Dit dus. Ik weet niet wat TS van de huisarts verwacht? De huisarts heeft gedaan wat hij kan en ik vind het inderdaad ook zeer bijzonder dat TS zelf geen enkel inzicht heeft in de finacien. Het is natuurlijk altijd wel heel makkelijk om de schuld bij een ander neer te leggen maar laat daar niet een huisarts voor opdraaien. Die heeft zijn plicht gedaan, heeft hem doorverwezen en veel meer kan die echt niet doen.
Als de gezamenlijke rekeningen werden betaald dan kan je toch ook niet zomaar op straat komen te staan? Je komt echt niet zomaar op straat te staan. Dan moeten er echt enorme betaalachterstanden zijn. Hopelijk gaan jullie eruit komen. Sterkte!!
Ik begrijp dat je momenteel onder de emoties moet zitten. Je komt er ineens achter dat er schulden zijn, je kon je man blijkbaar een poos niet vertrouwen, de hulpverlening komt te traag op gang, etc. Maar helaas kan je momenteel niemand de schuld geven, hoe fijn dit ook zou zijn om je woede even op iemand te kunnen richten. Je man is ziek in zijn hoofd en heeft dit niet expres gedaan. De huisarts heeft ook alles gedaan wat hij moet en kan doen. Geloof mij, als de huisarts de wachtlijsten kon veranderen, dan had hij dat allang gedaan. Het is momenteel 1 groot zooitje in psychologisch Nederland. De wachtlijsten blijven maar oplopen. Helaas is het zo dat dit soort financiële dingen niet vallen onder de noemer een gevaar voor jezelf en of de samenleving. Dus dat betekent ook geen crisisdienst en dus moet je man naar de reguliere wachtlijst. Je man heeft ongetwijfeld een verwijsbrief gekregen die overal in Nederland geldig is, echter kan je huisarts natuurlijk niet naar elke therapeut in Nederland bellen. Vaak wordt aan de patiënt dus ook geadviseerd om zelf wat rond te bellen, of om de verzekering te bellen. De verzekering heeft namelijk wachttijd bemiddeling, soms kunnen die wel iets betekenen. Je kan de huisarts dus niet de schuld geven, deze heeft exact gedaan wat hij/zij moest doen. Maar ik begrijp dat het frustrerend is dat je man ook na die tijd zijn uitgavenpatroon niet veranderd heeft. Daarnaast heeft de huisarts beroepsgeheim en mag deze pas iets aan jou vertellen nadat je man daar toestemming voor heeft gegeven. Zou hij dat zonder de toestemming van jouw man doen, dan zou jouw man hem zelfs voor de tuchtrechter kunnen slepen. Geloof mij, dat wil geen enkele huisarts. Verder is het nu denk ik verstandig dat jij inderdaad alle financiën gaat regelen. In plaats van de rechtsbijstand op de huisarts zetten, zou ik deze eerder naar de contracten van de leningen van jouw man laten kijken. Wie weet valt daar nog iets mee te verdienen omdat je niet op de hoogte was. Ook is het belangrijk om aan jezelf te denken, geef ook aan bij je omgeving als jij het niet meer trekt. Dit is niet niets namelijk.
Sorry hier word ik dan weer furieus van. Een huisarts verwijten dat.... ja wat eigenlijk? Dat hij een werkgever (!!!!!) niet (achter de rug van de medewerker?????) inlicht over de gezondheid van een werknemer? Je snapt zelf wel wat een compleet idiote situatie dat zou zijn. Dat hij een patiënt niet verbiedt te gaan werken? Dat valt niet binnen de bevoegdheid van een huisarts. Dus wat had je dan wel verwacht van de huisarts in deze situatie? Zelfs een advies tot ziekmelden (waar de patient/werknemer vervolgens geen enkele plicht heeft dit op te volgen), het maximale wat een huisarts eventueel had kunnen doen (hoe had je dat gevonden als deze medewerker zich langdurig ziek meldde dan, voordat er werkelijk iets gebeurde?) is denk ik wiebelig in het licht van de procedures rondom ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid. En dan ook nog een rechtzaak willen starten en schadevergoeding gaan eisen... man man man... heb je enig idee wat je een arts aandoet, in tijd en frustratie, met die onzin? Hoe vreselijk ook als dit binnen jouw bedrijf is gebeurd, de huisarts is NIET jouw kop van Jut!
