Hallo allemaal, Onze dochter is inmiddels 10,5 maand oud. Sinds deze week wil ze niet meer slapen als ik haar naar bed breng. Ze gaat gelijk staan en schreeuwen (niet huilen). Dit zowel overdag als savonds. Als mijn man d'r naar bed doet, gaat ze in principe gelijk slapen. We doen allebei precies hetzelfde qua bedritueel en ook als ze huilt/schreeuwt. De tijd van de echte verlatingsangst (die met dikke tranen als je de kamer uitgaat) hebben we al gehad. Iemand een idee waar dit aan ligt en eventueel tips heeft?
Helaas is de tijd van verlatingsangst nog lang niet voorbij! Dit kan namelijk t/m de peuterleeftijd voorkomen in fases en verschillende vormen. Het kan best zijn dat dit nu haar manier is om het te uiten. Ook kan het zijn dat ze het er gewoon niet mee eens is dat jij haar naar bed brengt.
Zoals hierboven wordt gezegd is verlatingsangst nog niet voorbij. Het is wel belangrijk dat je blijft afwisselen met je man, ook al zou je neiging zijn om hem nu te laten gaan. Je maakt het anders alleen maar erger.
Mijn dochter had ook wel dit soort fratsen. Eigenlijk hebben we daar altijd gewoon aan toegegeven, ik heb wel wat beters te doen dan nog een uur in de weer zijn met een schreeuwend kind, en als ze bij papa wel meteen gaat slapen dan weet ik het wel. Het ging altijd vanzelf weer over.
Dit inderdaad. Mijn dochter (1,5 jaar) gaat ook niet slapen met mij in de buurt dus moet man haar maar brengen.