Bedankt wederom voor al jullie reacties. Ik sta er nog steeds heel erg dubbel in.. gisteren met mijn man hierover gepraat en aangegeven dat ik twijfel en eigenlijk voel alsof ik nu “weer” iets moet doen wat ik eigenlijk helemaal niet wil. Ik heb het gevoel alsof hij hef ook niet helemaal begrijpt, ookal zegt hij van wel. Hij gaf aan dat ik dan moest doen wat mijn gevoel me zei, maar dat hij het wel heel erg jammer vind als ik haar compleet geen bv zou geven. Eindstand nog steeds aan het twijfelen dus.. Mijn punt is gewoon dat ik vond met bv en kolven is dat je hele dag daaruit bestaat, en alles daarom heen gepland moet worden. En ik ben ook geen type die gewoon overal met de borst bloot gaat (ode aan de mensen die dat wel doen en zich daar comfortabel bij voelen btw!).. ik wil gewoon optimaal kunnen genieten wanneer ze eindelijk geboren is na alles wat er gebeurd is..
ik dacht eerst dat je twijfelde omdat je bang was voor een herhaling op de situatie. Vandaar dat ik mijn eerdere bericht wat meer in ging op hoe borstvoeding bij een tweede zou kunnen zijn en waarom het belangrijk is om niet direct te combineren enz. Nu ik dit lees, klinkt het voor mij meer alsof het toch beter is dat je geen BV probeert als je je er zo ongemakkelijk onder voelt. En geloof me als ik zeg dat ik nu eerlijk ben, want ik ben zelf echt pro pro pro borstvoeding (oudste 2 jaar en jongste 2 jaar en 9 maanden), voor mijzelf bestaat er maar 1 voeding en dat is borstvoeding en ik ga door het stof daarvoor MAAR dat ben ik!! Wat sommige ook al zeggen, een blije mama is een blije baby. Als jij je er niet goed bij voelt dan voelt je baby dat en gaat ie daar op reageren. Baby's voelen spanning. Je baby weet echt niet wat voor voeding hij krijgt. Die is allang bij dat ie wat krijgt haha. de hamvraag is dan ook.....wat zou jij doen als je man niks had gezegd over borstvoeding geven? Als hij volledig achter je keuze stond wat je ook deed. Niet alleen zegt dat hij je keuze accepteert, maar ook laat voelen dat hij het zal accepteren. Wat zou jij doen als je alleen was en geen rekening hoeft te houden met de gevoelens van andere mensen, maar alleen die van jezelf? Is dat borst of fles? En dat is het antwoord op je vraag die je hier hebt gesteld wat je moet doen
Als het voelt als de zoveelste keer iets moeten, terwijl je het niet wil... dan is het denk ik onvermijdelijk dat het voor jou vreselijk rot gaat voelen. Kies dan voor jezelf, ik zou denk ik als ik jouw gevoel en eerdere ervaring goed ‘aanvoel’ inzetten op flesvoeding; dat kan echt veel rust geven. Mijn zus deed bij haar tweede ook precies dat, na veel ‘gedoe’ bij de eerste. Het besluit van;’Ja, we starten meteen met de fles!’ gaf meteen rust, geen druk meer van ‘oh maar ik moet het eigenlijk wel proberen... maar wat als het weer zo gaat als toen, wat als het rot voelt, wat als ik toch wil stoppen maar niet ‘durf’’... Mijn schoonzus precies zo, maar bij haar eerste, tijdens de hele zwangerschap voelde ze zich zo geleefd - ze wou na de bevalling starten met herstel, haar lichaam terug. Kan dat met bv? Vast wel. Maar zonder gaat dat toch wat makkelijker omdat je bijvoorbeeld ‘s nachts de fles kan afwisselen met papa. (In geval van schoonzus deed papa áltijd de nachtvoedingen, hoe heerlijk!) Maar goed, ik wil het ook zeker niet voor je invullen. Ik kan er wel nog een cliché in gooien; volg je gevoel!
Mijn oudste is exact hetzelfde verhaal als bij jou, behalve dat hij niet dysmatuur was. Ik wilde het wel weer proberen, maar zeker niet meer kolven. De 2e dronk iets te goed. Ik had enorme kloven + infectie binnen afzienbare tijd. Dus ik ben na 1 week gestopt. Toen kwam de 3e en dat was een natuurtalent. Het liep erg goed! Net als bij de jongste 2. Het hoeft dus zeker niet hetzelfde te zijn, zeker omdat je oudste randprematuur was. Máár.....als jij niet wil, dan doe je het niet! Jij bent degene die het moet gaan doen en bv is gewoon erg intensief de eerste weken. Ik geloof wel dat bv het beste is, maar fles is ook uitstekend. Kinderen worden daar prima groot op! En als je je als moeder beter voelt met flesvoeding, dan is dat zoveel belangrijker. Doe dus vooral wat goed voelt. Haal flesvoeding en alles in huis en kijk hoe je je op het eerste moment voelt. Wil je het proberen, helemaal goed (bewaak dan goed je grenzen). Wil je het dan niet proberen, ook helemaal goed. Dan heb je alles al in huis. Succes!