Nog even los van dat de huisarts ook naar mijn mening heeft gedaan wat je in redelijkheid van hem kon verwachten. Wetende dat je man jou uberhaupt niks vertelde. Wie zegt dat hij volledig open kaart heeft gespeeld bij de huisarts en de volle omvang van het probleem duidelijk heeft gemaakt? Als hij het daar heeft zitten downplayen, komt de urgentie ook minder over.
Zijn jullie in gemeenschap van goederen getrouwd of niet? Mochten jullie er niet uitkomen dan ook voor jezelf nagaan wat de schulden betekenen voor jou zelf. Grote kans dat als hij niks meer zou betalen dat ze dan bij jou aankloppen. Heel veel sterkte, hoop dat jullie het weer samen op de rit gaan krijgen!
Je hebt gelijk hoor maar ik heb het dossier nu ingezien, wat hij vertelde was redelijk duidelijk al zaten daar ook absoluut leugens tussen.
Ik heb hier allemaal geen verstand van, maar ik wil je wel even zeggen dat ik vind dat je het heel goed doet. Wat ga je voortvarend aan het werk, daar mag je man heel blij mee zijn. Hopelijk komen jullie hier uit en heb je op tijd kunnen ingrijpen. Sterkte, wat zit je in een ontzettend moeilijke situatie. Heb je voldoende steun in je omgeving? Volgens mij heeft TS prima inzicht in de financiën. Maar heeft haar man achter haar rug om leningen geopend en schulden gemaakt. Dat zou iedereen kunnen overkomen lijkt mij.
Je kon het niet beter verwoorden, maar ik dacht dat je zelf ook arts was? Ik ben geen arts maar werk wel in de 1e lijn, en wat je soms hoort wat mensen bij de arts, fysio of whatever neerleggen en verwachten wat je moet doen...maar zelfinzicht etc ontbreekt volledig.
Ik vind het verwerpelijk ja dat hij een seksueel gefrustreerde gek niet heeft laten opnemen. De patiënt gaf zelf de voorzet, maar niet gebeurd. De vrouwen die door hem misbruikt zijn hebben levenslang.
Ik begrijp je wel. In Nederland schuilt men zich al heel gauw achter de privacy. Maar het is hetzelfde als het rechtssysteem, de dader heeft veel meer rechten dan zijn slachtoffer. Ik lees hier nu ook dat ik maar beter moest opletten etc. Die mensen weten gelukkig niet wat het is om getrouwd te zijn met een psychisch patiënt. Is het ook niet mens eigen, men weet het altijd beter totdat het hem overkomt?
Nou zo is het niet helemaal gegaan. Over de bemiddeling door de verzekeraar wist hij niet, dat heb ik nu inderdaad gedaan, 5 maanden later. De doorverwijzing is ook fout gegaan, daar hebben wij wel excuses voor gekregen. De huisarts herkende dat hij dringend hulp nodig had, echter op een paar gesprekken na is er niks gebeurd. Stel dat hij het nu nog niet had verteld dan bleef het zo doorgaan.
Ik snap je gevoel heel goed hoor. het gebeurd zo vaak dat er verschrikkelijke dingen gebeuren en er instanties betrokken zijn, die het wisten maar “niet meer konden doen”. Wanneer houdt privacy op, en komt het belang voor de samenleving, of zoals nu, het gezin meer naar voren. Ik denk dat dat een vreselijk lastige scheidslijn is, waar per geval naar gekeken moet worden
. De beste stuurlui staan altijd aan wal. Even losstaand van ieder genoemd feit; jouw emotie mag er ook zijn. En ik vind het niet gek dat je dit hier komt uiten. Raas maar even. Wijs die vinger voor nu maar. Ik vermoed dat je, wanneer je mist is gaan liggen, waarschijnlijk zelf ook zegt; ‘Jeetje Amarens. Dit was niet helemaal fair naar de huisarts. Die man/vrouw kan ik het niet (volledig) kwalijk nemen want de schuld ligt bij mij man.’ Ik snap je frustratie. Die is ook gewoon heel begrijpelijk; er zijn kinderen in het spel, je hebt een bak aan financiële shit die niet had hoeven oplopen én je hebt de klap dat je man nog extra ver is door gegaan. Geef jezelf de ruimte dit op rij te zetten. Je doet het goed vrouw.