Wat erg dat de uitslag niet goed was..... Gelukkig is de overlevingskans hoog las ik. Dat is dan al het eerste lichtpuntje in deze voor jullie donkere tijd. Jullie zullen je ups en downs gaan krijgen en wellicht verschillend op de situatie reageren. Hij ondergaat het, jij kijkt toe. Blijf goed naar elkaars behoeftes luisteren, dan komen jullie hier samen doorheen en waarschijnlijk sterker dan ooit. Veel kracht gewenst.
Jakkes wat een naar nieuws!! Heel veel sterkte komende tijd. Ook met het aangaan van alle gevoelens die nu vast weer de kop opsteken van eerder.
Wat een klote nieuws @Philou Heel veel sterkte de komende tijd. Ik hoop dat jullie een manier vinden om er mee om te gaan en er samen goed uitkomen. ❤️
Lieve Philou heel veel kracht toegewenst. Probeer veel over je gevoel te praten want ondanks alles mag je jouw gevoel toelaten.
Makkelijk gezegd natuurlijk, maar probeer je niet teveel zorgen te maken over de dingen die je niet in de hand hebt. Jullie zijn niet voor niets samen, zo'n bijzonder en mooi verhaal dat jullie delen. Elkaar gevonden en samen heel erg sterk. Ik denk dat jullie band heel hecht is, koester dat en blijf luisteren naar elkaar. Ik ben blij dat hij jou heeft en het niet 'alleen' voor staat.
Ik denk dat jouw gedachten en zorgen heel logisch zijn na wat jij hebt meegemaakt. Krijgen jullie professionele hulp?
Ja, ik ben inmiddels bij de huisarts geweest. Zal een aantal gesprekken met de praktijkondersteuner hebben. Hopen dat dat helpt, want ik weet niet of ik het nog lang volhou. Ga van de ene naar de andere paniekaanval. Ik slaap amper. M’n hele lijf doet pijn. En dan moet het hele chemocircus nog beginnen. Ik zie er zo erg tegenop.
Geen idee of je dit advies waardeert en misschien wil je er niets mee maar ik zou je adviseren om met je huisarts te gaan zitten om te kijken of je wat medicatie kan krijgen om in ieder geval goed te slapen. Zonder voldoende (functionele) slaap brandt je helemaal op en op die manier houd je het ook niet lang vol. Er komen helaas nog heftige tijden aan en ik denk dat het belangrijk is dat je wel ondersteuning krijgt om dit zo goed mogelijk te doorstaan, zodat je ook goed voor jezelf, je vriend en jullie kinderen kan zorgen. Nogmaals heel veel sterkte ♡
Wat een verschrikkelijke k*'t tijd is dit voor jullie zeg! Jullie hebben allebei wel genoeg ellende meegemaakt voor een heel leven lang en dan dit er ook nog bij... Ik vind het oprecht heel erg voor jullie! Vergeef me als ik te ver ga maar hier toch wat advies en eventueel wat geruststelling. Misschien dat de praktijkondersteuner je nog doorstuurt naar een gz psycholoog, die kunnen vaak net wat meer voor iemand betekenen. De tip van @Narcisje vind ik ook een goede! Ik werk zelf op een oncologie verpleegafdeling in een ziekenhuis. Wij hebben een telefoonnummer wat we altijd geven aan patiënten die hun behandeling bij ons krijgen, daar kunnen ze altijd naartoe bellen. Daardoor zijn de lijntjes met behandelaren korter en kunnen ze, als het nodig is, sneller geholpen worden. Misschien een goed idee om te vragen of ze dit in jullie ziekenhuis ook hebben? Dat zou misschien al heel wat geruststelling kunnen geven voor tijdens de behandeling! Ik wens jullie verder heel veel sterkte en kracht❤️
Ik zou idd wat @Narcisje ook zei eens informeren of ze iets van medicatie kunnen voorschrijven voor je. Misschien iets van antidepressiva of oxazepam om even tot rust te kunnen komen. En zoals @Zuul zegt ook eens in het zkh informeren of hun hulp kunnen bieden. Zo'n traject is voor iedereen zwaar, en zeker met wat jij hebt meegemaakt. Ik weet niet in welke provincie je woont, maar als ik ook maar iets voor je kan doen zeg het dan vooral alsjeblieft ❤❤
@Narcisje Zeker waardeer ik je advies. De huisarts stelde dit ook voor. Alleen heb ik dus gezegd het eerst te willen proberen zonder medicatie. Het staat me tegen. Ik weet niet eens zo goed waarom… ik heb het al eerder gehad. Toen m’n vriend overleed. Ik denk dat ik er niet aan wil toegeven en het ‘zelf’ wil doen. Terwijl dat misschien niet realistisch is. Hoe stom ook… @Zuul Je gaat absoluut niet te ver. Ik denk ook dat dat erin zit. Ondanks goede eerdere ervaring met een psycholoog wil ik er nu nog niet aan. Ik hoop gewoon zo dat de gesprekken met de praktijkondersteuner genoeg zijn. Tegen beter weten in waarschijnlijk. Goede tip. Ga ik zeker vragen wanneer we meer info krijgen over de behandeling. @Mim89 Ja waarschijnlijk wel het meest verstandig om te doen. Dankjewel❤️! Sowieso allemaal bedankt voor alle lieve reacties en berichtjes. Het lukt me niet om overal op te reageren. Maar echt bedankt❤️.
@Philou 1 gevecht, 1 stap per keer. Kijk niet naar de hele berg voor je, maar naar de trede voor je neus. Soms is het goed je ogen op de horizon te houden, soms juist even niet. Die berg staat er even zo goed wel, maar je gaat met de tredes naar boven. Niet alleen maar samen. En er is van alles om je heen om je te steunen op de weg. Trek wel op tijd aan de bel als je steun of hulp nodig hebt. Men kan pas helpen als je vraagt om hulp, vooral voor de omgeving is dat een ding. Men wil wel maar weet niet hoe en iets weerhoud hen vaak ook om het te vragen, wil je niet kwetsen of passeren oid, maar "als er wat is wat ik voor je kan doen" blijft vaak onbeantwoord. Ik moest t ook leren hoor, maar even blokje om lopen, boodschapje doen, evt kinderen ff middagje entertainen is t werk niet en geeft jou adempauze. Lijkt overbodige luxe maar ook de kleine dingetjes maken de marathon een stuk lichter. Een stap per keer