Ach @Iemand1991 dat is ook niet gek toch? Je weet nu uit ervaring dat je je baby ook al wat verder in de zwangerschap kan verliezen. Misschien is het een vorm van zelfbehoud tot na de 20 weken echo om nog niet te veel te voelen bij dit kindje?
Ik snap je gevoel, ook al heb ik geen ervaring ermee. Ik heb wel ervaring met depressie en mijn vk zei dat ik aan de bel moest trekken bij hun als ik op mentaal vlak mij niet goed voelde (ook al was mij depressie niet postnataal) Geef dus ook echt bij je zorgverlener aan hoe je je voelt he!
Ik denk dat het inderdaad is dat ik uit zelfbescherming niet zo veel voel. Ik voel me eigenlijk echt prima. Ik hoor van andere die hetzelfde hebben meegemaakt dat ze heel angstig enzo zijn. Dat heb ik niet. Maar ik ben dus ook niet echt blij. Het voelt alsof ik gewoon niet zwanger ben. Dus wel blij met andere dingen. Ben hartstikke vrolijk, maar qua zwangerschap voel ik het nog niet zo. Maar denk dat dat zelfbescherming is. Toen ik zwanger was van L. voelde ik me heel angstig. Alles in mij schreeuwde dat de baby er nooit zou komen. Ik ben heeeel blij dat ik dat gevoel nu niet heb.
Dames, bedankt voor jullie meeleven. Ik ga de groep verlaten. Wil iemand mij en mijn afspraken van de lijst halen? Ik heb liever niet dat ik bij de ‘sterretjes’ gezet wordt. Ik wens jullie een hele goede zwangerschap verder!
♡ UITGEREKEND 16 - 31 DECEMBER 2021 ♡ 15 December ♡ Dominique1991 - 30 jaar - 3e kindje ♡ GSSDJ - 35 jaar - 3e + 4e kindje 16 December ♡ Marinda1988 - 32 jaar - 2e kindje ♡ Memmiee - 29 jaar - 3e kindje - voorgevoel: meisje 17 December ♡ Sterree - 32 jaar - 2e kindje ♡ Winderig80 - 41 jaar - 1e kindje 18 December ♡ Marianne21 - 29 jaar - 4e kindje 19 December ♡ AmyLove - 27 jaar - 1e kindje ♡ Loeskaz - 33 jaar - 3e kindje - voorgevoel: jongen ♡ Mj89 - 31 jaar - 4e kindje 20 December ♡ Roosje92 - 29 jaar - 2e kindje 21 December ♡ Jonymeisj1234 - 4e kindje 22 December ♡ Child - 3e kindje 23 December ♡ Barbje - 37 jaar - 3e + 4e kindje 26 December ♡ Joycebjorn - 36 jaar - 2e kindje na sterrenmeisje * 28 December ♡ KimWeber - 30 jaar - 3e kindje - voorgevoel meisje 30 December ♡ Nimonia - 36 jaar - 2e kindje ♡ Iemand1991 - 29 jaar - 2e kindje na stilgeboorte * 31 December ♡ Pluispluis - 33 jaar - 2e kindje ♡ Zolta - 34 jaar - 2de kindje ☆ Sterretjes ☆ * Rowena25 VMK 5.3 weken * Janssuhh VMK 4.2 weken * Tweedewondertjee VMK 5.3 weken * Geriatertje MA 8 weken Jongen (0) | Meisje (0) | Verrassing (4) | Onbekend (20) ♡ AFSPRAKEN ♡ Mj89 - 25 juni - geslachtsbepaling echo ♡ Winderig80 - 25 juni - geslachtsbepaling echo ♡ Memmiee - 29 juni - echo geslachtsbepaling ♡ Marianne21 - 1 juli - controle ♡ Loeskaz - 1 juli - geslachtsecho ♡ Mj89 - 2 juli - controle ♡ Kimweber - 3 juli geslachtsecho ♡ Loeskaz - 8 juli - controle ♡ Iemand1991 - 9 juli - geslachtsecho ♡ GSSDJ - 23 juli - 20 weken echo ♡ Loeskaz - 26 juli - 20 weken guo ♡ Memmiee - 28 juli - 20 weken echo ♡ Winderig80 - 30 juli - 20 weken echo ♡ Marianne21 - 2 augustus - 20 weken echo ♡ Iemand1991 - 2 augustus - 20 weken echo ♡ Child - 4 augustus - 20 weken echo ♡ Kimweber - 19 aug - 20 weken echo
Wat enorm fijn van de echo!! Dit moet gewoon goedkomen. Waarschijnlijk heb je je gevoel gewoon even uitgeschakeld? Inderdaad zelfbehoud ofzo. Lastig hoor! Hopelijk komt het snel. Ik herken het helaas wel ook. Ik verleg steeds mn grens: “als dat goed is ga ik echt genieten.” Dat lukt me dan ook heel even, zoals na de goede nipt. Maar daarna ben ik weer ‘leeg’. Ik heb nu ook goede hoop dat het volgende week donderdag komt na de geslachtsecho. Gewoon maar per dag kijken hoe het komt is mijn idee nu. Tot we stilletjes aan de 39 bereiken.
