Bedoel je de drie oudste kinderen? Waarom zij niet aan de bel hebben getrokken bij instanties? Ik denk dat we ons goed moeten beseffen dat deze kinderen in die wereld zijn opgegroeid. Ze zijn blootgesteld aan maximale indoctrinatie. Als je dan na heel veel jaar ‘vrij’ komt dan zul je altijd twijfelen aan wat de realiteit is, wat is de waarheid. Wat is de échte wereld en in welke wereld zit ik nu? Hun hele leven moesten ze zwijgen over het bestaan van hun jongere broer en zussen. Ze vertelden dat ze drie opties hadden bedacht om de jongere kinderen te helpen en één van die opties was om zelf weer terug te gaan en daar te blijven. Als dat een van de oplossingen voor je is dan betekent dat denk ik dat die man hen echt helemaal in zijn macht had, ook toen ze dus niet meer daar woonden. Ik kan het mij zelf niet voorstellen hoe dat is want dat kan alleen maar als je het zelf hebt meegemaakt maar ik kan mij goed indenken dat het voor de oudste drie geen optie was om bijvoorbeeld instanties in te schakelen.
De jongsten werden anders behandeld. Voor hun is dit hun wereld. Het is ook niet niks om dat overhoop te halen.
Ben het deels met je eens. Ik snap best dat zO geindoctrineerd leven een hele impact heeft en je idd. de eerste jaren los moet komen en je je afvraagt wat nou werkelijkheid is en wat niet (was volgens mij in m'n eerste post hier dat ik dat al zei). Maar die oudsten zijn al een jaar of 11, 12 uit huis. En ondanks dat ze denk ik slim genoeg zijn (want ze komen ondanks alles toch enorm intelligent over) om te beseffen wat een impact dat op hun broertjes en zusjes moet hebben als ze ''zomaar'' weg zouden worden gehaald uit hun vertrouwde omgeving, vraag ik me dus ergens af of ze niet na verloop van tijd hebben bedacht ''oke, wat onze vader ons leerde is gebaseerd op zijn eigen geloof en niet op de realiteit'', icm. hoe hij hun behandelde -of beter gezegd, mishandelde-.. en dat ze toen dachten: laten we instanties inschakelen om de jongere kinderen een veilige toekomst te geven.
Jeetje wat is die pa een #%$/* Dat filmpje hoe hij een dochtertje op de grond gooit en die ma die niet reageert zoals een moeder hoort te doen.
Ik vond het hartverscheurend. Moest er echt van huilen, en dan is dit nog 1 van de 'milde' dingen die hij deed. Afschuwelijk.
En ik vind het nu nog erger dat hij (zogenaamd) niet berecht kan worden. Wat ongelooflijk oneerlijk. Ik gun die man een langzame, pijnlijke dood. Bah.
nou echt, vond het zo zielig zelfs mijn man schrok er van. Hij zat te computeren en keek heel even op omdat ie die man zo raar hoorde praten.
Poeh, dat had ik idd ook. Bij het zien van al die filmfragmenten voel je gewoon de angst. Die blik in de ogen bij de kinderen.
Dat ene kindje ook met een blauw oog. Kind was net 4. Echt krankzinnig. Hoe kan je dat je kind aandoen? Hoe kun je dit als vader doen en ook zeker als moeder zijnde gewoon toelaten en al lachend op een stoel zitten kijken terwijl je dochtertje huilt en pijn heeft omdat ze kei en keihard op de grond gegooid wordt. Ze houdt al huilend haar armpje vast. Zo intens zielig. Hoe is dat in hemelsnaam mogelijk?
Ik ben echt totaal verrast door die beelden. Wat een onvoorstelbaar verschrikkelijke man. Zo intens gestoord. Hoe hij dat meisje van dat krukje afgooit. Dat lieve gezichtje, ik krijg het niet van mijn netvlies. Moest er keihard om huilen. Ik kan niet meer verder kijken.heb er slecht van geslapen. Goddank zijn ze nu uit die situatie weg. Maar mijn hart huilt als ik eraan denk hoe beschadigd deze mensen zijn. En tegelijkertijd ben ik zo verwonderd dat ze zo krachtig overkomen. En jemig wat ontzettend dapper dat Israël de moed vond om weg te gaan. Dat alles in jezelf kapot is gemaakt, jarenlang. En dat je dat toch kunt ontstijgen zo jong, en dan die beslissing maakt.
Gatver ik kijk net uitzending gemist en ben er helemaal akelig van, moet er echt van huilen. Je ziet al die mooie, gezonde kindjes waar je heel mooie mensjes van zou kunnen maken, en die je vervolgens helemaal kapot maakt.
Hier moet ik ook steeds aan denken! De oudste kinderen zijn naar school gegaan, dus hebben nog een soort van kijkje gehad in de 'normale' buitenwereld. Maar Israël kende niets anders dan de wereld van zijn vader. Om dan toch het besef te hebben dat het niet klopt, maar vooral de moed om ook echt weg te gaan vind ik zo knap! Ik vind alle vier de kinderen ook heel krachtig overkomen. Ongelooflijk wat voor leven zij gehad hebben..
Ik heb de 3e aflevering nog niet gezien maar ik twijfel nu om te gaan kijken want mijn maag draait al om als ik lees wat jullie hebben geschreven van een kindje op de grond gooien Als instinct van een ouder wil je juist voorkomen dat je kind valt.... Hoe vaak ik wel niet met een soort turn/ ballet move een val heb kunnen voorkomen en als ze dan toch viel ik me zo schuldig voelde... Ik ga er nog even over nadenken...
Wat ik uit hun verhalen begrijp is dat de angst zo is verweven dat ze alsnog bang waren dat ze eventueel terug werden getrokken in die hel. Ze hebben er nooit over durven praten. Ik denk dat je je die vraag ook helemaal niet moet willen stellen. Je kunt ons realisatie vermogen niet met die van hun vergelijken . Pas nu ze hun verhalen mogen en kunnen uiten zullen ze dat zelf gaan beseffen. Je hoort ze ook als ze bij elkaar zijn deze gesprekken samen hebben en lamgzaam tot inzicht komen. Maar ze zijn zelf slachtoffers dus ze mogen mijns inziens nooit het gevoel door ons buitenstaanders krijgen dat ze meer hadden moeten doen .
Wat ik er ongeveer uit begrijp is dat ze waarschijnlijk niet seksueel misbruikt zijn, maar dat zij van de oudere kinderen er ook 'maar' twee. De indoctrinatie en het mentaal en fysiek mishandelen moeten ze haast wel ook gekend hebben. Echter kennen zij totaal geen 'buitenwereld' iets wat de oudste wél kenden. Ze kennen geen andere leefwijze dan die andere hun. Ze geloven zelfs nu nog in die geloofswijze van hun vader.
Heftig hè... die ouders lijdden aan een waanstoornis en lijken niet toerekeningsvatbaar. Vreselijk die angst bij de kinderen. Enbijzonder dat die oudste vier zo krachtig En gezond overkomen...maar is misschien buitenkant?