Ik ben orgaandonor en heb me op de valreep aangemeld voor stamcel. Ik vind dat zo ontzettend eng, om opgeroepen te worden, maar mijn vader is overleden aan acute leukemie dus ik voel wel een soort van verplichting. Ik zat het maar uit te stellen en uit te stellen. Dit jaar wordt ik 36 dus dacht het moet nu echt gebeuren en een week of drie geleden heb ik de mail gekregen dat ik ingeschreven sta...
Ja. Alleen geen huid en ogen. De rest mogen ze alles wat ze kunnen gebruiken pakken. Bloed en dat soort dingen mag ik niet helaas. Ondanks dat ik héél bang ben voor naalden had ik dat graag willen doen.
Laag is ook niet alles. Zo vind ik de zwangerschappen op het laatst daardoor ook best zwaar. Ik ben maar 158 cm en daardoor zijn mijn buiken relatief groot. Ook altijd veel vruchtwater enzo. Daardoor slaap en eet ik slechter (geen ruimte!) en keldert mijn energie behoorlijk. Als je al weinig reserves hebt en dan hoogzwanger bent, pfoe. Ook zie je bij mij altijd direct wanneer ik niet lekker ben geweest. Eet ik een paar dagen wegens een verkoudheid wat minder dan is dit direct te zien en te merken. Ook niet alles hoor
dat heeft mijn man ook wel idd.. ook sneller moe! ik ben zelf ook niet te dik ofzo, maar ik moet wel opletten wat ik eet en sporten.. hij vreet zich echt vol, doet helemaal niks en komt geen grammetje aan! Zooo frustrerend!
Oh dat kan ik ook niet hoor, alles eten zonder aan te komen. Ik let zeker wel op. Maar zo klein en tenger 》dan word je al gauw zo'n propje.
Ik zie dat behoorlijk wat mensen huid uitgesloten hebben van donatie. Als zus van een brandwondenslachtoffer en als verpleegkundige zou ik jullie willen vragen dit te heroverwegen. Huid is zo belangrijk en er is echt veel van nodig. De huid wordt weggehaald op plekken waar je er bij opbaren echt niets van ziet, de rug, de bovenbenen en soms de buik. De plekken worden keurig verbonden en vallen altijd onder kleding. Laat dat alsjeblieft geen belemmering zijn!
Daar hoef je niet bang voor te zijn. De uiteindelijk keuze ligt altijd bij je naasten. Dus ook al wilde jij heel graag doneren, als jouw man dit toch echt niet wilt, gaat het niet gebeuren. Naasten hebben altijd het laatste woord. Ze hebben de donorregeling een paar jaar geleden aangepast, omdat er heel veel mensen wel donor wilden worden, maar het vergaten in te vullen. En tijd is natuurlijk cruciaal bij orgaandonatie, dan kan je moeilijk als familie nog dagen wikken en wegen of hij/zij misschien had willen doneren. Daarom hebben ze het omgedraaid: je bent standaard donor, en als je het niet wilt, moet je je afmelden. Of dat helemaal ethisch verantwoord is... Tja. Ik snap wel dat je deze gang van zaken misschien niet fijn vindt. Maar ik zou de keuze van donor zijn daar niet van af laten hangen!
Dan moet je kiezen, laat het aan familie of vrienden over. Ze gaan er vanuit als je echt niet wilt je dit vooraf aangeeft. Het is 1 min werk om beslissing te maken. Inloggen DigiD, keuze maken en klaar.
Had indd ook voorheen huid en netvlies uitgesloten. Tot ik documentaire zag over kindje wat helemaal verbrand was en donor huid kreeg. Ben het gaan opzoeken en indd wordt op plek weggehaald die onzichtbaar is. Toen meteen gewijzigd en huid mogen ze nu ook hebben. Ook netvlies mogen ze hebben. Mijn ogen zijn tegen die tijd voor eeuwig dicht en als ik dan iemand zijn zicht kan terug geven waarom niet
Ik zou dit eerst even lezen: https://www.donorregister.nl/veranderingen-in-2020 En sowieso zo zou ik geen keuze maken over jouw lichaam op basis van wat weerstand tegen een beleid. In ieder geval niet zonder je eerst in dat beleid te verdiepen, want dan blijkt het allemaal niet zo zwart/wit te zijn. Er wordt bv meerdere malen een brief verstuurd als herinnering. En een brief als je je nog steeds niet registreert met wat dat voor jou betekent. En dan wordt het uiteindelijk toch nog met familie besproken door de arts. Dus eigenlijk betekent het dat een registratie (of dat nou voor of tegen is), simpelweg zoveel duidelijkheid geeft voor alle betrokkenen, zowel artsen als familie. En dat lijkt mij vooral voor familie (maar toch ook voor de betrokken artsen) veel prettiger.
