken. Hopelijk komt de hoognodige aandacht ook voor de kinderen, waarbij naar school gaan traumatisch is.
Ja en ze zijn ook gewoon kinderen " kwijt" dan is er met kind en ouders geen contact te leggen. Als er uiteindelijk contact is komt dit doordat er geen computer/ipad/chroombook/ laptop is. Die wordt dan door school aangeboden en de ouders verkopen die dan voor - wat ze dan ook belangrijker vinden dan school. Er zijn ook kinderen die simpelweg geen toegang hebben tot internet, sommigen zitten , samen met hun ouder, in de auto op de parkeerplaats bij school zodat ze op het netwerk van school kunnen inloggen.
Wat een verdrietige situaties heb je he! Ik denk dat er na de hele coronacrisis een beerput aan nare verhalen opengaat.
Volgens mij vereist het tegenwoordig dus nog verder gaan dan dat, wegens het passend onderwijs. Dan kunnen kinderen niet meer op gewoon onderwijs, maar op speciaal onderwijs mogen ze dan eigenlijk ook niet. Of is dat zelfs niet passend. Er zijn echt kinderen die daardoor tussen de wal en het schip vallen.
Ook wij worstelen met onze dochter wat betreft school omdat ze hb en hg is. Ze vind het op school dan ook lang niet altijd fijn en het is voor ons soms echt speuren naar wat er nu wel werkt voor haar. Maar thuiszitten, met mij als juf, zonder andere kinderen, doet haar ook geen goed. In mijn optiek is het onderwijs tegenwoordig al een stuk passender dan toen ik nog op de lagere school zat en wij komen vooral veel mensen tegen die haar ontzettend graag willen helpen en mee willen denken met ons. Niet altijd met het gewenste resultaat maar de wil is er. En ook deze kinderen zullen straks een plekje in de wereld moeten vinden, die zeker niet aangepast zal zijn aan hoe zij in elkaar steken, hoe hard dat ook klinkt.
Klopt maar jij geeft het advies mee aan ouders van kinderen die nu opbloeien iets te veranderen aan de schoolsituatie en dat is dus niet hoe het werkt. Jouw advies is nogal kort door de bocht.
je verwoordt precies wat ik denk! Ook mijn zoon doet het juist wat beter nu hij thuis is. Hij is iig hb en denk toch ook wel erg gevoelig. Maar ik vind het goed dat hij zich straks ook weer meer moet conformeren aan de groep en aan wat de leerkracht van hem vraagt, ook als hij het te makkelijk vindt of even geen zin heeft. "Is goed voor je karakter" zeg ik dan altijd Het lijkt wel alsof men steeds meer vindt dat de maatschappij zich aan het individu moet aanpassen, in plaats van andersom. Terwijl het juist een belangrijke vaardigheid is om je te kunnen adapteren aan, en berusten in een situatie, ook al is die voor jou op dat moment niet ideaal.
klopt maar nogal kort door de bocht dat het dan tijd is dat die ouders gaan zorgen voor verandering. Dan heb je echt geen idee hoe het werkt in onderwijswereld en dat onderwijs echt niet vanzelfsprekend is in nederland
Wauw, dat omschrijf je heel mooi zo! Hier ook HB kids waarvan vooral de oudste onderwijs stom vindt (is ergens bij de kleuters de drive om te leren kwijt geraakt ...) Gelukkig gaat het nu weer beter nu ze op een andere school zit, maar school zal nooit zomaar 'leuk' worden. Maar wat jij ook zegt, je kunt niet alles aan het individu aanpassen. Want later in de echte grote wereld werkt het ook niet zo.
Maar later in de grote mensen wereld heb je opties om je ziek te melden, thuis te blijven, geen baan te hebben als het niet gaat (niet dat dat wenselijke opties zijn maar het kan), keuzes te maken uit heel veel verschillende plekken.
ziek te melden, of geen baan te hebben? Is dat het perspectief dat jij graag voor je kind ziet? Dat kan ik me niet voorstellen
Helemaal met je eens, ik wist alleen niet hoe te reageren. Van school veranderen maakt voor de oudste niks uit, op school kan er ook weinig veranderd worden. Hij ziet het echt als noodzakelijk kwaad. Net als thuis maar dan heeft hij nog het voordeel dat hij niet zo vroeg uit bed hoeft en sneller klaar is
misschien bedoel je het niet zo, maar het stuit me toch wel tegen de borst dat de situatie van jouw kind wel vergelijken met die van tienduizenden kinderen die thuis nu geen onderwijs krijgen of veel erger, mishandeld worden. Dit zijn kinderen, waar de ouders nauwelijks naar omkijken of erger, die door hun ouders worden mishandeld. Die kinderen voelen zich helemaal alleen nu! Die hebben nu geen school waar ze even een veilige plek hebben en leerkrachten die een oogje in het zeil houden, en die hen stimuleren in hun ontwikkeling.
