Mijn dochter van 12 heeft altijd moeite gehad met leren van topografie. Ze is dyslectisch en dan gaat het moeilijker. Heel vervelend voor haar, maar het is niet anders. Nu heb ik haar proberen te vertellen hoe ze dit moet aanpakken, maar ze is volledig tegendraads. Wil gewoon niet horen van mij hoe ze het aan zou kunnen pakken. 'Het lukt toch niet, jij helpt mij nooit, je móet me overhoren' ('t is dan 21.00 en inderdaad, dan wil ik zelf ook graag zitten).Ik word er helemaal boos om. Vooral het feit dat ze beweert dat ik haar niet help. Ik ben in het begin nog heel rustig, loop naar beneden als ze niet luistert, maar ze komt gewoon naar beneden en houdt pas op met drammen als ik tegen haar begin te schreeuwen. Als ik rustig blijf dring ik niet tot haar door. Ze lijkt niet te snappen dat ik best wil helpen, maar dat ze mijn hulp dan ook moet accepteren. Ze is wat dat betreft al echt puberaal, de wereld moet om haar draaien, dan is ze heel lief en gezellig, maar oh wee als madam eens wat anders moet doen dan in haar hoofd zit...... Ik hoop op tips, want ik vind me echt een slechte moeder na zo'n confrontatie. Ik ben dan zo teleurgesteld in mezelf.
Onze zoon is jonger maar het gedrag herken ik wel. Hij is erg autonoom... Hier helpt het om dingen van tevoren af te spreken. Bijvoorbeeld als je hulp wil geef je aan wanneer je te horen krijgt wanneer je een toets hebt. Aangezien het haar toets is moet zij de leiding nemen. - Wanneer is de toets - Optijd aangeven wanneer ze wil leren - Overleggen wanneer jij kan overhoren Ze mag bepalen hoe ze het wil doen maar vraagt ze hulp kun je aangeven hoe jij het dan gaat doen. Dan is het aan haar of ze dat wil. Maakt ze het zich zelf inzichtelijk wanneer ze toetsen heeft, werkstukken of andere dingen die ze thuis moet voorbereiden ?
Qua drammen ben ik meestal behoorlijk streng. Ze krijgen 1 waarschuwing, je kan het normaal vragen en anders is morgen de volgende kans om het opnieuw te proberen. Qua leren, Q is een behoorlijke beelddenker. Het help haar om dingen over de plaatsen / landen op te zoeken. Bijvoorbeeld het eten of wat er te doen is. Op die manier kan ze veel makkelijker haar topo leren. Het kost eerst even iets meer tijd, maar omdat het dan zo goed blijft hangen is de extra tijd aan het begin het meer dan waard.
Heb je dit 'gedoe' alleen met leren? Want dan zou ik gewoon op zoek gaan naar een bijles student. Iets met vreemde ogen dwingen...
Is een schema samen maken iets? Bv elke dag rond 3 uur een half uur leren En rond 7 uur even overhoren Dan weet ze waar ze aan toe is
Wat hier wel redelijk werkt is op een moment dat het goed zou uitkomen om haar te helpen, tegen haar zeggen dat je daar nu tijd voor hebt (of over een uur of zo, wat jullie dan uitkomt, maar in ieder geval een duidelijk omschreven gelegenheid). Dan is alles nog rustig qua humeur, en kun je ook zeggen dat je misschien een handige manier weet. Vragen of je dat aan haar mag uitleggen doet ook nog wel eens wonderen. In plaats van zo moet het volgens mij. Als ze er niet op ingaat zeg je prima, het is jouw toets. Maar ik wil dan niet rond bedtijd nog gezeur dat het niet lukt en ik je niet wil helpen. Dan is er geen tijd meer. En als ze dan toch begint kun je dat kalm herhalen. Morgen is er weer gelegenheid. Als ik mijn dochter zo aanpak gaat ze (mokkend) wel aan het werk op een gunstiger moment, "omdat ik dat per se wil". Maar je moet ook geen dankbaarheid verwachten natuurlijk
Ja hier ook een beelddenker en ik ben er zelf ook 1 , dus ik kan mijn ezelsbruggetjes van vroeger gewoon hergebruiken Of ik vertel welke bekenden in welke stad wonen, of we er weleens geweest zijn... of nu de liedjes van het songfestival erbij... hele verhalen bedenken we samen. Maar hier moeten de ouders hun handtekening zetten in de agenda bij toetsen, zodat ik ook weet wanneer ze zijn en ik dus ook kan sturen op helpen. Wij maken inderdaad ook altijd afspraken wanneer ik ga helpen.
