Ik zat wat afleveringen terug te kijken van dit programma. Zo duidelijk wordt dan het verschil tussen arm en rijk. Natuurlijk zitten heel veel mensen vast ergens in het midden. Ik ben benieuwd hoe dat bij jullie is? Ik heb er een anonieme poll bij gedaan voor degenen die het vervelend vinden om te reageren.
Ik trap wel af: wij hebben het goed vinden we zelf. Hoeven zeker niet elk dubbeltje om te draaien. In de ogen van iemand die in de bijstand zit zijn we vast steenrijk, maar tov een miljonair niet hoor. We hebben een simpele tussenwoning. Daardoor houden we wel genoeg extra geld over. De afgelopen tijd wat grote uitgaven gehad: 3 nieuwe matrassen (ikea, dat vinden wij prima matrassen, kochten we bv auping, dan konden we deze aankopen niet allemaal op korte tijd doen), electrische fiets voor de oudste en een splinternieuwe vouwwagen. Ik vind het zelf echt luxe dat we dat op een paar maanden tijd kunnen uitgeven. Maar dat kan echt niet altijd. Nu moeten we ook echt weer een poosje sparen voor we weer een grote uitgave kunnen doen (omdat we ook wat spaargeld willen laten staan voor nood) Wij hebben het dus goed, maar kunnen niet onbegrensd uitgeven.
Ik sluit me aan bij jouw reactie @tuc Wij hebben het zeker niet slecht, maar voor grote aankopen moeten we wel sparen. Het kan altijd vele malen minder, dus ik ben gewoon blij met wat ik heb. En ik heb een heel gelukkig huwelijk en drie gezonde kinderen. Dat is voor mij ook rijkdom.
Wij zijn zeker niet steenrijk (dan denk ik aan QUOTE 500 rijk) maar hebben het heel goed. We hebben ons huis hier 16 jaar geleden voor een prikkie gekocht waardoor onze hypotheek een lachertje is. Ons bedrijf loopt bizar goed en groeit snel (wat ik wel spannend vind). Als we iets willen kopen hoef ik daar nooit over na te denken. De spaarrekening groeit door en neemt niet af dus in dat opzicht leven we goed.
Mijn ervaring is dat het heel erg in de persoonlijke beleving zit. Ik ken mensen die onder de armoedegrens zitten maar prima uitkomen. Ze leven zuinig maar zijn zeer tevreden. Kunnen (eenvoudig) op vakantie en hebben alles wat ze nodig hebben. Ze hebben geen schulden of geldzorgen. Maar ook iemand die ruim een ton op de bank had. En altijd maar klagen dat alles zo duur was. Bovenop zijn geld zitten en hij "had nooit geld". Jarenlang vrijgezel geweest omdat vrouwen zo duur waren of uit op zijn geld.
Ik vind zo’n vraag lastig (heb wel gestemd), want het is heel persoonlijk natuurlijk. Waar ik op heb gestemd, klopt momenteel niet, aangezien we een huis hebben gekocht, wat we laten renoveren en uitbouwen en daar al ons spaargeld instoppen. Dus momenteel moeten we wel wat meer uitkijken, haha. Maar ik denk dat we normaal wel in de “hoeven weinig na te denken” categorie zitten. Maar misschien komt dat ook wel omdat ik redelijk zuinig ben opgevoed en mijn uitgave patroon toch wel meevalt. Man verdient 3-4x modaal, maar ik werk niet.
Wij hebben het niet slecht, kunnen leuke dingen doen en de dingen die nodig zijn. Niet dat we met het geld maar kunnen gaan smijten zeg maar.. hebben het gewoon goed. Punt
Ik heb gestemd op we hebben het goed maar kunnen niet onbegrensd uitgeven. Wij houden iedere maand geld over om te sparen en voor mijn gevoel heb ik verder alles wat ik wil. Grote uitgaven (boven de 500 euro) moeten wel gepland worden.
Bij ons ongeveer hetzelfde als bij jullie @tuc. We komen zeker niks te kort, maar we kunnen ook niet alles wat we willen zomaar kopen. Wij hebben de laatste tijd ook wat grotere uitgaven gedaan (nieuwe badkamer, andere auto, nieuwe fietsen voor mij en de oudste). Dat kan gewoon, maar nu willen we wel eerst weer even sparen voordat we weer iets groots kopen.
Dat is zeker zo, en het zit ook in bepaalde keuzes die je maakt. Mensen om ons heen snappen niet waarom wij in een (kleine)tussenwoning zitten, want ze zien aan de manier waarop we geld uitgeven dat wij het niet slecht hebben. Nou daarom juist, een hogere hypotheek betekend minder geld om aan andere dingen uit te geven, en dat vinden wij zonde.
Gestemd op wij hebben het niet slecht, maar moeten wel kijken waaraan we het uitgeven. Ik woon (nog) alleen. Ik vind het belangrijk om elke maand te sparen. Wil ik daarnaast nog iets extra's in de maand, van 50 euro of meer moet ik zuiniger aan doen met boodschappen. 4 jaar terug zat ik nog onder het kopje 'straatarm' door een ex die al ons geld verbraste. Toen ik bij haar weg ging had ik niks. Geen rooie cent op de rekening, geen inboedel, geen huis. Ik vind het daardoor nog steeds lastig om geld uit te geven en doe het voor mezelf alleen als het echt nodig is. Als iemand in mijn omgeving die het minder goed heeft dan ik iets nodig heeft ben ik een stuk makkelijker in het uitgeven van geld. Door hier af en toe bij stil te staan merk ik dat ik best trots ben om wat ik heb opgebouwd in die paar jaar.
