Eerste nacht was heerlijk. Lekker op gemak wakker worden zonder alert te zijn voor een ander. Ja ik ben trots maar ik heb ook echt heel veel geluk gehad. Dat heeft zeker in mijn voordeel gewerkt. Daarom trots maar ook heel dankbaar. Moet het allemaal nog laten bezinken en ik maak me nog zorgen om de reacties boze buien van ex. Huis is verkocht ja. In oktober is de sleutel overdracht. Dus hoop dan ook dat hij de lening snel afbetaald of opsluit. Kans is groot want kost hem alleen maar veel geld. Tijdens ons huwelijk werd de lening van mijn rekening afgeschreven. Na de scheiding toen we nog samen waren er actief achteraan gegaan dat die lening van zijn rekening afgeschreven werd daarvoor had ik ook zijn handtekening nodig. Onder het mom van: "Jij wilt die lening op je nemen en ik wil die rekening sluiten dus is het handig om hem van jou rekening af te laten schrijven" is het gelukt. Zo blij met dat hij een jaar terug toen zelf wilde scheiden. Dat is waar ik nu geluk mee heb. Ik zal nog vaak denken aan al dat geluk wat ik gehad heb als ik de schrijnende verhalen van anderen hoor. Nu in alle rust buiten. Heerlijk!!
Wat moet het heerlijk zijn om wakker te worden in je eigen huis!! Geen haast meer...alles op jouw tempo. Maak er een eigen paleisje van samen met je kinderen. Is er iets voor je huis wat je nog heel graag zou willen hebben/nodig hebt?
Huis is zo goed als compleet. Zelfs een heel mooi compleet tuin meubelset gekregen van mijn broer omdat hun een ander gekocht hadden.
Wat fijn zeg!! Lief dat je familie mee denkt en helpt. Hoe is het nu? Begint de rust wat terug te komen in je lijf? Laat je ex je een beetje met rust nu?
Het is rustig gelukkig. Ex is ook rustig sinds ik hier ben. Nog wel appjes waarin hij zegt zijn gezin te missen mij je missen etc. Zelf nu een beetje in de vacuüm. Het leed en de spanning voel ik niet meer. Ik had eerlijk gezegd verwacht me constant opgelucht te voelen maar merk nu wel dat het gewoon wennen is. Toch denk ik veel aan wat er gebeurt is en bedenk wat er nu allemaal wel is wat ik eerst niet had.
Geef het tijd. Natuurlijk is het wennen. Het komt allemaal goed. Een nieuw huis is altijd wennen en al helemaal in jullie situatie. Alles is zo’n beetje nieuw.
Er komen steeds meer momenten dat ik me ontspannen voel en meer het gevoel krijg dat het allemaal loopt. Alleen merk ik dat dit helaas nog te beïnvloedbaar is door mijn ex. Hij vroeg vriendelijk of we niet samen als gezin een dagje naar de Efteling konden met als reden dat dit voor de kinderen ook leuk is. Én dat hij vind dat we 'gewoon' bij elkaar binnen moeten kunnen komen aan de deur is ook zo wat. Én dat hij nog zoveel zin in mij had en sinds ik weg ben geen behoefte meer heeft aan een ander en of wij dan niet af en toe nog sex konden hebben. Niet op afroep, nee nu mag ik ook een stem daarin hebben. Op al deze dingen nee gezegd en sindsdien dus heel boze neerbuigende appjes weer. Zodra er ook maar iets niet goed gaat is hij gelijk boos en praat tegen mij alsof ik de domste moeder ooit ben. Zegt zich zorgen om de kinderen te maken en schakelt daarna moeiteloos over op het feit dat ik zeg dat hij wisselend is in gedrag en dat ik dat enkel aan mezelf te danken heb. Dan voel ik me toch ergens schuldig en blijf met een rot gevoel zitten. Is wel een puntje voor bij de psycholoog. Ook heeft hij toen hij afgelopen keer de kinderen terug bracht een paar dozen even in de gang gezet. Nu zei hij in zijn boosheid dat het een enorme bende bij mij binnen was. Het zal zeker rommelig geweest zijn maar je merkt dat hij koste wat het kost de slimme bezorgde vader wil zijn die goed voor zijn kinderen zorgt. En dan te bedenken dat hij gewoon bij mij binnen wil komen etc. Wat ik ook toestem het zal nooit genoeg zijn en hoe meer hij weet hoe meer hij mij met dingen kan chanteren. Steeds meer besef ik hoe heerlijk het is dat ik weg ben bij hem. Al heeft hij helaas nog veel invloed. Maar wel fijn nu een eigen plekje.
Blijf op je strepen staan hoor!! Hou vol! Je kunt dit. Nee geen dagje weg, zeker geen sex en nee jullie hoeven niet bij elkaar aan de deur(binnen) te komen. Helemaal nergens voor nodig. Je komt de kinderen halen/brengen en that's it. Anders is straks alles een reden om even binnen te komen..
Wat ben je ontzettend goed bezig! Hou vol, you've got this! Ik ga je eerlijk zeggen, het heeft bij mij lang geduurd voor ik de oude was, en tot lang na de scheiding kreeg ik nog een soort van paniek reactie als ik een appje van mijn ex kreeg. (Want die appjes gooiden altijd weer ons leven overhoop) Maar ook dat wordt steeds minder en uiteindelijk zullen zijn berichten je niks meer doen. Je mag zó trots zijn op wat je al bereikt hebt, en vanaf nu kan het alleen maar allemaal nóg beter worden!!