Ik zou denk ik ook een ‘standaard’ planning maken. Bijv op maandag een toets? De week ervoor leren we elke dag van drie tot half vier (of hoeveel tijd reeel is voor dat vak of die toets), of om de dag leren, wat maar passend is. om x tijd ga ik je overhoren, of samen doornemen of ... op deze manier is voor haar inzichtelijk wat/ wanneer iets van haar verwacht wordt en wanneer ze hulp kan verwachten. Ze moet natuurlijk ook leren leren. Uitvinden wat voor haar werkt, hoe ze leert, hoe ze onthoudt etc, ongeacht haar dyslexie. Probeer samen uit te vinden hoe het voor haar werkt, en probeer haar uit te leggen bijvoorbeeld hoe je zelf dingen zou leren. Dit hoeft voor haar natuurlijk niet te werken, maar dan heeft ze een begin, een houvast. Succes!
Vandaag was een goede dag. Ik heb mijn methode uit mogen leggen. We hebben de landen gekleurd, zodat al zichtbaar is welke steden bij welk land horen en de kaart op deze manier visueel ondersteund wordt. Ze wist er best veel na even oefenen. Zelf heeft ze er nog een spelletje bij gemaakt, ook prima. Dat we het spelletje morgen gaan doen werd zonder al te veel sputteren geaccepteerd. Gezien jullie reacties ga ik toch eens kijken of we een schema kunnen maken én ons eraan houden. Vooral dat laatste is een beetje een ding. Ik wil dat ze zelf hierin de leiding leert nemen. Ik kan haar niet heel haar schoolcarrière blijven helpen op deze manier. Het is ook haar onzekerheid die voor dit gedrag zorgt, ze denkt het niet zonder mijn hulp te kunnen. Niet erg, dat komt wel, maar dan zou het wel fijn zijn als ze dat op betere tijdstippen vraagt. @owly nee, ze maakt het niet inzichtelijk. De datum staat op de toets, maar dat is ook alles. Ze is vooral nog niet bezig met leren, daar heeft ze totaal geen zin in. Ze begint er vaak pas aan als ze naar bed moet. Topo heeft ze echt een hekel aan, omdat dat heel moeizaam gaat. Spreekbeurten daarentegen wil ze twee weken van te voren al af hebben, dat houdt ze wel in de gaten. @debq, ik ben ook streng qua drammen, maar het vervelende is dat ze me blijft roepen en zelfs naar beneden komt om verder te drammen. Na de tiende keer aangeven dat ik de volgende dag met haar mee kijk spring ik uit m'n vel. Ze is dan echt onuitstaanbaar.
Aangeven dat ze zo door kan gaan maar jij niet savonds helpt. Wil ze hulp dan moet ze eerder beginnen. Ik zou wel herinneren en op de kakender schrijven maar er verder niet over zeuren. Blijft ze de boel pas savonds pakken is ze zelf verantwoordelijk om het op te lossen. Ze heeft dan voldoende gelegenheid gehad om het anders te doen. Wel trouwens meegaan in haar gevoel, het is veel en duurt allemaal langer, het is vervelend etc. Ze moet wel het gevoel krijgen dat haar gevoel er mag zijn.
Heel veel van wat er opgeschreven wordt doe ik al. Ze is zelf verantwoordelijk, en ik geef aan dat ik na een bepaalde tijd niet meer ga helpen. Ik houd ook echt wel rekening met haar gevoel. Het is ook niet leuk om topo te leren, maar ze zal dat nog wel veel meer tegen gaan komen. Het probleem is dat ze blijft drammen. Ze neemt de verantwoordelijkheid niet, maakt het mijn probleem en ik heb daar geen zin in, want het ís niet mijn probleem. Ik denk dat we ze vooral moeten helpen met plannen en het zelfstandig worden. Ze is op meer fronten afwachtend en stelt zich afhankelijk op. 't wordt tijd dat ze zelf initiatief gaat nemen. Ze zal vooral het vertrouwen moeten krijgen dat ze het zelf kan en mij niet bij alles nodig heeft.
Oké dat is mooi, maar misschien geen discussies meer verder aan gaan. Ze wil dat je er toch mee gaat bemoeien en eigenlijk voor haar op gaat lossen. Je kan aangeven we kunnen je helpen met het inplannen en kijken wat haalbaar is maar je moet het zelf doen. Wel herinneren maar niet er over zeuren. Vervalt ze toch in het oude gedrag dan geen discussie maar afkappen. Dit zijn de consequenties. Aangezien je dan helpt herinneren kiest ze er dan zelf voor. Misschien wel in het begin herhalen als je er niet voor kiest zijn de consequenties voor jou. Niet piepen. Afkappen als ze het toch doet. Kiest ze er wel eerder voor om te beginnen en je hulp te vragen natuurlijk complimenten geven en zeggen dat ze haar verantwoordelijkheid neemt. Nu kan ze nog oefenen, misschien ook uitleggen dat wat ze nu oefent straks op het voorgezet onderwijs het makkelijk is. Dan zal ze nog veel meer moeten plannen, maken en leren. Het valt ook niet mee om di gen te doen wat je niet wil en ook nog onzeker in bent. Groter worden gaat automatisch maar is niet makkelijk.