hier ook een militairsvrouw. Ik moet er volgend jaar ook aan geloven dat ie dan 4,5 maanden weg is. Ik sta niet achter de missie, maar wel achter mn man en al die andere mensen daar. Ik heb ook een sticker op mn auto. Enneh mijn voorbereiding op de missie begint dit najaar, want dan heeft ie enorm veel oefeningen, dus dan ben ik veel alleen thuis met onze nieuw geborene. Mijn man weet dat het frustrerend kan zijn daar in Afganistan en gaat daar naar toe, met de instelling dat zijn missie geslaagd is als zijn hele team heel en gezond weer thuis komt. Helaas was dit vorige jaar niet het geval, toen zijn er zwaar gewonden gevallen. Ik kan hem alleen maar steunen en hem op de hoogte houden van ons leven in Nederland. Het is heel spannend maar het hoort er helaas bij. En ik hou me er altijd maar aanvast dat er in het verkeer meer doden vallen dan tot nu toe in afganistan. En mensen die roepen daar heeft ie voor gekozen vind ik altijd een beetje dom. Je kiest er niet voor om dood te gaan. Het leger is tegenwoordig een hulporganisatie net als artsen zonder grensen of cordaid of hoe die organistaties mogen heten. Ze willen alleen maar goed doen. Het enige verschil is dat zij een geweer dragen. Als die mensen die roepen dat ze er voor gekozen hebben en even bij zich zelf na denken hoe zij zich zouden voelen als een dierbare zich doodrijd in het verkeer, zeggen wij militairsvrouwen toch ook niet, daar heeft ie voor gekozen. En de pers moet je altijd met een grote zak zout nemen, want die willen alleen maar sensatie brengen. Dus burger mensen wij hebben er niet voor gekozen, maar leren er mee te leven, en angst hoort daarbij. Jij hebt ook altijd angst om een dierbare te verliezen.
kon het niet beter verwoorden. Wil het hier ook bij laten. Hopelijk doen de mods nu een slotje op dit topic. De startvraag is al een paginaof twee niet meer aan de orde geweest.
Ik wordt telkens emotioneel als ik dit soort berichten lees. Mijn jongere broertje wordt eind juli uitgezonden naar Afghanistan. Ik vind het echt verschrikkelijk. Gelukkig heeft hij er zelf vertrouwen in en is hij niet angstig. Heel veel sterkte.