Daar moet je zeker trots op zijn. Het lijkt mij al een fijn gevoel dat je verschil merkt in je mogelijkheden!
Wij hebben het goed maar niet onbegrensd. Nu werkt alleen man en ik ben thuis bij onze dochter en daalk bij onze 2 dochters. We sparen goed maar deze maanden is het geld wel een beetje op gegaan We hebben altijd een potje onverwacht voor als er iets kapot gaat wat echt niet kan wachten. Maar daar komen we dan ook echt niet aan voor "leuke dingen"!
Wij hebben het niet slecht, maar moeten wel kijken waaraan we uitgeven. Daar heb ik op gestemd, we leven leuk en kunnen sparen maar grote uitgaven moeten we altijd even incalculeren, dit ook omdat onze spaarrekening nu door de verbouwing die we hebben gehad, de komst van de baby even een echo put is.
Hier sluit ik me bij aan, wij verdienen beide goed boven modaal en hebben een mooie spaarrekening. Toch leven we niet zoals het wel zou kunnen, voor ons is de vraag niet altijd, kunnen we het betalen, maar vinden we het waard om er zoveel geld aan uit te geven. Komende maand wordt er een bijgebouw achter in de tuin gebouwd, voor de oudste 2 kids. Dit is dan wel een grote uitgave, maar dat betekend voor ons niet dat we iets moeten minderen wat betreft eten ed.
We hebben beide een mooie carrière opgebouwd en dat heeft geresulteerd in een erg fijn bedrag op de rekening elke maand. Ik kan niet zonder blikken of blozen een nieuwe auto kopen van de lopende rekening Maar we hoeven verder maar weinig in te calculeren of te laten. Ik ben er dankbaar voor.
Ik denk dat rijkdom betreft geld heel relatief is. Wij hebben het goed want wij kunnen alle rekeningen betalen. We hebben geen dikke spaarrekening, soms staat er ook €0 op maar we hebben in de 13 jaar dat we samen zijn het altijd overleeft. Mijn schoonfamilie is heel welvarend maar wil dus altijd meer, als zij geen €50.000 op de spaarrekening hebben staan dan worden ze zenuwachtig. Dat vind ik het méér dan goed hebben, maar zij denken er dus anders over. Conclusie: it’s all relative.
In principe hebben we het prima voor elkaar, hoeven eigenlijk niet echt na te denken als we iets uitgeven. Doen we wel, vooral ik, ik heb enorm veel moeite om veel of grote aankopen te doen door het verleden. Mijn man hakt hier doorgaans de knoop door bij grote aankopen nadat hij mij overtuigd heeft dat het zeker weten echt financieel kan. Voorheen voelde ik mij vooral straatarm, terwijl er prima inkomsten waren toen ik met ex samen was. Hij sluisde echter zonder mijn medeweten heel veel geld weg. Toen moest ik ieder dubbeltje omdraaien en toen we uit elkaar gingen waren er gigantische schulden. Die van mij zijn opgelost en voor zover wij begrepen hebben heeft mijn ex niks ingelost en dus nog flinke schulden die de afgelopen jaren alleen maar erger zijn geworden door zijn criminele activiteiten. Hij heeft echter wel een potje via zijn ouders want daar heeft hij het geld indertijd naartoe gesluisd ook het geld voor de hypotheek nadat we uit elkaar gingen. Hij nam dat contant op voor de hypotheek werd afgeschreven en liet het vervolgens of in de kluis leggen of zijn ouders storten bij hen zelf onder het mom inlossen lening (ook al bestond die niet op papier). Ik heb vanwege de schulden in de schuldsanering gezeten en ondanks dat ik aan veel van de schulden op dat moment niks kon doen (ik mocht van ex niet op de gezamenlijke rekening kijken en als ik daar moeilijk over deed of vragen stelde en duidelijkheid wilde over de financiën resulteerde dat in klappen etc), heeft het er wel voor gezorgd dat ik dus moeite heb met veel aankopen of dure aankopen.
Wij leven niet naar wat we hebben of wat er binnenkomt en daardoor kon ik op de 2de stemmen. Als wij meer inkomsten hebben, sparen wij gewoon meer. Als ik een andere leefstijl zou aannemen en heel impulsief gaan kopen en winkelen, dan zal het de 3de worden.
Wij hebben het niet slecht maar moeten ook zeker wel kijken waaraan we het uitgeven. Ik vind het leven knetterduur. Boodschappen zijn idioot duur, kinderen zijn idioot duur, studies voor de kinderen etc etc Jaren terug verdienden we veel minder maar hielden veel meer over dus dat zegt genoeg. Sparen doen we dan ook niet structureel. Ik zie de meerwaarde niet van duizenden en duizenden euro's op een spaarrekening wat dan geef ik het liever uit. Voor de kinderen wordt ook gespaard maar dan zijn ook geen bakken geld, uiteindelijk moeten ze het toch ook zelf gaan doen, zo ben ik er zelf ook gekomen. Het lijkt me wel heerlijk om nooit te hoeven rekenen hoeveel er nog op je rekening staat en gewoon uit te kunnen geven maar het zou voor mij ook niet zaligmakend zijn,uiteindelijk wordt het een leefstijl. Pas was de wasmachine kapot en dan kunnen we gelukkig direct een nieuwe kopen dus klagen zal ik nooit doen maar ik vind het leven wel erg duur. Over 10 jaar is de hypotheek betaald en gaan we verkopen om kleiner te gaan wonen en dan blijft er vast voldoende over om niet enkel van een pensioentje te hoeven leven.