Ik heb zelf nog wel eens twijfel. Of ik dit wel echt wil. Onze kinderen hebben nooit goed geslapen en ik kan slecht tegen moeheid. Als ik weer herinnering op Facebook zie waarin onze kinderen hele nacht wakker waren komt de twijfel of ik er wel goed aan doe. Maar goed De wens voor een derde is bij mij altijd gebleven en ook dit komt wel weer goed
O dat snap ik wel Child. Ik denk ook weleens van: O het is nu net zo heerlijk rustig en makkelijk, wat doe ik mezelf dan toch aan. Anderzijds weet ik ook heel goed dat die intensieve periode maar van korte duur is, zeker op een mensenleven. En moet wel eerlijk zijn dat wij na het eerste jaar goede slapers hebben, hoewel er daarin ook wel erg streng zijn. Ook hoop ik dat ik zoals ik van veel moeders hoor, de derde wel gewoon lekker meedraait in het gezin. Ik denk dat af en toe die twijfels er beetje bij hoorde. Had ik bij de eerste ook. En bij de tweede de angst dat ik er niet net zoveel van kon houden als van eerste etc. Nu bij derde weer andere twijfels. Komt gewoon helemaal goed!
Hoewel nooit een kindje verloren herken ik het gevoel van niet helemaal blij kunnen zijn heel goed. Merk dat ik er minder van geniet van bij mijn zoon gewoon uit zelf bescherming. Het lukt wel steeds beter. Van de week een mooi kloppend hartje gehoord en gisteren de eerste kleertjes gekocht. Dat maakt het een stuk echter. Hoewel die onbevangenheid van de eerste zwangerschap er helemaal af is. Je bent je er toch meer bewust van dat het mis kan gaan. Droomde trouwens vannacht dat ik in het ziekenhuis was en was bevallen van een gezonde zoon. Had de week erna een positieve test.....
Ik herken het ook, is denk ik heel menselijk. Mijn oudste telt al voor 2, en heb een kleine dreumes met een behoorlijk temperament Maar goed, hij en de baby schelen straks 1,5 jaar dus hebben ook veel aan elkaar Ik zie dat er vandaag de eerste geslachtsbepalingen zijn! Spannend dames
Toen ik vanmorgen wakker werd, voelde ik echt een bobbel zitten in mijn rechter onderbuik. Zo grappig, alsof de baby daar lag!
Ik had de kinderen ook altijd rechts liggen. Lag lekkerder blijkbaar Gisteravond kindje echt goed gevoeld weer. Lekker dat gewriemel
Je hebt anders best een geschiedenis qua miskramen zie ik in je onderschrift. Kan me voorstellen dat je dan ook voorzichtiger bent met echt blij zijn Hier ook gekke dromen. Kreeg een echo (echoscopist was de juf van mijn dochter) en die zei doodleuk dat het een meisje was terwijl ik het helemaal niet wil weten Voorgevoel voor een jongen trouwens omdat zwangerschap in begin zoveel op die van mijn zoon leek. Maar nu met toch nog best misselijk zijn (vanaf 11 weken) twijfel ik. Ach nog half jaartje....
Ik ben "blij" om te lezen dat er meer vrouwen zo onzeker zijn over hun zwangerschap, voel me hier weleens alleen in. Mijn dochter is ondertussen 12 en ik heb een goede regeling met mijn ex (komt in de buurt van co-ouderschap). Hierdoor heb ik veel vrije tijd waarin ik leuke dingen kan doen met mijn vriend / vriendinnen. Dit gaat natuurlijk wel anders worden als hier straks een kleintje is! Daarnaast kan ik met mijn dochter moeilijk weg, ze is door haar beperking snel overprikkeld en kan niet goed tegen drukte of harde geluiden. Dit maakt op pad gaan met haar vaak een opgave die veel energie kost en soms vrees ik een beetje hoe ze op een huilende baby reageert.. Ik voel me met vlagen blij met mijn zwangerschap maar vaak vliegt de angst mij ook om de keel. Ik voel me weleens ondankbaar omdat het allemaal zo makkelijk is gegaan, ik ben niet bezig geweest met plannen / ovulatie e.d. we zijn gestopt met de pil en binnen no-time was ik zwanger. ik voel me daar weleens schuldig over als ik zie hoe moeilijk het voor sommige vrouwen is om zwanger te worden. Voor mijn gevoel zou ik continu op een roze wolk moeten zitten, maar dat is gewoon nog niet zo... Hopelijk komt het nog!
Ik sta trouwens nog steeds niet op de lijst , zou iemand mij er op kunnen zetten (ik weet niet hoe ik dat doe zonder de kleurtjes door de war te gooien). Uitgerekend: 30 dec. 2e kindje, geslacht verassing. afspraken: 20 weken echo 6 augustus.
Herken het hoor. Mijn jongste is ook ons 1e kindje samen en mijn oudste zoon is dus ook al groter. Inderdaad moet je iets van je vrijheid inleveren, maar ook dat is prachtig. Mijn man als vader zien vind ik echt onbetaalbaar ❤. Mijn oudste kan dus ook niet tegen harde geluiden. Wat hier helpt trouwens is een koptelefoon/gehoorbeschermer. Die ligt altijd in de buurt, dus als de jongste het op het brullen zet kan hij hem zo opdoen. Scheelt een hoop frustratie. Maar verder zijn die 2 echt gek op elkaar. Mn zoon is echt een trotse grote broer, beschermt zijn broertje, knuffelt hem, laat hem lachen.. Echt zo lief om te zien! Je dochter er gewoon bij betrekken, laat haar iets leuks uitzoeken voor de baby. Het komt echt goed!