Eerste Nederlandse homostel krijgt kind via draagmoeder en eiceldonor

Ik ben geen voorstander; ik denk ook dat het een beetje spelen is met de identiteit van het kind. Niet dat dit in reguliere gezinnen altijd gewaarborgd is, maar ik vind het toch een potentieel onveilige situatie voor een kind.

 

Fijn dat het voor homostellen makkelijker wordt om een kindje te krijgen. Ik ben wel benieuwd hoe het juridisch gaat. En ik ben eigenlijk ook wel benieuwd wat het kindje aan info krijgt. Lijkt me, zoals hierboven vermeld, voor de identiteit soms wel lastig. Er is een eiceldonor, een draagmoeder en dan twee vaders.

 

Prachtig dat dit mogelijk is.
Edit, dit zou juridisch eerst wel lastig zijn geweest. En kwa uitleg naar het kind. Hier zijn spermadonors niet anoniem, ik ga er voor het gemak van uit dat dit ook geld voor eiceldonatie. Ik zou gewoon aangeven dat iemand ze heeft geholpen om een kindje te krijgen omdat 2 papa's dat niet kunnen. Net zoals ik m'n kinderen dat ook al uitleg over ivf. Dat als een baby krijgen niet lukt een dokter kan helpen om dat toch te proberen.

 

Ik vind het een zeer slechte zaak.
Ben sws niet voor draagmoeders.
We weten allemaal het belang van een veilige hechting en dan ga je willens en wetens voor eigen geluk een kind van zijn / haar moeder scheiden.
Ik kan er echt niet bij.
Buiten dat vraag ik mij echt af wat zoiets doet met een identiteit vormen.

 

Het voordeel van Nederland is dat er niets anoniem kan wat ontzettend belangrijk is.
Eicel-en spermadonatie komt meer voor echter was eiceldonatie vaak via het buitenland omdat dit hier minder vaak voor komt.
Ik ben zelf absoluut voorstander van contact tussen biologische en/of genetische ouder en een kind, dit is zeer belangrijk voor de identiteitvorming van het kind. Een kind heeft bovenal liefdevolle ouders nodig en een veilig thuis. Toch blijkt al langer dat voor de identiteitvorming van mensen het heel belangrijk is dat je weet wie je biologische of genetische ouders zijn, uiteraard zou ik zelfs zeggen.
Ik ben zelf draagmoeder geweest met eigen eicel en ik heb regelmatig contact met mijn draagkindje. Dit is ook altijd onze insteek geweest.

 

.

 

Absoluut, mijn voorkeur heeft ook dat genetische of biologische ouders in beeld zijn en niet pas op latere leeftijd als er vragen komen 'oproepbaar' zijn.
Maar goed, wie zijn wij om daar over te oordelen natuurlijk. Ik heb zelf met mijn man kinderen kunnen krijgen, dus dat is makkelijk praten. Mensen die ouders willen worden en waarbij het niet op een natuurlijke manier kan blijven die wens houden en hopen ook op een kind.
Maar het klopt dat de constructies steeds ingewikkelder worden en dat blijft natuurlijk een ethisch punt.

 

Maar waarom zou het kindje zich niet aan de 2 vaders kunnen hechten dan? Wat is hier anders aan dan bijvoorbeeld adoptie?

 

Precies, en dan vindt er ook nog eens vanaf de geboorte een natuurlijke hechting plaats. Je kinderen hechten zich toch ook aan je eigen man na de geboorte? Dus waarom niet aan twee mannen?
Je kunt het natuurlijk niet met een adoptie vergelijken waarbij het kindje al op meerdere plekken is geweest voordat het geadopteerd wordt of waarbij de zwangerschap heel heftig is geweest en het kindje al veel nare invloeden in de buik heeft gehad.
Dit kindje is bewust ontstaan, de vaders zijn bij de zwangerschap betrokken, stemmen worden al gehoord, de vaders bereiden zich voor, zijn vaak ook gewoon bij de geboorte en kunnen na de geboorte ook met het kindje buidelen.

 

Zo ontzettend mooi dat dit kan!

Zo’n kindje is zo intens gewenst en geliefd. Dit kindje zal zich ongetwijfeld enorm gewenst gaan voelen. Wetende wat ervoor nodig was om er te komen.

Natuurlijk hebben de wensouders nagedacht en zich ingelezen over hechting en het vertellen over het ontstaan van het kindje. Dat wordt echt wel gestimuleerd vanuit de klinieken waar dit gedaan wordt. Wij hebben zelf bij MCK gelopen, een van de klinieken waar dit mogelijk is. Wij kregen hele goede voorlichting over het begeleiden van ons kindje en kunnen indien gewenst nog steeds terecht voor advies. Ook zijn er instanties die ouders van donorkinderen kunnen helpen.

Voor je een oordeel neerkwakt: lees je in. Leef je in. Iets wat buiten je eigen straatje valt is niet per definitie slecht.

