En dan bedoel ik meer qua karaktertrekken of bepaalde eigenschappen. Dus niet mensen die strafbare feiten plegen. Een voorbeeld van mijzelf over iemand die (helaas) erg dicht bij mij staat: Iemand die altijd in de slachtofferrol blijft hangen. Een geval van verandering willen in het leven maar zelf niet willen veranderen. Alles moet gegund worden en die persoon moet er zelf niets voor hoeven doen. Indien het niet 'gegund of gekregen' wordt dan heeft iemand anders (of een instantie) daar schuld aan. Daarnaast nog altijd alle verantwoordelijkheid van zich af schuiven. Altijd in een situatie belanden door andermans schuld. Hebben (of hadden) jullie iemand die dichtbij staat waarvan je liever had gehad dat dat niet zo was? Welke eigenschappen of karaktertrekken maakte dat zo?
Lastig ja zulke mensen... De eeuwige slachtofferrol. Slurpt energie om met zulke negatieve en passieve mensen om te gaan. Vind het een moeilijke vraag, wanneer is iemand een slecht mens... Zijn we in beginsel goed of slecht? Zijn we slecht of vertonen we slecht gedrag? Doen we dat niet allemaal wel eens in meer of mindere mate? In hoeverre zijn onze innerlijke motieven juist of lopen we met de meute mee? Ik heb moeite met het volgende gedrag: Mensen die zichzelf ten allen tijde in het middelpunt vd aandacht willen plaatsen, jaloers of misgunnend zijn, onvriendelijk, genieten van andermans falen of ongeluk om zichzelf beter te voelen, niet empatisch of meelevend zijn, zichzelf als uitgangsmaat nemen voor de rest vd wereld, niets voor een ander willen overhebben of zich eens een keer wegcijferen maar alleen bezig zijn met hun eigen belangen. Misschien bedenk ik zo nog wel meer
Mensen waar het glas altijd Half leeg is. Altijd alles gaat slecht en slechter als bij een ander. Als chronische zieken met een glas halfvol mentaliteit kan ik mijn eigen echt rot irriteren aan dit soort mensen.
Ohh jaaa ; zo ontzettend arrogant wezen en veel te veel naast dr schoenen wilt lopen! Een ander doet t altijd verkeerd en zelf denkt ze dé Big Queen te wezen.....
Mensen die weglopen als het lastig wordt, niet eerlijk zijn, hun eigen mening super belangrijk vinden en dus niet open staan voor de mening van een ander.... Heb die in mijn omgeving gehad, maar ik heb ze geschift. Daar stop ik geen energie meer in. Sinds kort ben ik wat harder geworden. Ik wil veel energie in iemand stoppen, maar het moet wel terug komen.
Mensen die ten kosten van anderen handelen. Dus iemand bewust benadelen of zelf de ‘credits’ van iemand anders werk incasseren ed. Mensen die zichzelf heel zielig vinden en zich in zelfmedelijden blijven wentelen kan ik ook slecht tegen. Dat maakt iemand geen slecht persoon, maar ik trek het niet om dagelijks met zo iemand om te gaan (dus doe ik dat ook niet). O, en mensen die denken dat hun manier De Enige Manier is en mensen die iets anders doen dan zij direct veroordelen, daar kan ik ook slecht tegen. Heb dan ook geen zin meer om het gesprek aan te gaan. Best veel eigenlijk.
Mensen die je alleen maar kunnen vinden wanneer ze iets van je nodig hebben en/of hun eigen problemen willen ventileren. Mensen die niet oprecht geïnteresseerd zijn in een ander. (En dan bedoel ik als vrienden/familie, je hoeft niet geïnteresseerd te zijn in iedere wildvreemde).
Mensen die alleen maar over hun zelf kunnen praten. Doodmoe word ik daarvan. Ik loop tegenwoordig weg. Ik besteed daar geen tijd en energie meer aan.
Mensen waar ik niks mee kan zijn mensen die altijd oordelen en aannames doen, mensen die alleen maar met zichzelf bezig zijn, tunnelvisie. Slachtoffer rol, nergens naar willen luisteren. Of ja zeggen en nee doen. Wees gewoon eerlijk. Wil je iets niet, vind je het niet, zeg het dan gewoon.. Oneerlijke mensen, mensen die beter willen worden over iemand anders zijn rug. Aas gieren.. Mensen die altijd vinden dat zij eerst ergens recht op hebben. In een supermarkt bijvoorbeeld, zien je aankomen maar drukken gewoon door, geen oogcontact vriendelijk gebaar van gaat u maar of oh sorry heb je niet gezien.. Ik houd van vriendelijkheid... mensen wees eens liever voor elkaar.. je leven krijgt daar zoveel meer kleur van.
