Ik voel me een beetje een sukkel om dit te moeten vragen maar wat is een normale termijn om al wat kleine dingen aan te schaffen? Bij mijn dochters heb ik geleidelijk aan dingen vanaf 12 weken aangeschaft. Bij onze zoon kon ik het niet, totdat ik op een avond mezelf er toe zette om het wel te doen. Op de dag dat alles (a €500) binnenkwam kregen we het nieuws dat hij was overleden. Het was zo heftig om alles terug te moeten sturen. Dus aan de ene kant wil ik heel graag al wat kleine dingen kopen omdat dat het wat echter maakt. Maar aan de andere kant ben ik ook bang dat ik het dan weer op mezelf afroep. Vanaf welke termijn begonnen jullie dingen aan te schaffen? Het zal hier voornamelijk om kleding, co-sleeper, commode etc gaan.
oeh wat lastig dit. ik heb in de eerste 3 maanden een setje van 4 uniseks rompers gekocht. Omdat ik ook wat zou willen hebben ter herinnering als het wel mis was gegaan. Ik heb gisteren voor het eerst iets gekocht met grote spanning (3x terug gelegd in het schap om vervolgens in de rij staand toch weer terug te lopen haha). Maar nu is het geslacht gerelateerd. Ook heb ik de dingen die ik nodig was voor het kraampakket gister besteld en luiers in de aanbieding bij de AH. Ik vind het al lastig wanneer je het gaat kopen, laat staan als je jou situatie hebt meegemaakt. Grote dingen heb ik bij de eerste gekocht/besteld rond 16 weken, maar werd later geleverd. Ook onder het mom van als het fout gaat kun je het terug sturen. Maar als je dat hebt moeten doen heeft dat toch wel een andere lading. Wat voelt voor jou goed om het wanneer te doen? Denk dat dat belangrijker is dan wat iemand anders er van vind
Zo herkenbaar, vooral dat terugleggen. Bij Xem heb ik echt een aantal keren in de HEMA gestaan met een rompertje maar ik kon het gewoon niet. Nou was mijn gevoel toen vanaf het begin al heel anders dan dat het nu is. Het is dit keer weer een jongen en dat maakt de spanning wel groter. Dus aan de ene kant wil ik ook gewoon volop genieten van de mogelijkheid dat deze baby wel gewoon levend geboren gaat worden en aan de andere kant wil ik mijn kop in het zand steken tot 35 weken.
dat je gevoel beter is is een goed teken! Ik kan me voorstellen dat je denkt shit een jongen nu gaat het weer fout. Mijn miskraam was een jongetje ( is mij verteld door een medium) toen kreeg ik 2 meiden. Ik dacht wij kunnen geen goede jongens maken. Toen was deze zwangerschap qua symptomen hetzelfde als de miskraam dus zal wel fout gaan. Ik had namelijk zo goed als geen symptomen. Alles ging toch goed dus in de war, jongen meisje. kans is groter dat het een meisje is, omdat we al 2 meiden hadden en het jongetje ging mis. Afgelopen woensdag hoorden we toch echt dat er een jongetje in mijn buik groeit. Dus kan me met een heel andere situatie wel goed voorstellen dat een jongetje verwarring brengt of het allemaal wel oke is.
Moeilijk hè.. Ik kon het pas vanaf een goede 20 weken echo.. Op de een of andere manier voelde het dan pas goed. Tot die tijd durfde ik het ook niet..
Ten eerste wil ik even zeggen dat ik het erg voor je vind dat je zoiets hebt moeten meemaken heel verdrietig! Ten tweede wil ik reageren op het gevoel dat je het ‘over jezelf afroept’… ik denk zelf dat dat niet zo kan zijn. Het is niet jou schuld of die van spulletjes dat jullie zoontje is overleden *knuf* zelf hebben wij deze zaterdag voor het eerst wat kleine dingen gekocht, maar wel nadat we wisten dat de laatste GUO echo en de bloeduitslagen in orde waren. Ik heb hier voor ook 2 miskramen gehad, en toen vond ik het toch wel moeilijk dat de paar dingen die ik had gekocht nooit gedragen zouden worden.
Heel herkenbaar.. Na de 20 weken echo hebben we eindelijk spullen besteld. Durf ze nog niet uit te pakken.. Dus alles staat nog in dozen met de bon op haar kamertje. Het enige wat ik heb uitgepakt zijn wat kleertjes. Maar wanneer is wel een goede tijd.. Je kan moeilijk tot 40 weken wachten. Ik zou je gevoel volgen en af en toe vast wat halen. Misschien een uiterste datum dat je alles in huis wilt hebben? Bv met 32 weken?
verschrikkelijk wat je hebt moeten meemaken.. kan me voorstellen dat dat veel invloed heeft op nu.. hier dacht ik van te voren zodra ik eindelijk zwanger ben ga ik meteen los maar merkte toen ik eenmaal zwanger was ik ook terughoudend werd. Ik denk dat ik na de geslachtsecho steeds meer ben gaan kijken en na de 20 weken echo is het hier heel snel gegaan. Ik ben namelijk ook iemand die altijd alles ruim op tijd af wil hebben en ik kreeg al stress dat ik nog niks had. Terwijl je natuurlijk alsnog alle tijd hebt, maar dat gevoel heb ik al snel. Ben nu 25 weken en ik heb bijna alles van de uitzetlijsten die online staan in huis. De babykamer is grotendeels af. Eigenlijk is het beetje vanaf deze week alleen nog maar voor de leuk, dus meer kleertjes/extra rompers, decoratie en aankleding van de babykamer etc. Voor mij geeft dat rust, ik merk ook dat ik lichamelijk nu wel steeds minder kan dus ook daarin ben ik dan nu wel blij dat de babykamer etc. zo goed als af is. Volg vooral je gevoel, er is geen goed of fout. Te snel of te laat. In principe heeft een baby eigenlijk helemaal niet veel nodig, er zijn er genoeg die pas na de bevalling pas echt beginnen aan een babykamer omdat de baby eerst bij hun op de kamer komt.
