Ik zou er geen melding van maken tenzij ze namen heeft genoemd. Wel heel rot dat er schijnbaar van die kortzichtige mensen zijn en het slachtoffer nu waarschijnlijk denkt dat het haar eigen schuld is.
Ik ben het totaal niet eens met die PT, maar anderzijds is zij een PT en geen psycholoog bijvoorbeeld - ik denk dat zij dit verhaal deed omdat ze jou als gelijke ziet, misschien wel als vriendin. Ik zou daarom het gesprek met haar zelf aangaan, uitleggen dat je het niet met haar eens bent, misschien aangeven dat zij die client nog kan helpen door bv aan te geven waar ze terecht kan voor hulp, omdat die client wel hulp vroeg aan de PT. Dit melden bij een manager zou ik niet doen - ik vind het zeker niet fraai hoe die PT hiermee omgaat, maar voor mij valt dit buiten haar werk. En in dit geval heeft ze het jou verteld, zodat jij er dus op kan reageren. Als ze het niet had gezegd, had jij van niks geweten en haar er dus niet op aan kunnen spreken - maar had ze niet het vertrouwen van die client geschaad. Tja, ik heb dan toch liever het eerste, zodat ze een weerwoord krijgt en misschien na gaat denken over hoe ze over relaties etc denkt... en hopelijk door jouw reactie ook die client alsnog kan helpen door haar naar de juiste hulpverlener te sturen.
Wow afschuwelijk dat er nog steeds mensen zijn die zo denken Wat naar voor dat meisje die dit antwoord heeft teruggekregen. Ik zou er wel een melding van maken en weggaan bij deze sportschool. Het is dan aan de manager om te bedenken of het AVG technisch mag maar dan ben jij van het gevoel af.
Wat deze trainer gedaan heeft is niet ok en zeer onprofessioneel! Ik zou haar daarop aanspreken en daar ook zeker melding van maken bij de manager of eigenaar van de sportschool. Die kan haar hierop aanspreken als leidinggevende. Ik zou als werkgever niet willen dat mijn personeel zo met klant omgaat. Dat ze geen geheimhoudingsplicht heeft maakt dit niet anders. Iemand neemt jou in vertrouwen. Jij gaat daar totaal verkeerd mee om. En praat zeer vertrouwelijke informatie zomaar door aan een willekeurige vreemde! Die daar ook nog eens totaal niet op zit te wachten (het is geen therapiegroep jij komt daar om te trainen). Deze trailer is haar boekje ver te buiten gegaan. Jij kunt haar niet vertrouwen (wie weet wat ze over jou verteld?) En ik zou gewoon geen omgaan willen hebben met iemand die dit soort verkeerde en schadelijke ideeën heeft. Dit gedrag stop je alleen door actie te ondernemen. Dus een leidinggevende aanspreken. En vragen om een andere trainer. Als je niets doet laat je dit gewoon in stand.
Eerlijk gezegd vind ik het niet schokkend dat de pt dit verhaal deelt met een klant met wie ze blijkbaar een vriendschappelijke band heeft opgebouwd. Als ze de naam van desbetreffende klant o.i.d. zou delen, ja dan zou ze echt over een grens gaan. Haar gedachtes over verkrachting vind ik dan wel weer vrij bijzonder. Ik zou er verder niks mee doen. Ik hoop dat die andere klant het juiste kanaal heeft ingeschakeld voor hulp.
Ik zou tegen mijn PT zeggen dat ik nog een keer terug wil komen op het gesprek. De boel aankaarten en als je het niet eens kan worden de relatie beëindigen. Mocht de sportschool vragen waarom, dan zeg je dat je het over iets heel belangrijks oneens was.
Ik vind dat de pt recht heeft op een gesprek met jou hierover. Jij zit hier nu mee en het is voor jullie beiden belangrijk dat zij dit weet. Ik zou het niet melden, behalve als haar reactie bij dit gesprek daartoe aanleiding geeft.
Nee ik zou dit niet melden bij haar leidinggevende. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar soms wel van ben, maar niet voor dit soort zaken. Waar is het oude vertrouwde ‘ik spreek iemand zelf gewoon aan’ gebleven? Ik vind dat je een heleboel zaken wél bij een leidinggevende (bij wat voor bedrijf/sportschool/zaak dan ook) terecht moet kunnen maar voor dit? Je kunt toch gewoon tegen die trainer zeggen dat je dit een rare situatie vindt? Ik snap dus echt totaal niet waarom je hiermee naar haar baas zou lopen. Nou ja: eigenlijk snap ik het wel, of tenminste: denk ik het te snappen. Voor mijn gevoel ten eerste omdat het een delicate kwestie is en ten tweede omdat je je geen raad weet met dit verhaal en dus maar naar de baas stapt omdat je zelf de confrontatie niet aan durft te gaan. En dan kunnen we gaan zeggen dat dit ongepast is wat de trainer doet. Ja, dat is misschien wel zo en als het jezelf zou overkomen zou je je ook genaaid voelen (terwijl het niet eens lekker was), maar ik denk dat je ongepast niet moet verwarren in dit verhaal met een soortement klacht. Dit kun je toch eerst prima onderling oplossen of sowieso het gesprek aan gaan? Draai hem eens om: hoe zou je het zelf vinden als iemand meteen naar je leidinggevende rent in plaats van eerst met jou te praten? Ik denk dat je dat zelf ook niet fair vindt.