Ze hebben inderdaad gelijk dat je nieuwe kindje niet jouw zoontje is natuurlijk. Qua kolven.. daar geef ik je helemaal gelijk in. De hele dag lopen kolven dat is echt niet prettig. Wat als je probeert om borstvoeding te geven en kijk je even aan hoe het verloopt ? Ik kan alleen uit mijn ervaring spreken en ik ZWEER erbij. Sterker nog.. ik vind fles veel te vermoeiend en te veel gedoe.(wij hebben enkele dagen afgekolfde melk gegeven in de fles) Ik heb ivm medicijnen een paar dagen moeten kolven en weg gooien, maar dat is echt helemaal niet prettig.
Mijn oudste heb ik borstvoeding gegeven. Het was een huilbaby en hij dronk elk 1,5 uur. Het leek alsof hij nooit genoeg kreeg, ik Voelde me een levende speen, ik kon er niet tegen dat hij altijd aan me vast zat en niemand dat kon overnemen. Het was de complete situatie hoor dus uiteindelijk gestopt omdat ik er zelf aan onder door ging. Maar ik vond het enorm moeilijk om te stoppen, voelde echt als falen en m’n kind niet het beste geven. Bij de tweede voelde ik eigenlijk al dat ik geen borstvoeding meer wilde geven maar ik wilde het toch proberen. Op dag 2 begon de jongste te huilen en ik kreeg gelijk paniek aanvallen. Dit wil ik niet! Maar ik wilde ook niet stoppen want dat voelde weer als falen. Mijn man zei toen gelijk: we doen dit niet. Ik wil dit niet nog een keer. Gestopt en het was zo’n opluchting. Nu ga ik het niet meer doen. Ik zou absoluut doen wat je gevoel in geeft. Dus als jij, zonder de mening van je man, hier niet voor zou kiezen, zou ik het absoluut niet doen!
Hier start ik er wel mee op om toch nog wát mee te geven maar ik heb een lichte tepel en ging de vorige keer zowat t plafond in. Tepelhoedje ging dat ook niet tegen. Had al een zware laatste tijd achter de rug en een helse bevalling dus dit was duidelijk geen verbetering van moraal. Eenmaal aangehapt ging t wel, zij deed t perfect wat dat betreft. Net een pittbull en de tranen stonden in mn ogen van de pijn maar ze deed t goed. Toen G. ook nog een krampjes en reflux verschijnselen kreeg en elke 5-10 seconden moest aanhappen zat ik in de nacht met t handje te kolven. De groeten, ben genoeg mishandeld daar komt NU een einde aan. Volgende ochtend alles afgekolfd met de dubbele pomp, afgebonden en ingepakt die handel. Ging prima, salvia0 tinctuur en tabletjes om de boel te remmen, kool in de koelkast (die bladeren iets kneuzen en over je borsten...sportbh's en douchen met bh aan en voorzichtig afdrogen naderhand). Mijn elektrische dubbele kolf heb ik overgenomen van een collega van mn man, alle leidingen en componenten waar melk doorkomt/tegenaan komt vervangen dan wel uitgebreid gesteriliseerd. Is nog eentje uit de "krachtigere serie". Dag 3 100ml in 1 ronde, niet beroerd. Mja kon een " moeeeeeeeeeeh" niet laten. Voelde me net een koe. Uiteindelijk had mn dochter niet tegen bv gekund. Hoeveelheid lactose kan je niet beinvloeden (was geen KMA kwaal, maar bij teveel lactose verging ze van de pijn)
Vanmorgen kwam mijn man ineens ermee dat hij erover had nagedacht.. hij zei doe maar gewoon geen borstvoeding dan, opzich ook wel handig dat we dan wel altijd weten hoeveel ze binnenkrijgt.. Moet zeggen dat er wel een last van m’n schouders viel toen ik die druk dus niet meer voelde.. maar ook wel raar omdat ik me zo lang bedacht had dat ik wel een vorm van bv moest geven, en dan nu ineens hoeft het niet meer.
