Wij zijn dan "nog maar" 5 jaar samen, in vergelijking met de meeste hier is dat heel kort maar wij lopen zeker wel nog hand in hand of ik haak mijn arm in zijn arm. Ook met kinderen erbij. Ik vind het heel fijn, krijg een extra gevoel van "Wij horen bij elkaar" (beetje raar om uit te leggen )
Soms.. vooral als we samen weg zijn of als we aan het rijden zijn. Maar ja, dat samen weg is de laatste jaren nauwelijks voor gekomen.
Nee, nooit, ik loop lekker op mezelf, bv in het bos ik zie altijd wel wat, een torretje, paddestoel, blaadje en dan ga ik er heen. Met een hele uitleg erbij. De rest is dan allang doorgelopen... En gewoon op straat lopen we bijna nooit alleen samen. Vind het dan wel weer schattig dat mijn schoonouders wel hand in hand lopen.
Als het kan, altijd. Nu soms niet als de jongste in de wagen zit en mijn arm lam wordt van het duwen en sturen met één hand.
Het liefst altijd! En achter de kinderwagen pak ik z'n arm vaak ook even vast (en andersom ook). Heel fijn gevoel. Oh, wij zijn 15 jaar samen
Ja altijd eigenlijk. Ook als we met de kinderen zijn. Vaak hebben die elkaar vast als we lopen. Ik hoorde laatst iemand zeggen: ‘ja nu (naam zoontje) er is hoeft dat allemaal niet meer.’ Ik vroeg of s*ks dan ook niet meer hoefde en haar gezicht sprak boekdelen. Volgens mij was die s*ks een middel tot het doel zeg maar bij haar C en ik zijn sowieso heel aanrakerig met elkaar. Maakt ook niet uit wie er bij is. In de auto heeft hij vaak ook een hand op mij als hij rijdt en andersom ook. Schakelen we samen Ik ga eens per jaar met m’n moeder op vakantie naar Gran Canaria en daar loop ik nog steeds weleens hand in hand met haar. Deed ik met m’n vader ook. Superfijn!