@Philou hoe is de kuur deze week gegaan? En heb je al controle bij de verloskundige durven inplannen? En delen met mensen dichtbij kan fijn zijn idd. Wat leuk dat je vriend er zooooo blij mee is
@zwaaistaart Tot nu toe wel okee. Weekend was minder met constante misselijk- en duizeligheid, buikpijn en darmklachten. Nu gaat het gelukkig weer wat beter. Al vind ik het wel moeilijk om te zien dat hij zich zo moe en gammel voelt. Maar het is niet anders. Als het hierbij blijft hebben we niet echt te klagen. De eerste echo staat gepland. Spannend, maar ook iets om naar uit te kijken ervan uitgaande dat alles goed is. @Zonnebloem92 Dankjewel❤️!
Gefeliciteerd met jullie wondertje! Een lichtpuntje in deze moeilijke en ook confronterende tijd voor jullie. Alvast veel plezier met jullie echo.
Ik lees je topic nu pas. Wat een rollercoaster voor jullie! Hopelijk pakken die nare chemokuren goed uit. Ik wens jullie veel sterkte, geluk en liefde! En gefeliciteerd met je zwangerschap! Mooi lichtpuntje.
En hebben jullie de eerste echo gehad? Hoe gaat het verder met je man? En met jou natuurlijk. Is het allemaal een beetje te handelen?
Wat een rollercoaster. Mijn man heeft hetzelfde mee gemaakt, mocht je wat willen vragen, mag altijd ! Sterkte voor jullie!
Sorry voor de late reactie. Ging even niet zo lekker. Vriend is na de tweede kuur opgenomen geweest vanwege koorts en de derde kuur werd uitgesteld omdat zijn bloedwaarden niet goed waren. Inmiddels gaat het weer wat beter en heeft hij de derde kuur gehad. Nog één kuur en dan hopelijk, hopelijk het controletraject in. Maar het heeft er wel ingehakt. De angst toen hij moest worden opgenomen. Het besef dat een normaal zo’n fitte, sterke man ineens heel kwetsbaar is. Weer de twijfel of je er wel goed aan doet om de kinderen gewoon naar school, sport en vriendjes te laten gaan met het risico dat ze wat meebrengen wat gevaarlijk kan zijn voor hem. Zijn verdriet omdat hij voor zijn gevoel nu niet de vader en partner kan zijn die hij wil zijn. Zijn angst dat hij misschien vermoeidheidsklachten blijft houden. Daardoor niet meer kan werken en sporten zoals hij voorheen deed. Dat doet me zoveel verdriet. Ook al weet ik dat dat, mocht het zo lopen, uiteindelijk wel goed zal komen en hij zijn weg wel vindt. Het is gewoon zwaar k*t. En ik ben moe. Heel erg moe. Aan die vermoeidheid werkt die kleine frummel natuurlijk ook lekker mee. Daar is wel alles goed mee. Groeit lekker door. Geen weet van deze ellende. Jaloersmakend. Het is wel raar om zwanger te zijn terwijl je vriend ziek is. Een echo te hebben terwijl hij in het ziekenhuis ligt. De zwangerschap doe ik er even naast ofzo. Zo voelt het tenminste. Maar dat is oke. De momenten van blijdschap en geluk zijn nu wel extra veel waard❤️.
Ach lieverd. Wat rot dat het anders loopt dan gedacht. Maar je hebt helemaal gelijk. Hé toont zoals het komt en je moet je er doorheen slaan. Dat doen jullie wel super goed! Echt knap. Dikke knuffel.
Ach ja dat is ook een rollercoaster. Angst/verdriet/blijschap/geluk, het ligt nu allemaal zo dicht naast elkaar! Maar, de echo's waren dus goed! Wat fijn! Hopelijk kan de 3e kuur gewoon op schema verlopen en kunnen jullie dan weer meer naar de toekomst gaan kijken, met hopelijk weinig restklachten.
Dat heeft best even wat voeten in de aarde gehad dus om tot die 3e kuur te komen.. gelukkig achter de rug nu! Ik duim met je mee dat het controletraject wat spoediger volgt. Gelukkig alles in orde met die kleine krummel in je buik! Snap wel dat het extra vermoeiend is zo ja: zo'n zwangerschap met nog een boel kleine kinderen om je heen, die je ook nog eens het grootste gedeelte van de tijd zelf moet verzorgen nu, om over de zorgen omtrent je partner nog maar niet te spreken. Misschien een idee om alle kleine geluksmomentjes omtrent je zwangerschap op te schrijven in een klein, mooi notitieboekje of op mooie milestone-kaarten, zodat je het achteraf nog eens terug kunt lezen allemaal. Ik denk dat dat voor zowel jezelf als je partner heel waardevol gaat zijn achteraf. Stort je hart hier maar weer uit zodra je daar de behoefte aan hebt en knuffel elkaar maar extra zodra dat weer kan ❤️
Wat krijg jij toch veel op je bord. Je zou zeggen dat het voor jou nu weleens genoeg is geweest. Niet dat je het anderen nu gunt maar je snapt wel wat ik bedoel. Dit is ook echt zo’n post dat woorden te kort schieten en dat je alleen maar hoopt dat de zon weer gaat schijnen om nooit meer te verdwijnen achter iets dat maar enigszins op een wolk lijkt. ❤️
❤️❤️ Ja zal fijn zijn als de laatste kuur zonder gedoe kan. Daarna nog de CT-scan om te kijken of het allemaal wel zin heeft gehad of dat hij nog een redelijk zware operatie moet ondergaan. Maar dat zien we dan wel. Eerst de laatste kuur. We moeten ons er inderdaad maar weer doorheen slaan. Gelukkig is mijn angst dat we dit niet zouden aankunnen geheel onterecht gebleken. Het is soms wel zwaar ja, de zorg voor de kinderen. Maar ze doen het echt super goed. Tuurlijk zijn er moeilijke momenten. Ze hebben het ook allesbehalve makkelijk. Er gebeurt veel, er is veel gebeurd en er zal nog veel gebeuren. Dat had ik ook graag anders gezien voor ze en daar kan ik me aardig schuldig om voelen. Maar als ik zie hoe ze ermee omgaan kan ik alleen maar heel trots op ze zijn❤️. Het is inderdaad wel veel @Iertje81. Vraag me ook wel eens af of en wanneer het ophoudt. Maarja. Dat helpt me natuurlijk ook niet verder. Zou heel fijn zijn en dan ga ik het leven vieren ook. Mooi gezegd❤️. Zeker een goed idee @hummeltje5 , dankje❤️! Het gaat nu toch soms wat langs ons heen, ondanks dat we echt proberen om er bewust bij stil te staan.
Als ik lees hoe jullie er mee omgaan, dan kan je alleen maar heel trots zijn op jullie zelf! Jullie doen het! Powergezin!