Het gore lef van jouw ex..., die kent gewoon geen enkel schaamtegevoel hé?! Of jullie toch maar gewoon seks kunnen hebben. Maar natuurlijk joh, hij zal wel jeuk hebben nu jij niet meer ter zijn beschikking staat. Wat mag jij ontzettend trots zijn op waar je nu staat. Niet twijfelen aan jezelf hoor, als er iemand is die niet spoort, is HIJ het en niet jij! En laat vooral je veilige haven niet door hem bezoedelen door hem binnen te laten. Hij heeft er niks te zoeken. Jij moest toch ook je kind onder aan de trap bij hem "afleveren" omdat je niet aan de deur mocht komen?
Nee juist andersom hij wilde dat ik ze pal voor de deur afleverde. Loop je dan naast je dochter van bijna 14. En daarna kreeg ik op mijn kop omdat ik te kort met hem gepraat had
Lieve schat, ik praat nooit met mijn ex als hij zoon komt thuisbrengen. Wij hebben nooit geen dagjes uit gedaan. We zijn geen gezin meer. Als we toevallig allebei naar een voetbalwedstrijd van zoon gaan kijken komt hij vaak wel bij mij staan. We hebben contact over de noodzakelijke dingen, maar we zijn geen vrienden oid. En seks.. nee..
Goed dat je niet ingaat op de verzoeken van je man. Je geeft aan dat hij je met dingen kan chanteren. Hoe dan, valt er wat te chanteren dan? Doe jij dingen die niet pluis zijn, zo nee dan valt er toch ook niets te chanteren en kun je al die dreigementen rustig naast je neer leggen.
Chanteren kan ook zijn met de gevoelige dingen rondom de thuissituatie. Zoals ik begrijp uit je verhalen @heidiane kan hij goed manipuleren en mensen voor zich winnen met zijn charme, dus weet hij dingen altijd naar zijn voordeel te draaien. Ook dat is een vorm van chantage.. als jij dit niet voor mij doet, zorg ik ervoor dat zoon niet meer wil slapen bij jou (bv..) Hoe dan ook doe je het hartstikke goed, is niet niks waar je nu doorheen moet, maar stukje bij beetje leer je jouw grenzen te herkennen EN bewaken!
Vaak voel ik me echt kinderachtig tegen opzichte van ex. Hij heeft namelijk ook genoeg momenten dat hij normaal doet. Zo vroeg/eiste (dát is dan meer niet normaal maar helaas zijn mijn grenzen zo opgerekt dat ik dat nog als bijna normaal voel de eis die op een rustige manier gesteld wordt) dat de hond ook regelmatig naar hem zou gaan met de kinderen mee. Hij had namelijk een jaar geleden gezorgd dat die hond bleef leven na een darmperforatie. Wij hadden op dat moment geen geld (Was naar scheiding en dat k.twijf gegaan) en ik zou het beestje een spuitje hebben laten geven. Ex had op allerlei manieren toch geld bij elkaar geraapt (vaste lasten terug etc) en daardoor leefde die hond nog. Dus vond hij het niet meer dan normaal dat ik dat toestond. Én hij hield ook erg veel van het beestje en die hond ook van hem. (Hij schold ook regelmatig op die hond maar die hond kwam ook vaak naar hem toe. Ex gaf van alles namelijk vlees vleeswaren allemaal dingen die ik echt niet geef. En de hond ook regelmatig van ging kotsen maar ex voelde zich echt heel liefdevol naar die hond. Van hem kreeg die hond namelijk allerlei lekkers. Met moeite en schuldgevoel volgehouden dat dit niet ging gebeuren. De hond gaat niet naar hem. Dit kon ik volhouden omdat hij als de kinderen daar zijn zelfs chanteert en vragen stelt waar ik eigenlijk geen 'nee' op kan zeggen. Vaak genoeg heeft hij simpel gezegd: Oké. Dan komt K ook niet naar jou. Vervolgens komen ze dan wel gewoon terug maar als de hond daar is kan hij dat gewoon wél straffeloos doen. De hond bij hem houden. Nu zit ik heerlijk naar dat beestje te kijken hoe fijn het voor haar is. Een grote tuin. En ze nog nooit gekotst heeft. Maar ook echt alleen haar eten af en toe een snoepje die voor haar zijn krijgt en heel zeldzaam een klein stukje gewoon mensen eten. Daarbij dat ex bijna standaard verveeld met de app en belt. Dit is s avonds. Dus zet ik dan geluid uit. En lees alleen de appjes die een pup op geven. Zijn app staat standaard op dempen. Er is geen gevaar nu. Met de kinderen lijkt het ook goed te gaan. Dus mijn doel is nu om met zijn stomme gedrag om te leren gaan. Ik kan wel naar de politie blijven gaan maar dat haalt met dat kruimeldief achtig gevoel weinig uit. Alleen dat ik hem nog bozer maak. Ik richt me op hier. Lekker mijn eigen huis. Ga met mijn psycholoog aan de slag dat ik de berichten die lomp zijn kan lezen zonder dat ze me raken en ik dus de appjes die er toe doen gewoon kan beantwoorden. En dan gewoon heerlijk genieten van mijn leven en van mijn vrijheid en hem zover dat kan met kinderen meer en meer links laten liggen.