Ik ben langzaamaan vanaf het begin dingen gaan kopen. Vooral sale dingetjes waarvan ik wist dat ik het eventueel ook kon gebruiken voor een ander kindje als het nu niet goed zou gaan. Vanaf 14 weken ben ik specifiek kleding gaan kopen voor een meisje omdat we toen de geslachtsbepaling hadden. Nu met 17 weken zijn we begonnen met het kamertje maar echt heel veel dingen hebben we al. Hierbij wel in mijn achterhoofd dat de wieg en kinderwagen voor een volgend kindje ook bruikbaar zijn als de zwangerschap nu niet goed zou verlopen. Bij de eerste zwangerschap had ik het kamertje en toen kreeg ik een miskraam. Heel verdrietig maar heb toen het kamertje ingepakt gelaten. Daarna heb ik het gebruikt voor de oudste waarvan de zwangerschap wel goed was verlopen. Begrijpelijk dat je het nu niet zo goed weet maar denk dat je echt je eigen gevoel moet volgen en kijken wat werkt voor jou. Is dat met 30 weken dan is het prima en is dat nu dan is het ook prima.
Heb eigenlijk geen van de zwangerschappen iets voor de 20-weken echo gekocht. De reden hiervoor is vergelijkbaar met wat jij omschrijft: Mijn moeder heeft de zwangerschap van een van mijn broertjes moeten afbreken wegens niet-levensvatbaarheid. Ik was 13 jaar, dus heb dat van dichtbij allemaal meegekregen. Het verdriet van m’n ouders toen ze de al-gekochte spulletjes moesten opbergen, de verschillende bestellingen moesten afbellen, vreselijk..... Die emoties staan me nog goed bij, vandaar de bewuste keus om te wachten tot we (voor zover dat kan, natuurlijk) zekerheid zouden hebben dat we onze kindjes daadwerkelijk zouden mogen verwelkomen. Na de 20-weken echo’s wel alles in rap tempo aangeschaft Offtopic: wat fijn om te lezen dat je al bijna de 14 weken aantikt! Hoe gaat het? Hoe voel je je?
Ik durfde ook helemaal niks te kopen.. maar bij mijn dochter wist ik vanaf het eerste moment dat het mis was, en net toen ik rond 19 weken een paar kleren gekocht had kregen we met de 20 wekenecho slecht nieuws en is ze met 21+5 geboren.. met deze zwangerschap ben ik heel lang heel terughoudend geweest, ik dacht na de goede 20 wekenecho dan gaan we beginnen.. maar ook toen durfde ik nog niet. Uiteindelijk pas met 24 weken de eerste dingen besteld, ben nu 35 weken en nog niet alles compleet.. Ik denk dat je je eigen gevoel hierin moet volgen, niemand kan jou hierin vertellen wat goed of slecht is.
Bij mijn MA-zwangerschap niks gekocht, voelde niet goed. Bij mijn huidige zwangerschap al iets gekocht met 6 weken.
Bij mijn oudste had ik al kleine dingetjes gekocht voor de zwangerschap. Een rompertje, sokjes, dat soort dingen. Tja, en een luiertas maar dat was omdat het een mooie aanbieding was. Achteraf bleek het niet zo'n goede aanbieding omdat we een luiertas die bij de kinderwagen hoorde wilden. Dus die eerste is nooit gebruikt. In jouw situatie kan ik mij zo goed voorstellen dat dit lastig is. De ervaring van alles terug te moeten sturen lijkt mij heel heftig. Om antwoord te geven op je vraag: er is niet echt een termijn voor. Kleding kan echt de laatste week nog (heb je nog genoeg tijd om te wassen), meubels als een commode kan je ook kopen bij de IKEA. Anders zit je waarschijnlijk met een levertijd.
Bij de 1e zwangerschap wilde ik steeds maar niets kopen, ook niet na de “veilige” 12 weken. Ook wilde ik nog niks aannemen van m’n ouders. Een paar weken later was alles mis en is ons zoontje overleden. Alsof ik het aanvoelde dat er iets niet klopte ofzo. Daarna bij mijn dochter kregen we heel vroeg zo’n uitgebreid onderzoek en nipt test. Daarna ben ik me ziek gaan kopen toen alles goed bleek. Ik snap heel goed dus waarom je niet te snel wil kopen.
Ik heb bij de eerste twee gewacht tot na de twintig weken echo. Voelt gewoon beter en doen we met nummer drie ook, ondanks dat ik weet dat de termijn (we moeten aardig wat klussen doen in huis) dan korter is.