Wie heeft er ervaring met het ADOS onderzoek? Ze hebben kort verteld dat het om 2 mensen gaat die het onderzoek doen. En uiteraard dat het doel is om vast te stellen of er sprake is van autisme. Hiernaast moeten wij op gesprek komen voor een hele uitgebreide ontwikkelingsanamnese. De psychiater vertelde dat die anamnese zich voor al toespitst op de leeftijden 4,5,6 jaar Dat wordt nog even diep graven in mn geheugen
Geen ervaring, maar als je dit al diep graven vind. Ik ben 42, zit nu midden in m’n onderzoek naar autisme en ook mijn moeder moest nog komen om te vertellen over m’n kindertijd Maar geen antwoord op je vraag natuurlijk
O ja dat is helemaal lang geleden In het vooronderzoek ook al vragen over wanneer ze ritsjes kon dicht maken enz. Kijk, globaal heb ik een hoop te vertellen over haar ontwikkeling als baby/peuter/kleuter. Maar zulke specifieke zaken moet ik echt even goed nadenken. Succes ook voor jou!
Dank je, Maar dat klopt hoor, bij mijn jongste van negen vind ik het ook al lastig. Het lijkt ineens allemaal zo lang geleden.
Mijn zoon heeft ADOS gehad toen hij 4 jaar was. Ik was er niet bij, dus ik weet niet precies wat ze hebben gedaan, maar ze kijken naar dingen als oogcontact, wederkerigheid, perspectief, in hoeverre kind afstemt op de onderzoeker, etc. De opdrachten en activiteiten zijn allemaal in protocol vastgelegd en moeten op een bepaalde manier aangeboden worden en de reacties worden gescoord (zoals bijvoorbeeld ook bij een IQ test). Mijn zoon was 'overduidelijk een echte' volgens de onderzoeker... Mijn dochter heeft diagnose gekregen op grond van psychiatrisch onderzoek (ook gelet hebbend op oogcontact, wederkerigheid ed, maar niet de officiele gestandaardiseerde ADOS) en de ADI-R wat een uitgebreide ontwikkelingsanamnese was gericht op gedrag tussen 0-6 jaar. Ik moest ook best wel graven af en toe , maar ik heb ook geleerd dat de dingen die je echt niet onthouden hebt, meestal ook niet opvallend/afwijkend waren...
Ados is prima. Bij onze zoon van toen net 5 was het 2 keer een uurtje spelen met de kinderpsychiater. Ze kijken al spelend naar hoe het gaat.
Het is hier een heel lastig iets. Bij de onderzoeken 4 jaar geleden kwamen uit de vragenlijst van ons als ouders aanwijzingen voor autisme. Maar op school niet. Het vooronderzoek destijds was voor ASS vooral gericht op het contact maken en herkennen van emoties. Toen waren er geen aanwijzingen om verder te onderzoeken. Inmiddels 4 jaar verder (wel diagnose ADHD) en nu in een problematische situatie beland. Qua contact maken spreekt haar gedrag ASS absoluut tegen. Maar wat betreft gevoeligheid voor stoffen, aanrakingen, eetproblemen en interactie met leeftijdsgenoten zijn er wel duidelijke aanwijzingen voor. Inmiddels bij de kinderpsychiater en die stelde nu toch ADOS voor.
Ados heeft wel een hele range aan leeftijden die gedekt zijn dacht ik. Ik snap dat jouw 12-jarige niet meer zo onder de indruk is van een viltstift-tol of van een brandweerwagen met lichtjes. Maar ik ga ervan uit dat ze het afstemmen op het kind. Overigens hebben we voorafgaand aan die 2x een uur spelen 2 gesprekken gehad, 1 zonder kind en 1 met (en daarvoor een hele geschiedenis bij de kindeepsycholoog van dezelfde toko).
De ADOS hield bij onze zoon in dat ze allerlei spel situaties gebruikten om autistische kenmerken uit te lokken zeg maar. Kijken hoever hij kon meegaan in het fantasie verhaal van de onderzoeker, wat gebeurt er als je iets verandert of ineens het speelgoed wegneemt en wat anders aanbiedt, voorstellen om speelgoed op een andere manier te gebruiken, hoe verloopt de communicatie tijdens het spel. Onze zoon is vier en het ging prima, hoewel ik het af en toe wel een beetje sneu voor hem vond omdat hij duidelijk niet goed kon omgaan met bepaalde dingen, maar dat was noodzakelijk want de uitslag was duidelijk. De ontwikkelingsanamnese zal vast ook prima gaan. Gaandeweg kom je ook weer allemaal dingen tegen in je geheugen waar je niet meteen op komt als je gaat graven. Ik heb nog steeds dingen die ik achteraf ineens veel beter kan plaatsen en waar ik tijdens de gesprekken en de onderzoeken niet meteen aan dacht.
Wat bedoel je met ," qua contact maken spreekt haar gedrag Ass tegen"? Het is namelijk vreselijk achterhaald dat mensen met ASS geen contact zouden kunnen maken. Iemand met ASS kan super sociaal zijn of overkomen, vrienden hebben, oogcontact maken enz. Zeker meisjes/vrouwen. Meisjes zijn er een ster in om.dingen te verbloemen en te kopieren. Meisjes hebben zich vaak onbewust sociale vaardigheden aangeleerd door te kijken naar een ander. Hierdoor wordt ASS bij meisjes vaak pas heel laat ontdekt. Vaak pas wanneer ze volwassen zijn. ASS kunnen ze ook heel goed diagnosticeren dmv observeren, vragenlijsten en testen. Helemaal niet erg als je je bepaalde dingen van vroeger niet kan herinneren. Ik heb m'n ASS diagnose gekregen zonder interviejw/vragenlijsten van m'n ouders. Tip: neem ook schoolrapporten mee. Hier staan vaak ook zeer bruikbare dingen in die bij een diagnose kunnen helpen.
Ja ik ben het dus helemaal met jou eens. Maar dat is dus idd wat ik bedoelde. In de eerste observaties waren er qua contact maken niet direct aanwijzingen voor autisme. Na een korte kennismaking werden we gescheiden van elkaar, man en ik gingen met iemand mee en dochter met iemand anders. Een vreemde voor haar.
Wij zitten ook midden in traject, hebben gehad: traject ivm hb, (intake, iq test en gesprekken bij psychologe) toen doorverwezen, daar intake met ouders en kind, kind is bij psychiater geweest, wij bij psychologe voor anamnese. Binnenkort: wij naar psychologe voor anamnese deel 2, met ouders en kind naar psychologe die gespecialiseerd is in autisme en en neuropsychologisch onderzoek voor kind. Daarna weer overleg, en wij krijgen ouderbegeleiding.
idd. Hier blijven de juffen ook maar benadrukken dat mijn zoontje wel degelijk contact zoekt met de leerkracht... De diagnose was overigens al lang en breed binnen daarvoor al
Is hb een mogelijkheid? Wordt bij meisjes vaak gemist en ten onrechte verward met adhd en ass maar dat past dan toch niet helemaal écht. Vandaar mijn vraag.