Ah, zie dat ik dat vergeten ben in mijn post te zetten. Ik heb meteen tijdens het gesprek aangegeven dat ik het ontzettend vond, zowel haar inhoudelijke reactie als het feit dat ze het met mij besprak. Dat ik me daardoor ontzettend ongemakkelijk voel, en dat ik schrok van haar inhoudelijke reactie. Als iemand jou als persoon in vertrouwen neemt over een dergelijke zaak, het belangrijk is om te zorgen dat iemand de juiste hulp krijgt. Dat je als trainer moet zorgen dat iemand sterk in zijn/haar schoenen komt te staan. Dat je een signaleringsfunctie hebt, de grenzen van je cliënt in de gaten houdt en zorgt dat jij en de cliënt daar niet overheen gaan. Ik heb haar ook aangeraden de cliënt alsnog door te verwijzen naar de huisarts of een hulporganisatie in de buurt. Maar PT gaf nogmaals aan dat zij het anders ziet, dat ze dit over zichzelf had afgeroepen en dat de man in kwestie het echte slachtoffer was. Huiselijk geweld bestaat alleen omdat vrouwen mannen boos maken etc. Als mijn medewerkers dergelijke uitspraken doen tegen cliënten zou ik dat als eigenaar willen weten, maar ik vind het ook een lastige situatie want ondanks dat ik het een fout vind heeft ze natuurlijk niks "fout" gedaan. Dame in kwestie is bezig met een studie maatschappelijk werk. Dat maakt het in mijn ogen nog lastiger. Want waarschijnlijk gaat ze nog veel meer van dit soort zaken meemaken, waarbij ze dus niet aan de kant van de wet staat.
Als ze de studie heeft afgerond betekent het nog niet dat ze ergens wordt aangenomen en zeker niet als ze dit soort uitspraken doet. Als ik een sollicitatiegesprek doe, dan leggen we verschillende casussen voor en daar wordt ook echt naar gekeken. Er is nooit een goed of fout antwoord aan de vragen die we stellen maar het gaat om de manier waarop. Nee, die zou bij mij meteen door de mond vallen.
To dit maakt het nog duidelijker dat jij dit gedrag bij haar leidinggevende moet aankaarten! Je hebt haar persoonlijk aangesproken en terecht gewezen. En ze blijft bij haar zeer schadelijke standpunten. Huiselijk geweld bestaat niet, is de schuld van de vrouw en verkrachting heeft het slachtoffer over zichzelf afgeroepen?? Echt dit soort denkbeelden kunnen absoluut niet. Zeker niet van iemand die hulpverlening gaat bieden aan kwetsbare mensen die hiermee te maken krijgen. In plaats van mensen te helpen brengt ze meer trauma en schuldgevoel toe (ik ben verkracht, ja maar dat krijg je ook hè met die korte rok? Of mijn man slaat mij, ja maar waarom heb je hem dan ook boos gemaakt? Ik begrijp niet dat sommige vrouwen dit gedrag maar bagatelliseren of normaal vinden. Dan is het geen wonder dat dergelijke denkbeelden blijven bestaan! Ik zou als leidinggevende blij zijn met een melding over dit soort wangedrag (want dat is dit). En mijn werknemer zeker aanspreken. Als iemand zijn gedrag niet zou aanpassen zou het reden zijn om afscheid te nemen. En wellicht helpt een klacht en gesprek met de leidinggevende wel om in te zien dat dergelijke denkbeelden absoluut niet kunnen (nog los van het delen van zeer persoonlijke verhalen en het lastigvallen van andere klanten daarmee).
Goed dat je haar al aangesproken hebt. Nu ik zo lees dat ze vindt dat huiselijk geweld het gevolg is van vrouwen die mannen boos maken, vraag ik me toch af hoe haar eigen jeugd / relatie(s) zijn of zijn geweest. Maar dat maakt het niet minder erg dat ze een slachtoffer van verkrachting nog zo'n trap na geeft.
Echt schandalig dat zij zo is omgegaan met iemand die haar in vertrouwen heeft genomen en dat ze het verhaal dan ook nog eens met andere cliënten deelt. Goed dat je haar daar direct op hebt aangesproken. Alhoewel ik mij afvraag in hoeverre zij zich dit aan zal trekken gezien haar achterlijke denkbeelden mbt vrouwen in een relatie. Als er sprake is van een manager en zij niet als zelfstandige werkt kan ik mij voorstellen dat er een en ander in haar contract is opgenomen over wat er van haar verwacht wordt mbt het omgaan met vertrouwelijke informatie die tot haar komt van cliënten. Ik vind de situatie ernstig genoeg om hier wel degelijk melding van te maken bij de manager. En hopelijk kan die hier dan wat mee. Al zou het maar zijn dat hij verwacht dat zij die cliënte opnieuw benadert om excuses te maken voor haar manier van reageren aangezien haar persoonlijke mening over verkrachting niet ter zake doet, maar het feit dat iemand psychisch in zwaar weer verkeert en zij die dame op z'n minst had kunnen adviseren om een gesprek met haar huisarts aan te gaan.