Wat men ook regelmatig vergeet: zo’n kindje weet niet beter he. Dit kindje groeit op in een liefdevol gezin en weet niet beter dan dat het 2 vaders heeft. Zijn/haar ontstaan zal ongetwijfeld verteld worden en voor dit kindje is dit normaal.

 

Hier is een heel juridisch traject aan vooraf gegaan. Het is echt niet iets wat je zomaar doet. En ook zeer kostbaar.
Uiteraard hebben alle betrokkenen ook oa begeleiding door psychologen gehad.

Ik vind het prachtig dat het kan!

 

Die baby is nu gewoon bij zn 2 vaders. Die van hem houden. Die hecht gewoon aan hun hoor.
Ondanks dat het een rare situatie is, is het fantastisch dat dit kan. Adoptie is ook zowat niet mogelijk, en dat lijkt me in sommige situaties nog moeilijker qua hechting.
Fijn dat 2 mannen ook een kind kunnen krijgen. Die mensen houden van elkaar, zoals zoveel mensen met kinderen. Maar omdat het 2 mannen zijn, zouden ze niet hun kinderwens vervuld mogen zien?
Maar goed, ik geloof niet in God en zie een eicel ofzo niet als een kind, maar een bouwsteentje. Dus met de tegenstanders ga ik het nooit eens worden.

 

Wat fijn dat dit mogelijk is voor stellen. Er is niets fijners dan dat je kinderwens in vervulling mag gaan. Ik vind dat iedereen daar recht op heeft om dat geluk te mogen ervaren ongeacht het conventionele beeld wat sommige mensen hierbij hebben.

 

Ik las deze reactie gisteravond en was te moe om een zinnig antwoord te kunnen typen. Gelukkig hebben mijn voorgangers dat al gedaan. Wat een bekrompen en ouderwetse visie heb jij.

Ik durf mijn hand er voor in het vuur te steken dat dit kindje geliefd en gelukkig en volledig veilig gehecht opgroeit. Iets wat in een huwelijk echt lang niet altijd gebeurt.

Ik ben heel blij dat dit mogelijk is, kinderen krijgen is biologisch gezien niet iedereen gegeven. Maar gelukkig de moderne techniek wel. Liefde en hechting zit niet in het hebben van twee of een ouders. Er zijn ook zat BAM-ers.

 

Ik vind het zo mooi dat dit kan!

Ik heb de fotograaf gevolgd die dit stel vanaf dag 1 heeft vastgelegd. De liefde die dit stel heeft en uitstraalt en de draagmoeder die hun wens heeft verwezenlijkt. Echt prachtig!

Ik las gisteren een mooie uitgebreide reactie van de draagmoeder op Facebook. Alles is juridisch goed vastgelegd en ik weet zeker dat dit kindje niets meer dan liefde gaat voelen en kennen met twee super lieve papa's die enorm veel van hem houden! En een mooie "tante, oom en neefjes" (eigen woorden van draagmoeder en haar eigen kinderen) die hij erbij cadeau gekregen heeft.

 

Fijn dat dit nu mogelijk is,v voor mensen voor wie dit de enige mogelijkheid is / lijkt.
Ik heb ooit overwogen draagmoeder te zijn voor mijn broer en schoonzus. Maar dan met haar eicel. Dat was toen in Nederland (zo goed als) onmogelijk. Dus goed om te lezen dat hier nu stappen in zijn gezet.

Wat betreft hechting enzo maak ik me geen zorgen. Er zullen vast homo's zijn die slechte ouder zijn. Net zoals er hetero's zijn die slechte ouder zijn. Dat is helaas niet te voorkomen. Maar ik vind het niet iets om bij voorbaat vanuit te gaan. Ik hoop wel dat er contact blijft met de draagmoeder en eiceldonor. Maar dat is gevoelsmatig. Weten dat je ook afstand van 'tante Clara' is denk ik prettiger dan horen dat je afstamt van een onbekende persoon die je misschien een keer mag ontmoeten als je 18 bent.

 

Ik vind het geweldig!

Juridisch zal alles goed zijn vastgelegd. Dat moet. Voor veel kleinere dingen zijn al veel juridische regels dus dat zal in dit geval ook zeker zo zijn.

En wat betreft hechting... Ieder kind kan zich verkeerd hechten aan één of beide ouders. Ook in een hetero relatie, adoptiegezin etc. Ik heb zelf een hechtingsprobleem en ik ben opgegroeid in een "normaal" gezin (met een vader en moeder dus, maar daar is al het "normale" wel mee gezegd.)

Het zegt dus totaal niet dat dit kindje zich per definitie slecht gaat hechten aan zijn vaders omdat hij geen moeder heeft waar hij bij opgroeit. Ik ben ook verkeerd gehecht en ik ben wel bij mijn ouders opgegroeid.

 

Ik vind het ook heel knap en bijzonder als vrouwen draagmoeder willen zijn. Ik weet niet of ik dat zou kunnen maar geweldig voor deze vaders dat het is gelukt .

 

Ja he, eens! Ik zou wel bv voor mn zus of goede vriendinnen eiceldonor willen zinn. Maar dragen nee, dat niet echt meteen.