Uhm nee.. ik ken haar geschiedenis niet, ik reageer op haar topic. Indien de geschiedenis van belang is moet ze dat erbij vermelden.
Advocaat van de duivel opmerking nav deze post; ik zou daarmee uitkijken. Gezien je wettelijke procedures moet volgen, houdt je wel in de gaten dat het juridisch vanuit zijn kant mogelijk tegen je gebruikt kan worden? Als de wet er aan te pas komt, tellen de feiten. Aan de ene kant geef je aan bang te zijn voor je ex (moet je bewijzen), aan de andere kant kom je hem wel tegemoet door zelfstandig -zonder kennis- en persoonlijk contact van dichtbij op te zoeken terwijl dat voor het veilig overdragen van kind niet nodig is (iets waar je aantoonbaar mee akkoord gaat). Daarbuiten vermoed ik dat je hem daarin niet alleen tegemoet wil komen om aan de hulpverlening te laten zien dat je meewerkt, maar ook om te proberen op 'goede voet' te komen, zodat je je kinderen blijft zien. Ook ik denk dat je daarmee wederom over je eigen grenzen gaat.
Het is soms dus wel nuttig om een topic door te 'skimmen' zodat je daar een betere inschatting van kan maken.
En dit. Vergis je niet in juridische wegen. Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn 2 verschillende dingen.
Ik zou dit niet doen. Trek je grens; het is niet nodig. Dus gewoon klaar. Nee is nee. Je voicerecorder is ook tricky en kan hij tegen je gebruiken. Ook privacy technisch nog als hij zou willen misschien... zou ik dus goed over na denken.
Oww. Nu wordt het helemaal lastig voor me. Ik laat alles maar bezinken. Meer als mijn best kan ik niet doen. Hoop dat de hulp een positieve uitwerking zal hebben. En ik echt een gezond inzicht krijg over deze dingen.
Is er nergens een instantie waar je advies kan inwinnen hoe hiermee om te gaan? Ik snap dat je overal over gaat twijfelen en alles gaat overdenken, het zou fijn zijn als je ergens ruggespraak kunt houden hoe je daarmee moet om gaan, zonder dat iemand benadeeld wordt.
Geeft toch niks. Je bent kei goed bezig. En heel goed dat je hier neerzet wat je overdenkingen zijn. Juist dan kan je alles afwegen.
Degenen die haar nu begeleiden kunnen hier prima in meedenken. VT of jeugdzorg noemde ze eerder al. Die zijn er juist voor om mee te denken als het om veiligheid gaat.
Nou ja. Voor een Topic als dit was dat denk ik wel handig geweest. Sowieso zijn dit beladen onderwerpen. Ik denk dat ‘moeten’ hierin niet nodig is.
Misschien moet jij dan eens een topic goed doorlezen ipv indirect eisen dat de ander dat -voor jou- erbij zet.
Je moet niet iets tegen je zin doen zodat je aan de hulpverlening kan laten zien dat je je aangepast hebt. Een goede hulpverlener zou zoiets ook niet van je vragen en juist begrip tonen dat je je grenzen aangeeft!
Die 2 dingen sta ik op zich wel achter. Straks als ik alleen woon zal ik ook niet altijd iemand mee kunnen nemen. Het bepalen wat er bij mij thuis gebeurd. En weet ik wat hij allemaal nog wil is wel waar ik duidelijk een grens wil trekken. Maar moet dat zo goed mezelf inprenten. Eind mei start als het goed is de hulp.
Goed dat je daar achter staat. Je zoon was einde basisschoolleeftijd toch? Of heb ik dat fout onthouden? Die kan je ook gewoon beneden bij de haldeur afzetten, daar afscheid nemen en hem dan zelf naar boven laten lopen. Ik wil maar zeggen dat er nog meer opties zijn tussen wat hij wil en jij nu doet. Er zijn ook tussenstappen nog waar je mogelijk niet aan denkt.
Mijn zoon gaat in principe sinds hij 12 is gewoon zelfstandig met de trein naar zijn vader toe. Daarvoor ging ik bij het wegbrengen ook al jaren niet meer mee tot de deur. Dit zijn naar mij idee duidelijk pogingen tot jou in zijn macht krijgen. Niet doen. Niet aan toegeven.