Los van of je het nou wel of niet eerder gepost hebt kom je nu met een hulpvraag dus ik zal mij verder niet in die nutteloze discussie mengen. Ik kan alleen maar uit eigen ervaring spreken dat intuïtie vaak niet liegt. Als jou gevoel er niet goed over is dan klopt dat vaak ook. Er is vast een reden voor dat ie er om liegt en geheimzinnig over doet. Weet verder niet zijn kant van het verhaal en wil ook geen vooroordeel hebben maar op basis van wat je verteld vindt ik het verhaal apart van zijn kant en zou ik het ook wantrouwen.
Ik vind het moeilijk te reageren omdat ik het van 1 kant lees. Ik begrijp dat ze dus wel een dusdanig goede vriendin is/was dat hij met haar op vakantie is gegaan. Ik vind het dan al moeilijk om te lezen dat hij na die vakantie het contact heeft verbroken en dat, dat deels na jouw aandringen was. Waarom wilde je dat hij het contact verbrak? Ik zou zelf nooit voor een liefde mijn vriendschappen op het spel zetten. Ik heb ook mannelijke vrienden en gelukkig heeft mijn man daar nooit moeilijk over gedaan. Ik spreek daar ook gewoon mee af zonder mijn man. Dus ik zou zonder oordeel aan jouw vriend vragen waarom hij dit verzwegen heeft. Ik kan me namelijk best voorstellen dat hij bang is voor jouw (mogelijk buitenproportionele) reactie en hij de vriendschap mist. Ook omdat ik lees dat er een discussie van 2 uur over is gevoerd. Ik kan me voorstellen dat hij daar niet op zit te wachten en het dan maar verzwijgt. Dus ik ben het er zeker niet mee eens dat hij dingen verzwijgt maar ik zou ook even bij mezelf te raden gaan waarom hij dingen voor mij wil verzwijgen.
Eerlijk gezegd maakt het toch geen reet uit of een verhaal bekend voorkomt? Of dat TS misschien weleens eerder iets heeft gepost? En wat heeft het ermee te maken dat als het nu allemaal ‘wat vaag’ is, dat ze dan zelf misschien ook niet eerlijk is? Volgens mij is haar vraag duidelijk en daar zou antwoord op gegeven moeten worden en geen links naar andere topics of naar een ander forum. Maar goed: dat vind ik. TS: weet je waar ik hele van kan worden en wat mij in de weg zou staan in een relatie? Dat omdraaien. Niet eerlijk zijn en het dan zo weten te draaien dat het uiteindelijk om JOUW reactie gaat. Want jij zou boos worden. Nou ja, als dit verhaal zo gaat als jij zegt (en ik lees uiteraard maar één kant), dan stoort dat me nog het meest. Wil je dit? Kan je zo’n relatie aan? Ik zou het idee hebben dat ik constant op m’n hoede moet zijn en daar pas ik voor. @owly zei het hier goed: ‘de enige geheimen die wij voor elkaar hebben zijn cadeautjes.’ Ik ga die zin onthouden. Mooie vind ik dat. Uiteindelijk beslis je zelf maar als het deze kant op gaat zou ik nog even 3x nadenken. Sterkte ❤️
@Geletulpen Omdat het hebben van een dubbel account niet zomaar is toegestaan doen we dit topic dicht. Je kan voor meer informatie contact met ons opnemen via privébericht.
Bedankt voor jullie reacties. We hebben het er goed over gehad. Ik voel me er slecht bij dat hij dit bewust zo stiekem gedaan heeft. Maar er zit wel een reden achter. Hij is erg sociaal, heeft veel contacten. Maar merkt nu in corona tijd dat die contacten geen échte vrienden zijn. En dit is wel iets dat hij echt mist. Net als iedereen baalt hij van de weinig mogelijkheden op het moment. Ikzelf heb daar weinig last van. Heb niet zoveel behoefte aan veel mensen om me heen. Uitstapjes zijn leuk, maar als het niet kan is voor mij een wandeling in het bos ook prima. Ik begrijp hem nu beter. En snap nu ook waarom hij nooit écht lange relaties gehad heeft. Als het lastig wordt praat hij niet maar doet zijn eigen ding en ziet wel waar het schip strand. En dat betekende uiteindelijk steeds einde relatie. Praten over gevoel en echt openstellen kent hij niet. Dit is iets wat we moeten leren. Samen. Gelukkig ben ik daar beter in, zo kunnen we van elkaar leren. Het vertrouwen blijft even een punt. Mocht ze reageren dan zal hij het zeggen. Maar nog belangrijker, als hij zich zo voelt probeert hij het bespreekbaar te maken. Ik vind het met momenten lastig hem volledig te vertrouwen, maar dat komt wel goed.
