Ik mis het onbezorgde niet-digitale leven van vroeger . Ik denk dat mijn pubers zo'n ander leven hebben dan ik vroeger wat betreft de druk en prikkels die het digitale leven van hun vraagt. Het is zo enorm verweven in alles wat ze doen of moeten doen . Ik klink wel als een grote zeur zo zeg .
Ik hoop stiekem dat dat ooit nog eens terug komt! Ik weet wel waar mijn chipsverslaving vandaan is gekomen
Nou dit. De tijd waarin je zelf nog moeite ergens voor moest doen (naar de bieb om een werkstuk te maken ofzo).
Ooh wat zou ik mijn kinderen hier graag mee naar toe genomen hebben. Clowntje, sap de aardwortel de lakeien en de reuze.
Kan zo het gevoel weer bovenhalen. Die spanning, graaien in die zak, de aanblik van de flippo die je er dan onder de chips’kruiden/kruimels’ uitvist.
Ik mis onbevangenheid. Het gevoel van veiligheid, onder moeder of vaders vleugels schuilen. Achter in de auto op vakantie, muziek van mijn vader op cassettebandje. Die grote, stoere handen van hem aan het stuur en dan het gevoel dat je aan niks hoeft te denken. Geen planning in mijn hoofd, geen zorgen.. niks. Vertrouwen.
Ik had het er van de week nog met m’n zus over. En Ies hoorde dat en vertelde het vanavond aan C. Of ie op Google kon kijken of die chipjes nog bestonden Haar vader is echt een wonder qua zoeken op Google dus ze dacht dat hij het wel kon vinden. Helaas
De geen mobiele telefoon tijd, dus briefjes schrijven naar vriendinnen Zwemmen en dan voor 1 gulden snoep kopen bij de kiosk(5ct per stuk) Knikkers sparen en bonken ruilen op straat Vuurtje stoken Koken met mijn oma en taarten bakken Agenda's en schriften vol tekenen Dagboek vol schrijven Kaarten met familie voor snoep Rommelmarkt bezoeken met mijn familie
Ja ik ook! En het verzamelen van die flippo's in mappen.. ik had 2 mappen volgespaard maar helaas zijn die tijdens de scheiding van mijn ouders weggegooid door een van beiden.
Schuimblok snoep, bestaan die nog?? En op tv: commissaris Rex, de "ware woensdag avond film", medisch centrum west en natuurlijk heel veel tekenfilms: ovide, boesboes, vrouwtje theelepel. Maar ook: - buitenspelen met rolschaatsen, fiets en of skate-bike (gevaarlijk ding als ik ze nu terugzie eigenlijk) - brieven schrijven naar beste vriendin die ik ook elke dag zo'n beetje zag - TMF dag top 5 - blanke vla (zonder dat er überhaupt bij stil stond dat in het woord blank maar dan ook iets racistisch zat)
Dat je voor sommige dingen echt veel meer moeite moest doen, maar dat dan ook veel bevredigender was... zoals een hele week wachten op een nieuwe aflevering van je favoriete serie. Of videobanden en cd’s huren bij Videoland! Of heel lang wachten tot je favoriete liedjes op de radio kwamen en die dan opnemen op een cassettebandje. Of bandjes kopieren van die ene klasgenoot z’n grote broer Nu is alles met 1 druk op de knop te vinden op Netflix en in apple music
Ik deed altijd de zak aan de onderkant open maken. Niks graaien Haha, wilde zsm die Filippo in m’n handen hebben, die chips was bijzaak
De vanzelfsprekendheid van alles, de mensen die er toen nog waren, maar nu niet meer De lange zomers en elke dag naar het lokale zwembad, bestaat inmiddels niet meer, maar in gedachten kan ik het uittekenen, horen, ruiken en voelen De toekomst die nog open lag De lol die je met vrienden en vriendinnen had zonder de social media Mijn figuur En kleine dingetjes, de ijsco man die in de zomer met de kar al bellend door de wijk reed, de gazeuse-prik bij oma, opblijven en dan Flying Doctors of de Mini Playbackshow kijken, de eerste echte Magnums van vroeger (die waren veel lekkerder dan dat ze nu zijn), soep op zondag help! Ik word een sentimentele ouwe doos