Wat jij schrijft zo voelde ik me ook. Het is zo fijn dat mensen van dichtbij dan achter je staan. Hier was het ook m'n man die zei; probeer het niet meer je wordt er niet gelukkig van. Als ik dan nu m'n schoonzusje bv zie geven aan m'n 3 maanden jongere nichtje dan denk ik wel af en toe; had ik niet.. Maar nee de keuze is goed. Dit was m'n 3e bevalling en ik heb me psychisch nog nooit zo goed gevoeld daarna. Kan veel meer van de babytijd genieten dan dat ik bij de andere 2 kon.
Jouw lichaam, jouw keuze... bij twijfel niet doen zeg ik altijd maar. En met flesvoeding worden ze ook groot. Geloof alsjeblieft dat er geen goede of foute keuze is als het om flesvoeding of borstvoeding gaat.. volg je gevoel!
Ik heb mijn zoon en dochter bijna 1,5 jaar borstvoeding gegeven. Het voelde goed om het te doen en ik voelde me schuldig om het niet te geven want bij mij liep het zo ontzettend makkelijk. Melk in overvloed en nooit problemen met aanleggen of pijn. Prachtig toch...?? Nou....het had ook zéker nadelige invloeden op MIJ... Mijn kids wilden continu aan de borst en gebruikten mij ook als speen. Speentje weigerden zij beiden. Ik voelde me ook letterlijk leeg gezogen worden; ik viel zoveel af dat ik ondergewicht kreeg. Ik kom al moeilijk aan en toen dus helemaal. De kilo’s vlogen er vanaf en ik voelde mij ellendig. Zowel lichamelijk als psychisch. Ik had ook het gevoel alsof ik nergens heen kon omdat mijn kids dus ook de fles niks vonden. Toen ik begon met werken dronken ze super slecht tot ik terug kwam van mijn werk. Had nog niet mijn jas uit of de melk fabriek moest weer open. Nou ja, snap je hoe lastig het dus ook voor mij is om straks een keuze te maken? Ik begrijp dus helemaal waar je staat. Jammer om te lezen dat ano 2021 professionals nog steeds borstvoeding heel sneaky proberen af te dwingen.
Jammer dat je man zo veel druk lijkt/leek te leggen op jouw gevoel, of in elk geval dat jij dat zo ervaart. Mijn man moet het niet proberen om te denken dat hij daar wat over te zeggen heeft. Tuurlijk mag hij zijn mening geven en erover praten. Maar mijn lichaam, mijn keuze.
Daarmee bedoel ik dus niet dat jouw man jou wat oplegt he. Maar je geeft zelf aan dat je druk voelde..
Ik snap wel wat je bedoeld.. maar ik wist sowieso altijd al dat hij daar veel waarde aan hecht, dit was bij mijn zoontje ook zo en dat heeft ook wel een beetje met zijn afkomst/cultuur te maken. Ik denk toen ik eindelijk eerlijk ben geweest over hoe ik me erbij voelde hij toen pas echt is gaan nadenken erover, en vandaar daarna ook aangaf vond dat ik het dan niet moest doen.
Dat maakt het extra fijn dat hij naar je geluisterd heeft! En dat het dus niet zijn intentie is geweest om je onder druk te zetten. Het is heel knap en goed van hem dat hij jou gevoel en emoties voorop heeft gesteld t.o.v. zijn gevoel en cultuur
Ik begrijp je twijfel. Ik heb mijn eerste twee kinderen alleen maar flesvoeding gegeven ook geen borstvoeding geprobeerd. Ik deed dit omdat ik in het verleden last heb gehad van angstklachten na een burn-out en ik was bang dat dit na de bevalling misschien weer terug zou komen. Dit was overigens niet zo maar ik was toch wel blij met mijn keuze. Bij kind nummer drie ben ik toch borstvoeding gaan proberen en heb ik dat 11 maanden gegeven. Kinderen 4 krijg nu ook volledig borstvoeding. Ik zou echt doen wat jij het fijnste vindt! Ik sta nog steeds helemaal achter mijn keuze dat ik twee keer flesvoeding heb gegeven Ook al is de borstvoeding daarna ook heel erg goed bevallen. Ik vind Overigens als de borstvoeding eenmaal loopt het oprecht makkelijker dan flesvoeding. Minder last van reflux, boertjes, hik, ed, en je hebt het altijd bij je. Ook 's nachts blijf je veel meer in een slaperige modus dan wanneer je flessen moet klaarmaken. Veel succes met je keuze! Doe echt wat goed voelt voor jou en niet wat je partner of je verloskundige wil.