Ai, nee, dat maakt het idd. een stuk lastiger. Sorry, ik had even niet in m'n systeem zitten dat jouw kind op speciaal onderwijs zit. Edit: Ik lees nu net je bericht net na deze. Wat moeilijk om je kind zo te zien strugglen lijkt me. Ik hoop voor hem dat ie zo snel als maar kan weer beter in z'n vel gaat zitten.
Hopelijk gaan de cijfers niet te veel stijgen weer straks en kunnen die restricties er snel af (na 1 maart?) . Wij hebben jenaplan onderwijs en veel dingen die we gewend zijn hierin - vooral de ouderbetrokkenheid- mis ik enorm. En voor dochter ook de schoolbrede projecten. Erg leuk om samen te werken met de andere klassen . Maar ook groep 8 krijgt het lastig als ze aan de musical willen gaan werken, aangezien de kinderen verdeeld zitten over 3 klassen (groep 6/7/8 in 1 klas en zo zijn er 3 klassen). Het is allemaal geen ramp en het is fijn dat ze weer aan de gang gaan - ook al zal groep 6 hier dezelfde restricties gaan krijgen als 7/8 waarschijnlijk omdat ze in dezelfde klas zitten... Maar ik hoop dat het snel weer ietsje normaler wordt, zoals het nu klinkt dat het gaat zijn. Maar even afwachten wat ze precies willen... en hoe school dat vorm gaat geven.
Opties?? Sorry, maar zo zie ik dat niet. Heb vroeger zelf ook geen leuke schooltijd gehad, uitdagend werk bestond niet, ben mezelf in het VO ontzettend tegen gekomen. Maar ik was wel onderdeel van het grote geheel, ik paste er niet goed in, maar ik wist ook niet beter dan dat het zo was. Zit ik nu op mijn plek? Weet ik niet. Maar ik heb een baan, verdien geld, draai mee in het sociale gebeuren, kost wel aardig wat moeite soms, maar ik doe het wel. En weet je, soms is dat niet tof, maar soms ook een overwinning op mezelf. Als het niet lekker loopt denk ik wel eens: ik meld me ziek. Maar uit plichtsbesef doe ik dat niet. En wat blijkt vaak, de week waar ik als een berg tegen op zag ben ik ook door gekomen, en meestal had ik de berg in mijn hoofd groter gemaakt dan hij in werkelijkheid is. Ik wil zeker de problemen bij jou thuis niet bagatelliseren, begrijp me niet verkeerd! Maar als onderwijs echt per individu gegeven gaat worden valt het hele sociale gebeuren er om heen ook weg. Want dat is ook onderdeel van samen lessen volgen. En of een kind dat nu leuk vindt of niet, dat sociale gebeuren is wel belangrijk. Al was het maar dat je weet hoe het werkt. Als je daar op je 16e pas achterkomt heb je er een nog grotere kluif aan ben ik bang Helaas zullen er altijd uitzonderingen blijven, en wellicht is jouw kind 1 van die uitzonderingen, dat is ontzettend triest maar in mijn optiek is het denk ik beter om die uitzonderingen apart te beoordelen en te helpen i.p.v. het onderwijs nog verder proberen te personaliseren. Ik wil jullie wel veel sterkte wensen, want niemand wil z'n kind zo ongelukkig zien ... Sorry, dwaal wel erg af van het onderwerp zo
Mijn kind is heeft kanker gehad en een ernstige hersenbeschadiging door 3 herseninfarcten. Nee dit is zeker niet wat ik graag zie maar wel opties die zeer realistisch zijn. Hij is gehandicapt met een hoog iq en bepaalde ondersteuningsbehoeftes. Die combi kan niet in nederland qua onderwijs.