Zijn er ouders waarvan kinderen gewoon laat gingen praten zonder enige aanleiding? Hoe zag dat er bij jullie uit? Voor ons gevoel is ons kind (2,5 jaar) gewoon later en zien we hem wel ontwikkelen, maar ben benieuwd naar ervaringen. Hij praat steeds meer in woorden (geen zinnen) en zijn woorden worden niet altijd afgemaakt. Ho is bijvoorbeeld hond. We zien er iedere dag wel wat bij komen en begrijpen doet hij de taal maar al te goed.
Ja,onze derde praatte tot zijn 3e bijna niet verstaanbaar. Opeens ging in 1 weekend de knop om en maakte hij volzinnen. Hij was toen net 3. Wij hebben ons nooit druk gemaakt eigenlijk. En om je gerust te stellen, hij blijkt nu (ver) bovengemiddeld intelligent en zegt met zijn 6 jaar woorden waarvan ik niet wist dat hij het bestaan wist
Ja, wij zijn nu gestart met logopedie (2.5 jaar) en peuterspeelzaal. Het gehoor is nagekeken en goed. Afwachten.....en ons (logopedie) huiswerk doen. Edit: ik maak me soms wel zorgen, omdat de taalontwikkeling anders verloopt dan bij het gemiddelde kind. (Dit is voor mij ook nieuw, mijn andere kinderen waren heel vroeg met praten). Aan de andere kant is het gelukkig een heel blij kind wat er (nog) geen last van lijkt te hebben. Alleen nu in de communicatie met zijn broer (broer daagt uit) denk ik dat hij zich niet goed kan uiten.
Bij mijn eigen kinderen niet, maar ons neefje wel. Die is met 2,5 jaar naar logopedie gegaan, 3 ochtenden per week peuterspeelzaal met vve, en dat hielp enorm.
De meeste late praters 'als variant van normaal' maken grote sprongen tussen 2-2,5 jaar. Een kind dat met 2,5 jaar duidelijk minder praat dan leeftijdsgenootjes zou ik wel door een logopediste laten beoordelen om te checken of er niet toch iets meespeelt. Mijn jongste dochter was laat met praten, maar maakte idd grote sprongen tot 3-woordzinnen met 2,5 jaar en begreep alles. Wel heeft zij lang last gehad van slechte uitspraak (verstaanbaarheid bleef achter). Logopedie kon hier niets mee. Ze kon losse woorden goed uitspreken als ze geconcentreerd was, maar in de spontane spraak was ze heel snel en slordig. Dat is vanzelf goed gekomen. Ik vond het fijn om van logopedist gehoord te hebben dat we gewoon geduld konden hebben... (achteraf denk ik dat deze lichte afwijkende spraakontwikkeling te maken heeft met diagnoses die ze later gekregen heeft, maar ja, dat is achteraf)
Hier met 2,4 jaar 30 woordjes en slappe uitspraak. Terug gegaan naar het cb. Daar een verwijzing gekregen voor logopedie en voor het VVE programma op de peuterspeelzaal. Helaas nog steeds een taalachterstand met 4 jaar vooral qua uitspraak. Maar wel flink vooruit gegaan. Als je twijfelt kan je het met het cb bespreken.
Mijn zoon was heel laat, hij zei letterlijk nog geen woord tussen 2-2,5 jaar in. Toen kwam pas een keer mama en voor de rest niks. Hij heeft een vve indicatie gekregen en logopedie en dat heeft goed geholpen. Grootste probleem was niet de zorg of er iets mis was, maar juist zijn frustratie om zich niet te kunnen uiten. Hij wilde wel praten maar het lukte gewoon niet. Dus ik ben heel blij dat we wat ‘hulptroepen’ hebben ingeschakeld. Nu is hij bijna 5 en heeft geen enkele achterstand meer. Hij heeft juist een grote woordenschat. Alleen slist hij als een malle, maar dat laten we nog even zo.
Mijn dochter sprak rond die leeftijd 10 tot 20 woorden. Wij zijn toen gestart met logopedie. Toen dat geen verbetering gaf zijn we in een heel traject van onderzoeken en vroegbehandeling gekomen. Inmiddels is ze bijna 7 en heeft ze de diagnose TOS en zit daarvoor op het speciaal onderwijs. Wij zijn er langszaam in gegroeid. Eerst van ze is gewoon wat later, toen het is vast maar een achterstand dat haalt ze met de juiste begeleiding wel in, naar nu berusting dat mijn meisje gewoon wat anders dan andere kinderen. Ons broodje speciaal . Overigens dachten wij ook dat ze ons prima begreep. Maar we bleken wat dat betreft een behoorlijk bord voor ons kop te hebben. Ze deed de dingen die we vroegen omdat dat in de lijn der verwachting lag en niet omdat ze daadwerkelijk begreep wat we zeiden. Hebben later geleerd dat het voor haar klonk zoals chinees voor ons klinkt. We kregen vanuit de begeleiding opdrachten mee zodat we thuis ook konden ervaren dat ze ons niet begreep. Een "pak je laarsen we gaan weg" deed ze namelijk veilloos. Maar iets raars als "zet je laarsen op tafel" snapte ze helemaal niets van. Als je het niet vertrouwd zou ik gewoon eens naar een logopedist gaan. Als hij inderdaad gewoon wat achterloopt kan het alleen maar helpen om hem te stimuleren. En als er toch meer aan de hand is kunnen ze je ook helpen bij het vervolg.
Wij hebben een late prater, nu 2,5 jaar en zegt net iets meer dan een handje vol woorden. Verder niets verstaanbaars en woorden worden voor heel veel betekenissen gebruikt. We konden vve indicatie krijgen, maar dat kregen we niet rond met onze eigen planning. Dus nu gaat ze 2 ochtenden naar de peuterspeelzaal. Dat had ze sowieso al gegaan overigens. Verder hebben we wel gehoor laten checken en staan we nu op de wachtlijst voor logopedie. Ik hoop dat dat helpt voor haar om zich beter te uiten. We wilden vooral ook zeker zijn dat er geen achterliggende oorzaak is, zoals stiekem toch slechthorendheid ofzo.
Wat fijn dat het ineens goed ging! Hoe zagen zijn woordjes eruit voor z'n derde? Volledige woorden of was het ook maar half..
Wij zijn ook gestart met logopedie en het gehoor is ook getest. Hier waren geen grote twijfels over, maar moet wel nog een keer terug. Hier is het verder ook een heel vrolijk en blij kind gelukkig.
Wat fijn dat er wel vooruitgang in zit. En zit hij/zij wel op het reguliere onderwijs of is de taal zodanig minder dat dat niet gaat?
hij is nog maar net 4 jaar. Hij zit wel op een reguliere school. Ik hou wel in mijn achterhoofd dat dit misschien niet altijd zo blijft.