Ik ben als orgaandonor geregistreerd. Al vanaf mijn 18e. Ik heb ook in mijn lacterende periode moedermelk gedoneerd. Ik wilde bloeddonor worden maar dat bleek niet handig te zijn ivm chronisch lage ijzer waarde. Ik ben geregistreerd donor voor stamcellen. Én aan de ontvangende kant: ik heb jaren terug de aller mooiste eicellen mogen ontvangen!
Ik ben orgaandonor, al heel lang (geen idee hoe lang precies). Ik ben een aantal jaar bloeddonor geweest, maar vanaf mijn laatste bevalling mag dat niet meer omdat ik toen een bloedtransfusie heb gehad. Stamceldonor wilde ik mezelf voor aanmelden, maar boven de 35 moet je betalen om jezelf als stamceldonor aan te melden. Dat gaat tegen mijn principes in dus toen heb ik het niet gedaan. Ik heb een aantal jaar geleden wel eicellen gedoneerd aan een vriendin.
Dat kan wel zo zijn, maar het is toch belachelijk dat ik actie moet ondernemen om ervoor te zorgen dat mijn lichaam van mij blijft. Wat mij betreft mogen ze brieven sturen wat ze willen, als ik niet de moeite neem om daarop te reageren, betekent dat niet dat ik vogelvrij ben. Dat is net zoiets als met die corona-vaccinaties/paspoorttoestand..... het hele dwingende, sturende karakter van dat soort regels staat me ontzettend tegen. Terwijl ik helemaal niet antivaccinatie of antidonorschap ben. Maar hier word ik nogal dwars van ja. En dan wil ik best wel duidelijkheid verschaffen hoor.... maar dat wordt dan wel een 'nee' en geen 'ja' meer.
Maar dat ben je dus ook niet. Als de familie aangeeft dat jij geen donor wil zijn, gebruiken ze je ook niet als donor. Simpel zat. Het is helemaal niet zo dwingend als dat jij het dus voor doet komen. Trouwens als je (heren)dood bent, is je lichaam niet meer van jou, hoe dan ook. Anderen beslissen om je los te koppelen of niet. Daarna gaat je lichaam in een graf of in een oven. En ook dat soort dingen kun je vooraf vastleggen. Doe je dat niet, beslissen anderen dat voor je. Net als bij een donorschap. Ik snap echt niet dat mensen hier zo recalcitrant van worden. Alleen maar omdat simpelweg om 1 minuut van je tijd wordt gevraagd om iets te registreren. En dan zodanig, dat je je dan toch wel gaat registreren maar ook heel recalcitrant 'nee' gaat zeggen ipv echt na te denken over wat je wil. Op die manier laat je eigenlijk veel meer door een ander over jouw lichaam beslissen, dan dat je het zelf doet.
Nou ik heb zojuist getriggerd door dit topic een nee ingevuld in het donorregister. Wel jammer hoor, als ze me niet zo geërgerd hadden, had ik nooit iets geregistreerd en had mijn man mogen beslissen. En ik denk dat hij ja gezegd zou hebben. Maar op deze manier werk ik er niet aan mee.
Eigenlijk is dat toch een gekke kronkel in je hoofd? Omdat het goed zou zijn dat er meer donoren zouden komen- is dit gedaan. Het blijkt ook effectief te zijn- omdat er anders niet over nagedacht wordt of hoeft te worden door de nabestaanden. Regering gaat er dus vanuit dat iedereen het eigenlijk wel wil- want anders zeg je wel van niet. Maar simpelweg doordat we het woordje 'moeten' denken te horen, reageren we als een kleuter die simpelweg dwars gaat liggen. Jij zegt nee, dus ik zeg já... en andersom.. mama zegt nee? Dan wil ik ja.. ook als ik het misschien helemaal niet wil, maar simpelweg omdat ik zélf wil kiezen! Alsof je nu niet zelf kan kiezen. Juist wel. Beter nog zelfs! En uiteindelijk is het vooral te doen voor de mensen die ziek zijn. Die zó graag willen leven. Waar je dat zelf tóch niet meer kunt. En voor hun naasten, ouders, kinderen... die nog niet zonder elkaar kunnen. Natuurlijk is iedereen vrij om nee te zeggen. Ik zelf ook lange tijd op nee gestaan. Ook door iets onreeels. Angst. Tja, een slechte raadgever, maar moeilijk te weerstaan Inmiddels omgezet naar 'de naasten mogen beslissen' . Omdat donoren zo hard nodig zijn. Ondanks dat ik eigenlijk ook wel weet dat ze waarschijnlijk niets uit mijn lichaam willen... maar de optie is er. En ik laat het los. Maar oke .
Lekker kinderachtig zeg. En als je zelf iets nodig hebt? De enige reden waarom dit nodig is is omdat er heel veel mensen zijn die niets invullen (terwijl veel het wel wilden) en er gewoon donoren te kort zijn. De overheid heeft dit niet bedacht om ons te pesten maar om meer mensen een kans te geven. Ik snap zulke reacties op zo’n belangrijk onderwerp echt niet. Zien mensen het belang er dan niet van in ofzo..