Fijn om te horen dat jullie een goed gesprek hebben gehad. Als jullie er samen aan werken komt dat vast goed! Excuses voor mijn eerdere kritische reacties
fijn dat jullie er zo op deze manier over kunnen spreken. Maar voor mij zou er in onze relatie geen plek zijn voor dergelijk gedrag. Maar ik zou mijn vriend dan ook niet verbieden om ‘oude’ vriendschappen te verbreken. Ik vertrouw hem en hij staat achter zijn vriendschappen. Als hij met een vriendin op vakantie gaat (is gebeurt) dan vind ik dat wel een beetje lastig, maar vooral omdat ik baal dat ik op dat moment niet de tijd heb gevonden om mee te gaan. Alleen zou hij het niet verzwijgen, omdraaien of überhaupt een vriendschap om verbreken. Voor mij geldt: Wie vraagt verliest... en gelukkig denken wij daar hetzelfde in. Jij had dus al verloren bij de vraag om de vriendschappen te verbreken. Maar hij was gedumpt zodra ik er achter kwam dat hij zoveel schijt zou hebben aan onze vertrouwensband dat hij iemand anders met 1 letter in zn telefoon zou zetten met als doel het voor mij achter te houden. Dit is in een ‘prille’ relatie echt teveel gedoe. Nooit consessies doen om wezenlijke dingen in de beginperiode, dat is niet vol te houden op de lange termijn.
Eens met @Milkyway7 en @Iertje81: ik vind het ook niet relevant dat TS hier een jaar geleden ook al eens over heeft gepost. Leef en laat leven en oordeel niet (te snel) -is mijn bescheiden mening On topic: knap dat je het gesprek aan bent gegaan met je partner. Ik zou net als jij willen weten: wat maakt dat je zonder mijn medeweten contact blijft zoeken. (Wat vindt hij bij haar dus). Los daarvan zou ik de manier waarop respectloos vinden (stiekem, uit angst voor mijn reactie of geen zin in mijn gezeur. Hij kan jou verwijten dat je zijn gevoel niet serieus neemt, maar dat maak ik naar jou toe ook niet op?) Wederzijds vertrouwen, respect en eerlijkheid zijn zo belangrijk voor mij. Als mijn levenspartner dat niet is, zou dat voor mij persoonlijk heel lastig worden. Succes en wijsheid toegewenst!
Denk dat het voornamelijk de constatering was dat dit heel bekend voorkwam. Ik zat ook te twijfelen of mn geheugen nou een brainfart had of een deja-vu en intussen te verzinnen wat naar mijn idee wijsheid is. Met al die hormonen en zwangerschapsdementie gaat een geheugen ook rare dingen doen. Al vond ik t doorzagen wat ik zag nou ook niet nodig. @Geletulpen je hebt t gesprek al aangegaan, dat is goed. Begrijpelijk dat menigeen in zijn verleden met die instelling inderdaad "einde relatie" tekent. Zou ik met zulk gedrag ook doen, relatie is gebouwd op vertrouwen. Kort of lang, het is een van de heiligste principes. Wanneer je daar aan tornt, rommel je met de fundering waarop een relatie is gebaseerd. Hoeft men bij mij nog niet daadwerkelijk een scheve schaats voor te gaan rijden. Die uitleg krijgen ze van mij al heeeeel vroeg in een relatie met mij, just to be sure we are on the same page. Zij hoeven niet te twijfelen wat er in me omgaat, wat me dwars zit, of ik wel of niet trouw ben etc. als tegenprijs verwacht ik echter datzelfde ook van hun. Bijna alles draait om melding vooraf, melding achteraf of zelf er achter komen is aanzienlijk minder gunstig. Er zit een essentieel verschil in mannen vs vrouwen, allicht dat hij daar zich niet bewust van is? Ik had voornamelijk mannelijke vrienden en als ze een laaiende vriendin hadden om voor hun "onbegrijpelijke" reden, was ik ineens ipv "one of guys" ineens "vertaler" geworden. Ze snapten er soms werkelijk niks van waarom ze laaiend was geworden. 99% was de manier waarop ze communiceerden. Zij bleef maar aan zn kop zeuren wat er was, hij had zoiets van "laat me gewoon ff mn ding doen en als ik t uitgevogeld heb vertel ik t wel". Die mug werd natuurlijk een olifant van wederzijdse irritaties met een mega knaller van een ruzie die allang niet meer over die ene "brainpuzzle" ging maar de hele historie kwam ook aan bod (wat ook niet goed is). " ik zit met een opdracht in de knel en kom er gewoon ff niet uit" had t probleem direct uit de wereld geholpen. Beetje stereotype allicht dat het jou kan helpen, voornamelijk je partner. Allicht dat er iets is van "hej! dat kan ik gebruiken" of totaal niet, dan lekker negeren. Communicatie tussen mannen en vrouwen is in heel veel gevallen essentieel anders: Wanneer een man er niet over praat zal t niet van belang zijn, de andere man vraagt er ook niet naar "hij hoort t wel wanneer t relevant wordt"en men kletst over totaal niet gerelateerde dingen. Mannen communiceren veelal "essentieel noodzakelijk" zeg maar. Doe dat bij vrouwen en de "verassingsweekend" die hij stiekem aan t voorbereiden is voor