Klopt, hij zal hier geen actieve herinnering aan kunnen hebben gelukkig! Als de botox succes heeft zal/kan dat ook eens in de zoveel maanden herhaalt kunnen worden: onder narcose goddank want bij bewustzijn wil je dat niet in je kringspier brr
Nee.. arm kind heeft natuurlijk ook geen idee waarom hem dan zoveel pijn wordt aangedaan. Dàt zou wel voor trauma's kunnen zorgen op deze leeftijd Narcose pls ja!
Nee, gelukkig niet. Maar hij had vanaf geboorte ook een enorm hoge spierspanning en enorme verstoppingen. Heel veel klysma’s en zelfs buikspoelingen nodig gehad, MAAR...hij groeide er echt overheen! Zijn buik/darmen blijven een gevoelige plek, als hij iets spannend vindt dan heeft hij buikkrampen en diarree. Maar verder is het helemaal goed gekomen. Ik duim heel hard dat dit ook voor jullie ventje mag gelden! Succes!
Dat is ook superlastig altijd.de juiste en vooral ook genoeg hulp krijgen. Ik denk dat ik een beetje werd getriggerd door het stuk over veiligheid.ik moest daardoor denken aan hoe dat bij ons ging vroeger en hoe onveilig ik mij zelf toen voelde en hoe ongehoord door mijn ouders en hulpverleners. Zij vonden het altijd wel meevallen. Maar het raakt je als kind toch behoorlijk, pijn worden gedaan en daardoor niet veilig thuis kunnen zijn zonder bang te zijn weer geschopt of geslagen te worden door je broer. Dus ik ben blij om te lezen dat jullie ook aan de andere kinderen denken. Dat lijkt mij voor jullie ook behoorlijk pittig, zorgen dat ze allemaal dat krijgen wat ze nodig hebben.
Dat ik m’n haar nu sinds een dikke 2 weken weer aan het wassen ben met mijn ‘oude’ shampoo (lees: gewoon een goed merk) en dat het helemaal dof en droog en stug is At the moment lig ik in bad en reken maar dat die K3 zooi er zo weer in gaat
Ik vind het echt rot om te lezen voor jou dat de hulpverlening er (in jouw ogen) zo laks mee omging. Dat hoort toch niet. Als er zoiets in ‘mijn’ gezinnen aan de hand is, dan is dit één van de eerste dingen waar ik naar kijk: hoe is het gedrag van een bepaald gezinslid voor de rest van het gezin en wat is de werking daarvan?
@MamaChantal Waar zitten jullie dan zelf aan te denken? Dat broer nog vaker naar een bepaalde plek kan, of alleen hulp voor thuis? Zijn er ook mogelijkheden voor je jongste, bijv op vaste momenten ergens logeren oid? En het feit dat het 'voor nu' niet veilig lijkt (is), betekent niet dat dit altijd zo zal zijn hé. Vind het heel sterk dat je juist naar je andere kinderen hebt gekeken en om hulp hebt gevraagd.
Hoeveel moeders/gezinnen al hun kinderen mee namen na afd gyn. En ook lekker snotteren die kinderen..
Ik wou je een PB sturen, maar je hebt die optie uitgezet... Zou je mij een PB willen sturen? Wil er wel ff met je over praten...
Onze zoon van nu 9 jaar heeft de ziekte van Hirschprung. Zijn hele dikke darm is er uit. Nu loop ik wat op de zaken vooruit, maar mocht je meer informatie willen dan mag je mij een berichtje sturen.
