Maar dat is jouw ervaring en waar jij mee vergelijkt. Ik vind het een idioot bedrag. Wij betalen nog geen derde voor een normale woning. Dus je kunt ook niet stellen dat wat ts uitgeeft niet normaal is, want zij heeft een heel ander vergelijkingsbedrag qua inkomen en vermogen.
Ik dacht het zeker te weten. Maar twijfel nu ik jullie reacties lees of mijn ouders niet dachten we gaan niet die hele papier winkel invullen voor die paar tientjes per maand en mij hebben afgewimpeld met dat smoesje.
Inderdaad! Dat is er niet, dat heb ik de afgelopen jaren opgemaakt grapje gelukkig is het ook niet zo erg.
Ik woon gewoon in centraal Nederland. Het gaat wat mij betreft niet over wel of geen geld hebben maar over een ongezonde relatie met spullen kopen, en als je veel geld hebt wordt er al snel gezegd dat je een beetje moet genieten van je geld en dergelijke
Wat moet je volgens jou dan doen met veel geld? Wij hebben niet veel geld hoor, wat ts blijkbaar op een half jaar uitgeeft is bijna ons jaarinkomen. Maar toch hebben wij het echt niet slecht. Gaan 2x per jaar op vakantie en ik hou ook van mooie spulletjes. Dus ja, ik geef in de ogen van iemand die modaal of beneden modaal verdiend veel uit denk ik. Maar moet ik het dan maar niet doen? Wij genieten er ook van. En ik reageerde op jouw uitspraak: het maakt niet uit wat je op de bank hebt staan, zoveel uitgeven is niet normaal. Waarbij ik dus wil duidelijk maken dat dit er zeker wel mee te maken heeft. Een hypotheek van 1500 euro betekend dat je dus nog meer vaste lasten hebt die er bovenop komen. Ik vind dat een idioot bedrag, onze lasten totaal zijn niet eens 1500 euro. Natuurlijk snap ik dat die bedragen per regio heel erg verschillen. Dus noem ik dat niet idioot. Het is puur je referentiekader.
Ik denk het wel. Ik ben van '85 en heb ook een lening die een gift werd als je je studie afrondde gehad en mijn ouders verdienden een heel goed salaris.
Maar @tuc Ze geeft zelf aan er een probleem mee te hebben. Dat het niet om de spullen zelf gaat maar om het fijne gevoel van kopen, waarom ga je dan zeggen; het is toch niet zo erg? Als iemand zegt; ik eet zo graag cheeseburgers en chocolade. Ik word er niet dik van dus het niet heel erg maar ik weet dat het toch wel ongezond is. Dan zeg je toch ook niet: hier heb je een lekkere reep en een cadeaubon van de Mac?
Daarom zei ik ook dat ik het heel goed vind dat ze zich er bewust van is, gezien de opvoeding (wat ze zelf aangeeft van de oudste vooral), ook gezien het milieu (direct naar de action rennen voor iets nieuws ipv gebruiken wat er in huis is) Maar de reden dat ik het typte is omdat ze aangaf zichzelf een verslaafde te voelen en meer in die strekking. Ik vind dat je het ook niet groter moet maken dan het is. Bewust zijn: ja, minder uitgeven: ja, maar jezelf iets ernstigs aanpraten hoeft van mij niet.
Ik denk eerlijk gezegd dat er meer mensen koopverslaafd zijn in meer of mindere mate, dan we denken/willen toegeven. Juist zeggen dat het allemaal wel meevalt, gaat nooit iets veranderen
Wat doe jij dan met het geld dat je "over hebt", er van uitgaande dat je dat hebt hoor. Of anders: als je dat zou hebben?
Ik snap wat tuc bedoelt. Er is natuurlijk geen diagnose dat ik een verslaving heb dat ik een probleem met kopen heb is een feit. Of dat een verslaving is of dat ik gewoon te impulsief ben ben uitgaven doen weet ik niet. Weet alleen dat ik het anders wil en ga proberen.
Wat in mij nu afvraag naar aanleiding van wat @Damay77 zei. Wat koop je dan bijvoorbeeld voor die 42k op een paar maand tijd. Zitten daar dan hele dure zaken tussen en zaken die je echt nodig hebt of echt allemaal aan kleding en extra's?
Het is boodschappen, kleding, tassen, kadotjes 2 kinderverjaardagen er zat een wasmachine bij en er zaten uitjes bij. Edit. Plus 2 nieuwe fietsen waarvan 1 electrisch en een electrische step een ipad 2 paar airpods een nieuwe telefoon voor zoon dat komt nu in me op.
Ahja zo dus ook de gewone boodschappen en grote aankopen. Kijk dat vind ik dus al volledig anders overkomen. Tenzij je om de zoveel maand een nieuwe gsm en fiets koopt , dan vind ik het weer anders . Dus het kan ook zijn dat die 42 k gewoon eenmalig zoveel was en je het anders echt wel met minder doet. Pas op ik vind het ook belachelijk veel geld hoor maar ik dacht echt dat dit puur over kleding en prullen ging.
Nou opgebouwd als een kassaticket lijkt mij handig: Hermes tas: 4000 euro Week boodschappen: 300 euro Louboutin: 700
Het gaat om het gevoel van het shoppen, van dat winkelmandje vullen. Hoe komt het dat we daar zo blij van worden? Ik denk omdat we van nature verzamelaars zijn, maar het is wel doorgeschoten de laatste 30 jaar in de westerse samenleving. Ontzettend veel mensen gaan ofwel eten ofwel shoppen als ze niet lekker in hun vel zitten. Kunnen we niet op een andere manier met de onderliggende emoties omgaan? Daar gaat het om. Wat wij doen? Ik koop alleen iets als het echt nodig is: als de kinderen uit hun kleding gegroeid zijn, en dan geen berg maar gewoon minimaal wat er nodig is qua Wassen en weer in de kast. Ik vervang kleding en schoenen van ons pas als het stuk is/ echt versleten. Zo ook met apparatuur en fietsen ed. En zelfs ik vul dus winkelmandjes als ik me niet goed voel maar ik ben me er super bewust van