Plaats hier je goede daad van de dag! Niet om op te scheppen of 'zie mij nou', maar om inspiratie te geven aan anderen Je kan (in mijn ogen) altijd wat voor een ander doen. Wie goed doet, goed ontmoet?
Ik heb het gras van de buren gemaaid, want hun grasmaaier is kapot. Als dank krijg ik wel eens zelfgemaakte kebab van de bbq in een wrap. Suuuper lekker!
Ik heb hard werkende bouwvakkers die hier in de straat met het riool bezig zijn een waterijsje/flesje water aangeboden. En ik heb weer een stuk of 10 vreemde mensen een fijne dag gewenst ik zeg altijd "fijne dag" als ik iemand met wandelen passeer
Lief van het ijsje/water! Ik ben dus gewend om iedereen gedag te zeggen buiten als ik met de hond wandel. Dat is ook een soort van gebruikelijk. Ik was laatst helemaal treurig dat van de vele mensen die ik tegenkwam slechts een paar teruggroetten Ik wil vriendelijkheid om mij heen!
Gisteren waren er naast ons ook bouwvakkers en tuinmannen bezig. Omdat ze in onze tuin eens kwamen vroeg ik of ze geen ijsjes wouden. Geen van hen wou dat . Ook goed .
Mijn goede daad. Ik had op de pagina van zonder honger naar bed een oproep gelezen van een gezin van 5 die wat in de problemen zat . Direct een doos genomen en gevuld. Koffie, doosje thee, 2 flessen spuitwater, 2 appels, 2kiwis, 5 wortels, 2tomaten, courgette, bokaal chicken tonight, pasta en dan nog wat koekjes, chips en snoep. Meer had ik voorlopig niet maar die mensen waren ontzettend blij.
Mijn man vind me altijd maar vervelend. Die vraagt telkens "wie was dat?" Om dan te horen dat ik het niet weet. Die zegt altijd dat ik op een camping moet gaan wonen
Dat laatste doe ik ook, omdat ik in dorpen ben opgegroeid. Ik zeg dus ook wel eens tegen iemand in de stad hoi... kijken ze me raar aan joh van ken ik jou
Een verzwakt vogeltje (Oeverzwaluw) naar de opvang gebracht. Hij zat vast met z'n pootje en door alle warmte en drukte om los te komen was hij helemaal uitgeput.
Dit vind ik heel normaal, of is dat alleen wat van de (kleine) dorpen?? Hier bied ik de stratenmakers, gemeentewerkers, bouwvakkers en andere werklui ook altijd koffie aan (en met dit weer ook fris/water). En ja, ook begroet ik iedereen die ik tegenkom. Mijn goede daad van vandaag was het buurmeisje van de weg trekken toen er een vrachtwagen aan kwam. Maar ook dat vind ik heel normaal om te doen...
In onze wijk was dit vroeger ook normaal, toen het nog een volksbuurt was en iedereen elkaar kende. Maar dat is lang geleden helaas. Nu kent niemand elkaar meer en groet niemand elkaar spontaan. Maar ik doe dat dus gewoon wel en ik blijf dat doen want ik word er zelf ook vrolijk van.
Is het erg als ik niet snap dat een "goede daad" zo word gezien terwijl ik persoonlijk het als iets gewoons zie, en als iets menselijks. En me juist kan ergeren dat mensen dat stukje zijn verloren?
Ik denk dat mensen het doen omdat ze het normaal vinden en niet omdat ze een schouderklopje willen. Het is alleen een naampje voor aardig zijn voor je omgeving denk ik.
Ik snap dat stukje ook gerust maar vind dat aardig en oplettend zijn voor je omgeving geen naam hoeft te hebben.. Ik vind het oprecht jammer, dat stukje te missen bij veel mensen. Maargoed. Daar gaat het topic niet over .
Ik weet dat er vooral veel mensen zijn die zeggen dat ze iets normaal vind en zeggen dat ze wel zullen helpen. In werkelijkheid zijn heel wat ouderen op mijn werk doodeenzaam en kijkt er amper iemand op als ze hen voorbijlopen. Ze gaan nochtans bewust aan hun voordeur staan. Bij de groep waar we vrijwillig mee rond gaan tijdens de zomer (bij de ouderen gaan kijken of alles in orde is en ze voldoende drinken) zijn er altijd een massa mensen die water willen schenken en mee rond gaan. Tot het zover is
Dat van de ouderen die eenzaam zijn daar kan ik met mijn pet niet bij. Hoe kunnen mensen hun familie zo alleen laten. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt mijn oma eenzaam te laten zijn. Elke dag spreek ik haar en ik zie haar minimaal 5x per week. Haal haar het liefst nog bij ons in huis maar dat wil ze zelf absoluut niet.
Niet iedereen heeft familie natuurkijk en in sommige families is er gewoon heel veel gebeurd ook, waardoor mensen niemand meer zien. Die zoeken dan een beetje contact door op de drukke momenten in de winkel te lopen, als school uit is aan de voordeur gaan staan, rond de tijd dat de postbode komt aan de voordeur gaan staan. Triest maar de realiteit.