Dat kan ik helemaal begrijpen. Het is makkelijk praten als je dat eindstation nog niet nadert. Als het ineens bijna definitief lijkt te zijn, is dat een flinke hobbel die genomen moet worden. Uiteindelijk kan je niet anders dan het accepteren. De dagen tellen door, ook zonder kinderen. Het is alleen de vraag of, hoe en wanneer die acceptatie komt. En misschien moet de een er harder voor werken dan de ander. Ik kan me voorstellen dat het een soort rouwproces zal gaan zijn. Het gemis zal altijd blijven, met momenten, maar het leven oppakken zal met de tijd steeds makkelijker gaan. Zware onderwerpen maar ik vind het persoonlijk fijn om die gedachten en gesprekken niet uit de weg te gaan. Ook die horen erbij en mogen er zijn. Als je jezelf daarna maar weer uit die modus en sfeer kan trekken, en weer over naar het hier en nu. En in het hier en nu zijn wij allemaal bezig met zwanger worden, hebben we hoop en gaat het ons lukken! ❤
Ik moet eerlijk zeggen dat wij op dit moment heel bewust voor 100% aan het genieten zijn met z’n tweeën. We zijn op de bonnefooi gaan reizen binnen Europa, en hiken de ene dag op de Dolomieten, de andere dag luieren we op een camping en weer een andere dag struinen we door Italiaanse straatjes en genieten we van een heerlijk terrasje. We zijn met eigen auto op pad en hebben geen terugreis gepland staan (behave dat wij zelf weten dat dat zal zijn als deze cyclus voorbij is) Ondertussen krijgen we veel reacties van vrienden die aangeven dat we hier extra van moeten genieten, want ‘zo vrij leven kan straks niet meer als je kinderen hebt.’ (Zij weten niets van ons traject af). Ik las heel toevallig een mooi stuk in een tijdschrift gisteren. Over iemand die ongewenst kinderloos bleef en het idd ook als rouwproces heeft omschreven. Heel interessant en herkenbaar van verhalen van mijn moeder (heeft ruim 15 jaar geduurd voordat zij plots twee kinderen in één jaar tijd kreeg. Zij was allang met het verwerkingsproces bezig). Ga zo even kijken of ik de foto’s kan posten.
@Saar1988 en @M061987 ik heb met verschillende vrouwen gesproken die ongewenst kinderloos zijn en heb juist van hun gehoord dat het nooit slijt omdat er elke keer weer een confrontatie is. Je wordt niet alleen nooit moeder, maar ook nooit oma. Op het moment dat zij de kinderloosheid hebben geaccepteerd vangt er een nieuwe fase aan waarin ze nooit oma worden. En op die manier zich wederom buitengesloten voelen en de pijn weer wordt opgerakeld. En natuurlijk is het niet het einde van de wereld.. maar na een lang fertiliteitstraject met meerdere miskramen is het wel een trauma geworden. Iets wat je altijd met je meeneemt. Het in het hier en nu leven vind ik wel een hele mooie uitspraak (die gezien de ervaringen in het verleden een grote uitdaging kan zijn) die heel helpend is tijdens het traject. Niet kijken naar wat er tot nu toe is gebeurd, maar elke poging als een soort losstaande poging zien met volledige kansen.De moeilijkste fase van het traject is de fase van stoppen of doorgaan.. @Asil ik begrijp je gevoel volledig wat je beschrijft. Zeker als je al jaren in een IVF / ICSI traject zit met meerdere miskramen. Knuffel! @Saar1988 ik ben benieuwd naar het artikel, zou fijn zijn als je het wil delen.
Ik lig nu in een tent zonder wifi, en ga proberen de foto’s van het geschreven stuk te plaatsen. Wil jij aangeven of thuis zelf kunt inzoomen en dus kunt lezen @Wondertje2020 ?
Van onderen naar boven lezen het is trouwens een ervaringsverhaal. Geen artikel. Wat mij betreft herkenbaar en prachtig geschreven.
@Noukie88 wat vind ik dat erg voor jullie hopelijk mag het snel wel zo zijn. @allemaal ik gun het jullie allemaal zo dat het toch nog mag lukken ik kan me niet goed voorstellen hoe het voor jullie is maar kan me wel indenken dat dat voor jullie het traject nog zwaarder maakt dan dat het voor mij al is.
@Saar1988 ik heb het boek! Vond het nog te confronterend om te lezen! Super waardevol dat je dit deelt. Dank je wel!
Hier had ik na de tp een heel mooi moment. Ik heb hier in huis een amaryllis bol staan heb hem ongeveer 3,5 jaar en hij kreeg altijd alleen heel veel bladeren nooit een bloem gezien. Maar dus laatst na de tp kreeg hij op eens een bloemknop met uiteindelijk 5 mooie bloemen. Vanmorgen heb ik een hele tijd getwijfeld of ik alvast zou testen had al een paar dagen wat krampen en last van gevoelige borsten. Toch naar getest zodat ik maandag nog eens kan testen voor oploop. Lijkt er op dat 3x3 hier toch positief uitpakt of misschien was het toch de amaryllis.
Mooie, kwetsbare en open stukken hebben jullie geschreven @Saar1988, @M061987 en @Asil. Dank daarvoor. Hier begint het einde ook in zicht te komen (heb een paar weken terug geschreven hoe of wat) en daar word ik wel onrustig van (understatement). Voor in het hier en nu: @Chrystal86 dat is geweldig nieuws! Van harte X
@Chrystal86 wauw wat mooi, gefeliciteerd! Wat mooi ook met die amaryllis ! @Saar1988 wat gaaf jullie reis! En dat artikel heb ik ook gelezen, stond in de Flair he? Mooi om te lezen, heel bijzonder hoe ze dat gedaan hebben. Maar het zal voor mij uiteraard anders voelen dan voor iemand die ook ongewenst kinderloos blijft. @Betsies ik ga al mijn duimen driedubbel draaien voor jou dat de OI toch effect gaat hebben! @M061987 dat had ik even gemist dat er 2 waren, wat een mooie herinnering met die ring. Knuffel!
Poeh, zit ik hier gewoon met tranen in m’n ogen voor m’n tent… Mooi verhaal ook weer en hopelijk een heerlijke, goede zwangerschap! Wat kan zo’n online forum toch helpend zijn. Ik voel zoveel steun van en door jullie. Fijn weekend lieverds! Keep your head up, dream & believe ♥️