Mensen die altijd maar in een slachtofferrol kruipen en verwachten dat alles en iedereen maar regelt en als het dan niet gaat zoals die het voor ogen heeft dat iedereen er schuld aan heeft behalve hij/zij zelf. Mensen die altijd maar negatief zijn en klagen en geen stap zetten om iets te veranderen. Mensen met meerdere gezichten. Leuk doen in mijn gezicht en met je mee praten, geen mening vormen en vervolgens negatief tegen de ander over jou. Ik gruwel echt van zulke mensen. Helaas zijn een aantal collega’s en schoonfamilie zo, dus probeer dit soort mensen wel op afstand te houden en het contact oppervlakkig!
Oh, nog een; Mensen die vanalles beloven en vervolgens er niks mee doen. Mijn schoonvader is zo, altijd grootste plannen en de kinderen ook vanalles beloven. Die vergeten dat niet, hij wel. Vind ik echt vreselijk.
Mensen die altijd alles beter weten. Mensen die jaloers zijn Mensen waarbij het altijd aan andere ligt Mensen die hun onzekerheid op jou projecteren
Mensen die jaloers zijn op wat anderen hebben en daardoor gaan roddelen en verhalen verzinnen (onze overbuur). Mensen die altijd overdrijven met wat ze hebben (een ikea tafel beschrijven als top design) en anderen hun spullen afbreken (mijn vader).
Mensen die bewust een ander kwetsen. Mensen die hun eigen belang boven dat van hun partner zetten, terwijl je weet dat diegene het nodig heeft. Mensen die continue irritante grapjes maken over/ ten koste van een ander om maar grappig gevonden te worden. Mensen die een ander neer halen. Mensen die wreed zijn tegen dieren.
Mensen die (ver)oordelen zonder zich in de ander te verplaatsen. Mensen die vinden dan ze beter zijn dan een ander om feitelijk irrelevante kenmerken, zoals afkomst, geloof en geslacht. Mensen die veel nemen en niet geven. Oneerlijke mensen.
Mensen die geen moeite (willen) doen om een ander goed te leren kennen, maar direct een oordeel klaar hebben over iemand. In de vriendengroep van mijn man (toen ik hem net leerde kennen) zat zo'n persoon. Ik ben best wel introvert, muur om me heen en laat niet snel mijn echte ik zien bij mensen die ik niet goed ken.. nou dat heb ik geweten ook. Hij heeft echt gemene dingen gezegd over mij en lopen stoken in onze relatie. Daar kan ik dus écht kwaad om worden. We zijn nu oké, gaan normaal met elkaar om, maar vergeten zal ik het niet. Nouja dat soort mensen vind ik dus gemeen Ook mensen die doen alsof je beste vrienden bent en je vervolgens keihard laten vallen.
Ik vind 1 collega een lastig persoon. Omdat ze ontzettend veel negatieve aandacht naar zich toe trekt. Ze is aan de ene kant chronisch ziek aan de andere kant heeft ze de ziektewinst ook echt nodig. Ze heeft het nodig om te zeggen dat ze erg ziek is, uit te leggen wat allemaal mankeert en dat anderen medelijden hebben. Als je naast haar staat komt er regelmatig, auw, oe, oei, mijn been, mijn arm, mijn voet etc. Gemeen of slecht vind ik haar trouwens niet (irritant wel), eerder zielig. Ik denk dat een andere instelling heel erg zou helpen om haar klachten te verbeteren. Haar instelling maakt haar vaak zelf boos , gefrustreerd en ook verdrietig. Dat doet ze vooral zichzelf aan. Op mijn werk hen ik wel eens te maken met mensen die brutaal doen, gemeen zijn. Bijvoorbeeld na 5 minuten wachten op de dokter beginnen te schreeuwen over slechte organisatie. Meestal als je dan wat door vraagt hebben ze het zelf juist moeilijk. Zo had ik laatst een oudere dame (jaar of 75) die ook erg lelijk deed, klaagde over de wachttijd, slechte organisatie etc. Uiteindelijk bleek ze haar demente man alleen thuis te hebben moeten laten en maakte ze zich erge zorgen. Ik denk dat niemand, of bijna niemand echt gemeen of slecht is en dat er achter vervelend/ onaangepast gedrag altijd wel een verhaal zit.
Een topic waarin mensen klagen dat andere mensen te veel klagen.. Ik denk niet dat mensen klagen, jaloers zijn, of “gemeen” zijn omdat ze dat willen of leuk vinden. Er zal een reden voor zijn en ik denk dat met iets meer geduld en begrip de wereld er voor iedereen mooier uit zal zien.