Ja dat was ze. Nu niet meer. het was ook heel vervelend elke keer. Ze appte ook alleen als ze mij ergens voor nodig was. Aparte dame
Mijn schoonouders geven ons als we op bezoek komen het eerst volgende kaartje mee... Dus met Sinterklaas krijgen we onze kerstkaart, op de verjaardag van mijn schoonmoeder krijgen we de verjaardagskaart van mijn man mee etc. Want dan hoeft ze geen postzegel te betalen. Soms ligt een kaart 2 of 3 maanden bij ons in de la 'te wachten' omdat we ze in de tussentijd niet zien.
Ik had een studiegenoot en altijd als we gingen stappen en we gingen om de beurt een rondje halen dan wilde ze Malibu cola ofzo. Maar als zij aan de beurt was zei ze: wat wil je drinken, bier of wijn
Mijn ex! - we gaan uiteten en jij betaald eten en ik de bioscoop. Wij uiteten. Hij nam de biefstuk en ik betalen. Bij de bioscoop had meneer vrijkaartjes en cola mee in z’n jaszak. - weekend weg gaan met me. Hij had geen geld. Ik betalen (ik zie een patroon) Deed mijn pinpas het daar niet. Maar hij had dat geld contant in zijn portemonnee. Ik vroeg of hij het dan even wilde betalen dan gaf ik het daarna terug. Nee was het antwoord. Moest ik 5 straten lopen naar een pinautomaat. - Mij (eindelijk) mee uiteten nemen en zeggen dat ik mag kiezen tussen de soep of brood met dip, de saté of vegetarisch iets. - Spullen van mij vragen en die later verkopen. - uiteten gaan, mij laten betalen maar dat “niet Cool” vinden dus eisen dat ik m’n pinpas geef zodat hij kan betalen. Let wel; ik was student met een bijbaan. Hij werkte fulltime Oh ja het grappigste is toen ik ooit hypothetisch zei dat ik nooit in gemeenschap van goederen wilde trouwen werd hij echt enorm kwaad. Dat was gierig namelijk Echt vuurspuwend. We hadden 5 maanden en ik was sowieso nooooooit van plan met hem te trouwen.
Ik snap sowieso nog steeds niet dat ik 5 maanden met hem samen ben geweest. Net alsof ik een ander persoon was. Hij was zo raar achteraf
Aha, dat kon ik niet opmaken uit je post. Maar idd.: de manier die je hier beschrijft is wel heel inefficiënt ja..
Ver voor het bestaan van tikkies, nog in het tijdperk van de guldens... Ik studeerde in Delft en had geen cent te makken. Mijn broer , 12 jasr ouder, woonde in Den Haag en had een goede baan. Mijn oma overleed en de uitvaart was boven in Groningen. Dus mijn broer belt mij op en zegt dat ik wel met hem mee mag rijden, want met het OV was het een onganse reis (was zelfs nog in de tijd van de OV studenten kaart die altijd geldig was ). Nou graag natuurlijk. Zitten we ongeveer een kwartier in de auto deelt mijn broer mee dat hij wel 15 gulden wilde voor de benzine. Ik zei dat ik dan wel de trein had genomen omdat ik dat niet had en daar een week van kon eten...maar hij stond erop. Na de uitvaart vraag ik mijn vader of hij even 15 gulden wil voorschieten omdat ik dat op dat moment niet had. Mijn vader was not amused en heeft een hartig woordje met mijn broer gesproken. Gelukkig nooit meer wat van die 15 gulden gehoord
Ja ik schok daar ook van. Ik vind ze ook smerig daarom heb ik er geen. Ik doe ze in de oven, veel makkelijker.
Maar wat heb je aan al dat geld als je er toch niets mee doet? Uiteindelijk gaat het toch naar iemand anders, want je kan het niet meenemen je graf in. Volgens mij was de tante al aardig op leeftijd. Geniet ervan zou ik dan zeggen en doe er iets leuks mee.
Zit nog eens na te denken over dat lege tikkie nadat ik hier vanmiddag voor het eerst over las in dit topic.., maar dat is ergens toch ook best onhandig voor degene die het kado moet regelen? Stel, jij als organisator krijgt van alle vrienden/collega's/familieleden samen een bedrag van -ik noem maar wat- 43 euro binnen, dan moet je dus vervolgens gaan regelen dat je een passend kado van 43 euro vindt? En wat doe je dan als je een passend kado vind van net even meer, zeg 45 euro..: 1. lap je dan zelf die 2 euro bij? 2. of stuur je degene die betaald hebben nog een Tikkie na van een paar centen? 3. en doe je dat laatste: ga je dat dan ook nog helemaal percentueel uitrekenen naar rato van wat eenieder betaald heeft? 2. Zou ik zelf héél gierig vinden enerzijds, maar anderzijds: als je zelf vaak degene bent die iets namens de groep regelt, kan ik me ook goed voorstellen dat je niet steeds die paar euro uit eigen zak betaald, want onderaan de streep betaal je dan toch wel best wat meer als je alle kleine beetjes bij elkaar optelt.. 3. Zou monnikenwerk zijn En wat doe je als het passende kado weer net even wat minder kost? Steek je die paar euro die je overhoudt in je eigen zak? Stort je iedereen een paar centen terug op de rekening? En ook hier: ga je dat naar rato doen dan of maak je het jezelf gemakkelijk en deel je die paar euro gewoon door het aantal personen die hebben meebetaalt? Lang verhaal kort: vanmiddag klonk dat "open Tikkie" me nog best als een goed idee in de oren, maar nu ik er nog eens over nadenk, denk ik: nee laat maar, ik hou het er wel gewoon bij dat de prio ligt bij (in overeenstemming met de groep) een leuk, passend kado vinden voor diegene, waarbij we het allemaal eens zijn over het te betalen bedrag. Geeft volgens mij veel minder gedoe.
Misschien ligt dat aan de soort spullen die je krijgt? Hier over en weer dat er veel spullen en kleding voor de kinderen gekregen& weggeven wordt. In sommige gevallen vind ik het best gewoon als dit weer teruggevraagd wordt. Zo vraagt een vriendin van mij altijd de kleding die van haar dochter is geweest en die wij daarna mochten gebruiken voor onze dochter terug, zodat ze er weer een andere vriendin met een nog jonger dochtertje blij mee kan maken. En we hebben van m'n schoonzus onder andere twee big shoppers vol met Toet Toet speelgoed gekregen. Daar wordt echt nog flink wat voor gevraagd (en betaald) tweedehands, dus had ik het ook zeker begrepen als ze had gezegd dat ze het graag teruggewild had zodra onze kinderen er niet meer mee zouden spelen. En kan nog wel meer van dit soort situaties bedenken.
Dat ligt eraan. Als je zelf het geld goed kunt gebruiken waarom zou je het dan niet proberen te verkopen? Spullen uit je huis worden toch ook vaak op mp gezet als het niet gebruikt wordt? Ik vind het niet gierig als je zoiets dan probeert te verkopen. Stel dat ik een blender zou krijgen en ik hoef m niet maar mijn moeder zou hem graag willen dan is dat prima. Maar ik ga niet iedereen aflopen om hem kwijt te raken, dan gaat ie op mp.
Oo jaaa helemaal mee eens met dat laatste! En net wat je zegt: al is het maar 50 cent of al is het alleen maar een investering van tijd door bijvoorbeeld het kado in de winkel te kopen: helemaal prima.
Enige wat ik frituur is 1x per jaar oliebollen en appelflappen. Doe ik ook gewoon in ons steelpannetje/ de kookpan. Niks geen smerige bende daarna