Bellen voor een afspraak! Liever nu een paar minuten ongemakkelijk dan dat je niet gaat en je er misschien wel te laat achter komt dat het niet goed is. Ik kreeg 2 jaar geleden mijn eerste oproep. Uit het uitstrijkje bleek dat er hpv was gevonden. Ik moest een half jaar later een controle uitstrijkje. Nou geloof me, ik was blij toen dat half jaar voorbij was en ik de controle kon laten doen. En ik was al helemaal blij dat na de controle bleek dat de hpv weg was!
Idd GAAN, net zoals @Forumnaam zegt, áls het eenmaal foute boel is, zijn de onderzoeken en behandelingen nog veel naarder! Ik heb 4 jaar op een poli oncologische gynaecologie gewerkt en geloof me, daar is een uitstrijkje niks bij! Hopelijk is deze 2e harde schop voldoende om te gaan... En wellicht ten overvloede, ook al is het voor jezelf naar/ gênant, een arts weet niet beter, het is hun werk!
Je hebt al een aantal schoppen gekregen, zag ik. Dus hierbij ook nog een tip: doe een rok aan. Lig je voor je gevoel minder naakt en als je op staat, ben je ook direct weer bedekt.
@Seffie.. Herkenbaar, ik moet ook nog steeds een afspraak maken. Oproep ligt hier ook al een maand of 2. Terwijl ik het eerste uitstrijkje echt vond meevallen.
Haha ja maar dat vertrouw ik toch minder. Laat het dan liever doen door iemand doen die er verstand van heeft
Het blijkt dat ze helemaal niet weten of het goedaardig is. Stappen richting operatie worden gezet. Maandag een extra afspraak en binnen een maand gaat het eruit.
Denk maar dat het er tegenop zien je meer energie kost dan het uitstrijkje zelf. Dus hoe eerder je gaat. Hoe eerder je eraf bent. Ik heb de mijne eerder laten doen. Spiraal moest vervangen worden. Dus had gevraagd of dat kon. Hoef ik maar 1 keer met de benen wijd. En ik heb ook altijd het "geluk" dat er een arts in opleiding vraagt of hij mee mag kijken. Je mag nee zeggen natuurlijk. Maar die moet het natuurlijk ook ooit leren. Dus dan zeg ik maar weer ja. Staat weer zo'n leuke jonge knul mm gat in te kijken
Heb eindelijk de sleutel van mijn huis . Komende dagen verder boeltje inpakken en zondag slaap ik de eerste keer in mijn eigen stekkie . Wordt nog wat kamperen in het begin want moet nog wachten op meubels of ze nog kopen en er moet nog geverfd worden, maar kijk er echt naar uit. Mijn leven herbegint
Dat ik morgen een zitting heb waarvan ik al wist dat ie gruwelijk uit de hand zou gaan lopen in verband met enorme agressie tegen mij en ik dus 4 man politie versterking had gevraagd op de rechtbank om om die jongere heen te zitten en zodra hij één beweging maakte, meteen vastgepakt werd. Beveiliging van mij vanaf de parkeerplaats tot in de zaal was geregeld. Extra bewaking in het gerechtsgebouw, etc. Kreeg ik vandaag een telefoontje dat advocaat en ik wel op de rechtbank verwacht worden maar dat jongere via Teams ‘mee zal doen’ En ik? Ik ben eigenlijk heel opgelucht. Ik ben niet gauw bang maar dit zou me toch een circus worden. Die agressie van hem is gewoon te groot. Van de week zag ik weer een stukje over die man die is gaan schieten in die tram in Utrecht(?) en toen dacht ik: ja dat zie ik hem ook zo doen. Mijn C Kent het klappen van de zweep natuurlijk want heeft 12 jaar hetzelfde werk gedaan en die was nog opgeluchter dan ik. Hij houdt er niet van als zijn vrouw (en al helemaal niet zijn kinderen) bedreigd wordt. Tja, geef hem eens ongelijk.
‘In het wild’ komen wij ook vaak cliënten tegen hoor maar 9 van de 10 keer zien zij ons liever niet dan wij hen. Al komt het regelmatig voor (voor Corona dan), dat C me opeens een duw geeft in de stad bijvoorbeeld en hard zegt: ‘ga maar even bij Miss Etam naar binnen Ier. Nu graag en met de kinderen’ Of ik laat zijn hand opeens los en dan is C me even kwijt. Ik wil niet dat mijn cliënten C en mijn kinderen zien. Ik heb het één keer gehad dat m’n zus me van m’n werk kwam ophalen en dat mijn jongere de keer erop tegen me zei: ‘die blonde met die rode auto en kenteken .... is dat jouw zusje?’ Wil ik nooit meer. Ik heb het haar ook nooit verteld.