Ik heb er een paar; 1) Soms koop ik kleren, vraag ik geen tasje, haal de kaartjes er in de auto al vanaf en hang het in de kast. Als ik het dan tevoorschijn haal (meestal kleden we ons tegelijk aan) en C zegt: ‘nieuw?’ Dan zeg ik 99 van de 100 keer: ‘nee je ziet toch dat ik het net van m’n kleerhanger afhaal? Had ik twee jaar geleden zo vaak aan. Dat je dat niet meer weet Slaat echt nergens op want het kan C niks interesseren wat ik koop of wat ik met m’n geld doe. 2) Als ik op maandag m’n kook- en bakdag heb, dan neem ik soms een stuk van m’n reep bonbonblok: die witte met die praliné vulling Mijn kinderen horen het al als er maar tegen een zakje gestopt wordt en rennen dan naar de keuken om te vragen wat ik daar heb. ‘O stukje komkommer schat. Jullie ook?’ 3) Ik heb gezegd dat The Cabby Katten van Netflix zijn gehaald en niet meer bekeken kunnen worden
Haha, ik heb niet zoveel spannende dingen om op te biechten denk ik. Ik zeg wel tegen mijn peuter dat de douche uit moet omdat er anders geen water is voor als papa moet douchen (t is nogal een plakker ) Oh ja, en als er wordt gezeurd om nieuw snoep of zo, zeg ik dat ik mijn ah-bestelling niet meer aan kan passen
Bij al het eten dat ik niet wil delen; Daar zitten nootjes in of het is véél te pittig! IJsjes verkopen ze alleen in de zomer. De ijsjes die je in de winter in de winkel ziet zijn oud. Alles wat ik online bestel, laat ik bezorgen wanneer mijn man niet thuis is.
Hahaha die tweede @Iertje81 Mijn confessions: Sinds er snoep in huis is, nu iets meer dan een jaar ongeveer (totdat de oudste naar school ging deden we daar niet aan), ga ik me echt te buiten: - Als de kinderen een snoepje mogen, pak ik er ook "één". Zodra ze zich omkeren pak ik meestal er vlug nog één, of soms nog iets meer, voordat ik de doos met snoep weer opruim in de kast - Soms snaai ik het snoep van de kinderen bijna op. Dan koop ik de volgende dag van m'n eigen geld -zodat m'n man geen rare vragen gaat stellen wat ik van onze rekening heb betaald- dezelfde snoepjes, om er vervolgens daar nog -teveel- van te eten om het restant weer terug in de snoepdoos te kunnen doen, net alsof er nooit wat uit is gehaald Het stomme is nog dat m'n man praktisch nooit in die snoepdoos komt/kijkt, dus ik doe het eigenlijk alleen maar 'voor het geval dat' - Een enkele keer vraag ik m'n man om een zak snoep voor mijzelf mee te nemen (hij doet de weekboodschappen en de kinderen krijgen die megazoete troep die ik eet (Maoam) niet). Zo'n hele zak is dan in hooguit 48 uur op, maar vaak red ik dat geeneens...
- ik ga soms door de McDrive voor/na mijn dienst en zeg dit niet tegen mijn wederhelft. Gaat ze ook niet leuk vinden dus ik houd mn mond wel - ik ben verslaafd aan de geur van allesreiniger en wasmiddel
Mijn biecht.... dat ik Corona fucking onzin vind (ja je kan er net zo ziek zijn als van influenza) En dat ik gewoon de lift uit word geduwd, poging tot en dat er word gezegd ‘ik hoop dat je Corona krijgt’ heb gezegd dat ik hoop dat ze dood neerpleurt
Precies dat zeg ik als ik iets niet wil delen met mijn kinderen! En eigenlijk heb ik nooit producten met noten/pinda's/sesam/lijnzaad in huis.
Dat ik toevallig net die ochtend geen zin heb in koffie als het apparaat aangeeft dat het gereinigd of bijgevuld moet worden. Oké, man had me laatst door en ging ineens aan de thee 's morgens. Na een paar uur ben ik gezwicht en heb ik het toch maar zelf gedaan.
Als mijn kinderen zeuren om snoepjes kopen in een winkel en ik zie het niet zitten, dan zeg ik altijd dat er melk in zit (koemelkallergie). En vanwege de koemelkallergie zeg ik ook dat het muziekje van de ijscoboer die door de wijk rijdt alleen maar aan staat als zijn ijs op is haha
Ook ik zeg dat het pittig is als ik iets niet met m'n kinderen wil delen Ik zeg ook wel eens dat ik iets al heeeeel lang in de kast heb liggen terwijl ik het net gekocht heb En verder heb ik weinig biechten eigenlijk haha
Haha, ook ik maak me schuldig aan de 2e van @Iertje81 . Alleen dan niet met bonbonbloc, maar met andere lekkere dingen. M’n dochter heeft het altijd razendsnel door als ik iets in m’n mond stop en heb dan steevast paprika, tomaat If komkommer liggen om mee te sjoemelen. Verder hebben wij de regel dat als de kat spuugt, dat degene die het ontdekt opruimt. Dus doe ik net alsof ik het niet gezien heb. Bijvoorbeeld gisteravond op de overloop en ik liep als eerste naar boven. Ben omgedraaid en naar beneden gegaan met als smoes dat ik op de trap bedacht dat ik nog een werk mailtje moest uitsturen, zodat m’n man als “eerste” boven kwam vervolgens.
Ha die doe ik altijd met de pepernoten. Zolang de sint nog niet in het land is, liggen de pepernoten van vorig jaar in de winkel
Ik stuur C met L naar beneden doordeweeks zodat ik nog een half uurtje kan slapen. C vind dat overigens prima , dan kunnen ze op de tablet ik zeg ook als we boerenkool eten dat als ze het niet opeten ze nooit zo sterk worden als Popeye. Volgens hen eet popeye boerenkool en geen spinazie
Ik ben erg slecht in midden in de nacht uit bed gaan. Dus ik doe altijd net of ik de kids niet hoor Ik duw die oordoppen nog wat verder in mijn oren en slaap lekker door Ik had van de week een cabana gehuurd ergens, dan vraagt mijn man puur toevallig wat dat kost voor een dag. Nooit vraagt hij zoiets en ineens begon hij er over Dus ik zei ... jaaa 100 euro voor een dag. Hij viel bijna van dat ding af. Dus ik zeg, neeee grapje 40 euro! Dan vindt hij dat ineens meevallen Ik gil dus heel vaak dat iets vreselijk duur is om vervolgens te zeggen dat het echt meevalt. Wat eig niet zo is, want 40 euro was ook eig best veel
Één van de redenen waarom we niet alles op de grote hoop gooien qua geld: anders ziet C dat ik bij de MAC ben gaan eten Nee dat is een grapje natuurlijk maar soms hoef je niet alles te vertellen toch?
Hier heeft hij aan als je de bakjes moet legen. Toevallig nu net geeft hij het aan nadat je koffie klaar is, heel fijn want dan kan ik doen of ik het niet gezien heb . Maar soms geeft hij het aan als je koffie wil maken, dan kan ik het niet negeren Zeggen dat ik komkommer eet als ik net snoep in m’n mond prop werkt hier echt niet. Oudste komt dan bij m’n mond ruiken, jongste vraagt zich dan af waar de rest van de komkommer is of wil dan zelf ook.