Ik vond dat altijd zo erg toen ik nog in de MMM liep... Dat lag bij mij hoor: ik weet het, maar ik vond het zó verschrikkelijk confronterend toen. Ik dacht vaak: ‘ja hoor. Laat maar zien dat je er al eentje hebt terwijl wij na jaren en jaren nog steeds niks hebben. Nu weet ik ook wel, sinds ik kinderen heb en wat ouder ben, dat je er soms niks aan kan doen. Dat iemand niet vanzelfsprekend oppas heeft als diegene kinderen heeft (en niet die intentie heeft), maar toen... Ik begrijp dat jouw post Corona versus kinderen die snotteren betreft, maar ik haak er even op in Misschien nutteloos maar toch
Heel fijn voor je gezinnen. Zo moet dat ook. Mij is toen letterlijk gezegd dat m'n broer ziek is in z'n hoofd en ik er maar mee moest dealen. Ook al zat ik onder de blauwe plekken, en schelden/bedrijgen, ach dat zijn maar woorden en hij snapt toch niet wat hij zegt of doet. (Ik was toen 9 en hij 12) Ook toen mijn moeder bijvoorbeeld een aanvraag deed om opvang te krijgen is haar waar ik bij stond letterlijk gezegd, zij is toch oud genoeg om te helpen. Ik was toen 14 en er werd dus verwacht dat ik naast school maar m'n broer moest opvangen en verzorgen in m'n uppie ipv dat hij een plaats greeg bij een zorgboerderij of dat ik maar het hele huishouden deed wanneer m'n moeder daar geen tijd voor had. En dat zijn helaas maar 2 voorbeelden.
Hij staat op de wachtlijst voor de zorgboerderij. We wilden hulp thuis, maar volgens de ambulante hulp en zijn behandelaar doen we alles goed, hun hadden verder geen ideeën wat we nog konden doen. Hij gaat naar een trainingsgroepje 2x in de week, hun bieden ook thuisbegeleiding maar dat kon niet opgestart worden door corona. Meer hulp is/komt er gewoon niet. Terwijl ik dus wel vaak aangegeven heb hoe het thuis ging. Jongens gaat 1 middag naar de bso, zo heeft broer zijn moment van rust thuis. Ik werk zelf in de Gehandicaptenzorg, met mensen met autisme. Ik weet denk ik prima wat ik doe, wat goed voor ze is en wat we nodig hebben. Het komt gewoon hard binnen dat er nu dus iemand vind dat het onveilig is. Morgen ga ik haar bellen, vragen wat ze precies wilt gaan doen.
Wat vreselijk naar voor je zeg. Traumatisch ook als ik dat mag zeggen? Zo zou dat niet mogen gaan. Ik weet niet hoe oud je bent en zeg zeker niet dat ‘een andere tijd’ het goed kan praten, maar het zou wel een hoop verklaren. Helaas...
Mag ik vragen van wie die hulpverlener is? Welke instelling bedoel ik dan. Ben je bang dat ze een melding gaat doen bij Veilig Thuis? Of iets anders?
Off topic: @Iertje81 ik krijg altijd zo’n zin in eten (sushi om specifiek te zijn) als ik ergens een bericht van jou zie. Zondag maar weer bestellen
Spannend zeg hoe is het gegaan vandaag? Gaat het om je oudste of jongste zoontje? Onze middelste dochter werd ook verdacht van Hirschsprung, heeft deze onderzoeken ook gehad toen ze 5 maanden was. Heftige tijd geweest. Sterkte en hopelijk snel duidelijkheid en een goed behandelplan!
Weet je wat de grap is? Ik hou niet eens van vis Haring met ui en zuur telt niet Gelukkig heb je tegenwoordig zoveel lekkere sushi met vlees en rauwkost e.d. dat dat niet zo erg is, maar toch
Dit vind ik echt erg om te lezen... Mijn moeder werd vroeger mishandeld. Ze ging maar 1x in de paar maanden naar school om alle proefwerken etc te maken en de rest van de tijd moest ze thuis blijven om het huishouden te doen en voor haar zusje en broertjes te zorgen (al vanaf dat ze 8 was). Er kwam jeugdzorg etc bij hun thuis. Mijn moeder heeft zelfs meerdere malen zelf verteld wat er thuis allemaal gebeurde en niemand die iets deed. Als ik de verhalen van mijn moeder hoor word ik er zò kwaad om!
marktplaats, twee kinderzitjes op gezet. Krijg ik de vraag of ik ze kan versturen...kijk opzij naar de stoeltjes...euhm...there aint no box fitting all that stuff...