jullie samen, zeker nu iedereen die kan thuiswerkt (al wonen jullie niet samen begreep ik maar dat "geheimzinnige gevoel" herken je vast), wordt een gekmakende epsiode vol twijfel. VOORAL als de bijna aangeboren reactie "niks!" is als je vraagt wat er is. Vrouwen laten bij verdachte situaties, ongeacht welke intentie, niet los. Wij zijn namelijk, uitzonderingen daargelaten, heel erg (non-verbale) communicatie gericht, mannen zijn meer operationeel/resultaat gericht. Als wij vermoeden dat er wat is en het antwoord is "niks" of iets anders wat niet strookt met onze bevindingen, dan verbleken Sherlock Holmes en de FBI tesamen...Dat is wat tredes erger als men uit een relatie overspel heeft meegemaakt. (mannen wiens partner overspel pleegde staan dan ook op scherp overigens) In dat soort gevallen is een: "Ik ben bezig met iets voor ons samen" net zo min iets zeggends over wat je daadwerkelijk aan t doen bent maar trekt wel gelijk de angel er uit omdat er een context is. Bij een onzekere partner: Mislukt dat plan dan vervolgens (hotel zit vol oid) zeg dat dan ook dat plan a) mislukt is maar dat hij plan b) maar naar voren wil toveren en a komt later dan allicht nog wel. Anders is de ratio, bij veel geheimzinnig en weinig resultaat weer scheef. Te veel van die "geheimzinnige" dingen is overigens wel funest voor een relatie. Tenzij je een vrouw hebt die redelijk goed in het vertrouwen is en die "geheimzinnige" dingen tot leuke dingen leiden, maar dat is een proces van vertrouwen en ervaring (ook eerdere ervaringen). Vond die ene reclame dat die man aan t sporten was enzo om zn trouwpak weer aan te kunnen dan ook erg treffend. Zou jij het bijv. problematisch hebben gevonden als hij VOORAF had aangegeven dat hij zn ei net kwijt kan bij zn "vrienden" zeker nu met die corona ellende en graag weer een bakkie zou willen doen met die vriendin? Mijn man spreekt vaak zat oude vriendinnen, ook dames waar hij graag destijds een relatie mee wilden en dat t m niet werd of meiden die vroeger in onze kringen liepen en inmiddels zelf ook kinderen hebben. We wonen in t dorp waar we ook opgroeide dus je treft elkaar op straat of op facebook ineens weer. Ik hoor t altijd vrij vlot zoek er niks achter en heb geen enkele aanleiding om er iets achter te zoeken, ervaar t niet als "raar" en al helemaal niet als "bedreigend". Een groot deel van die contacten waren er al voor mijn relatietijd met hem. Ik heb zelf geen vakantie tradities oid met mijn vrienden maar daar zou hij ook niet moeilijk over hebben gedaan. Hij heeft wel met een vriend een zomervakantie traditie, nerd stijl, maar dat is anders en ik ken die vriend ook goed. Maar ik stel duidelijk andere vragen dan mn man. "hoe gaat t met zn hobby's" of "trekt hij t nog een beetje?", "hoe is t met zn opa?" dat hoor je hem nou nooit vragen. Zijn reactie is dan: "Heeft hij t niet over gehad dus zal wel loslopen" Zowel ik als hij hadden echter niet zonder medeweten en akkoord vooraf in eenzelfde bed gelegen. Niet omdat er dan wat gebeurd, maar omdat we dat over de grens van vertrouwen en vooral fatsoensnormen vinden gaan en het respectloos vinden om de ander en diens gevoel te passeren. Bij problematische kamer indeling, is 1 appie VOORAF overigens voldoende. Wat daar uit komt is dan tevens ook de grens voor de ander. Wil iemand een relatie met mij, verwacht ik dat je eerlijkheid, openheid en trouw net zo op waarde schat als dat ik het jou bied. Laat mij niet in twijfel, vertel me wat er is (desnoods slechts een context) of wat je dwarszit, dan hoef jij daar ook nooit over te twijfelen wanneer ik moeilijk kijk of ineens heel erg in mn telefoon zit te zoeken naar een antwoord op een van 10.000 problemen in mn hoofd, ookal snap jij zelf niks van de inhoud. Heel verhaal, maar allicht kan je er wat mee. Bedenk wel, als die openheid een issue blijft, het is een fundering van je relatie. Met een rotte basis kan je nooit een toren bouwen, de vraag is hoe vaak je funderingsrenovaties kan verdragen en hoeveel tijd je daar voor opzij wilt zetten. Bij de ene kan een "we zien wel waar t schip strandt" mannen hebben daar inderdaad minder last van, maar iemand van een bepaalde leeftijd en evt. nog een kinderwens gaat de tijd wel tikken en heb je minder tijd voor dit soort dingen.
Precies dit, je schrijft dat hij op aandringen van jou het contact heeft verboden. Dit nadat hij met deze vrouw en haar dochter op vakantie is geweest. Ze was daardoor duidelijk belangrijk voor hem. Mijn ervaring, als je iemand anders wil voorschrijven wat wel/ niet dan krijg je dit soort problemen. Beter is een open communicatie of als he het echt niet ziet zitten, je eigen weg inslaan.