Eens. Dat jij geen aansluiting kunt vinden hoeft niet te betekenen dat hij niet tot speelafspraakjes komt. Als hij vanaf februari tot de zomervakantie geen enkel speelafspraakje heeft gehad is dat niet leuk. Ik zou proberen daar volgend jaar echt verandering in te brengen. Jij hoeft verder niets met die moeders. Maar kunt hem zeker proberen te helpen om aansluiting te vinden. En ik kan mij moeilijk voorstellen dat al die moeders hetzelfde zijn en je met niemand een poging tot contact kunt hebben. En probeer zoveel mogelijk iets van structuur te behouden met bso of sport als dat mogelijk is. Voor heel veel kinderen is 6 weken vakantie totaal niet nodig.
Ik heb tot nu toe geen contact kunnen opbouwen wat heeft geleid tot het uitwisselen van telefoon nummers. Hij heeft door de corona periode werkelijk maar een half jaar zinnig op school gezeten, en ook nog eens van school veranderd. Daarnaast (hij ging in febr over en werd in juni 5) is hij de oudste, de rest net 4 en die moeders zijn denk ik niet toe aan playdates. Het is maar een inschatting, ik weet het niet hoor. Ik ben ook geen sociale vlinder, maar heb geen afspraken kunnen maken. Wel een verjaardagsfeestje gevierd, maar dat ging ook met best wat moeite. Weinig contact door andere moeders op mijn appjes. Misschien in zijn nieuwe klas. Vorige school had ik overigens wel goed contact met andere moeders, dus ja waar het dan aan ligt? Hij speelt wel met ons buurjongetje en meisje, en met mijn neefje van dezelfde leeftijd. Ik snap best dat ik geen vriendinnen hoef te worden, maar ik heb wel mijn best gedaan. In de speeltuin, waar we regelmatig zijn zien we vaak wel de oudere kinderen van de bso (6+) waar hij qua taalbegrip ook beter mee om kan gaan dan zijn eigen klasgenootjes, en daar speelt hij leuk mee. Hij is niet sociaal arm... Ps: doordat hij van school veranderde kwam hij in een start klas. De andere klassen waren vol, en we vonden het zelf geen slecht idee omdat hij verandering best spannend kon vinden. Startklasje startte in februari, met 6 kindjes en groeide uit tot 25. Na de zomer gaat hij over naar gewoon een reguliere groep 1/2 en hij gaat door naar groep 2. De overstap naar de nieuwe school is heel goed gegaan, maar hij miste soms wel wat tegenspraak van zijn veel jongere klasgenootjes. Maar hij had veel vriendjes, ze hebben hem nu bewust in een klas met veel onbekende kindjes gezet omdat de jongere garde heel erg achter hem aan liep en hij dat niet altijd prettig vond. Jij komt met veel oudere/zelfde leeftijd in de klas voor de balans en uitdaging.
Ik heb niet als gelezen hoor. Maar zoals ik het lees, is het vooral uittesten en kijken hoe ver hij kan gaan. Heeft onze zoon ook gedaan vlak na onze verhuizing. Tuurlijk. Snap best dat dat spannend is. Maar voor elk wissewasje en Jan met de korte achternaam aan mijn bed komen staan... nope.. gaan we niet doen. Op een gegeven moment ging meneer door het huis dwalen snachts. Dat gaan we al HELEMAAL niet doen. En als ik het 100x gezegd heb en van alles geprobeerd en hij weigert in bed te blijven.. prima. Maar dan gaat je kamer gewoon op slot. Dat hebben we nu een half jaar gedaan. En sinds 2 weken is het slot er af en blijft hij hartstikke netjes op zijn kamer. En wat janken, gillen en krijsen betreft: hij mag altijd nog even met auto's in zijn bed spelen voor het slapen. Heeft hij gewoon nodig om de dag af te sluiten. Net zoals ik vaak nog even op mijn telefoon zit. Maar de afspraak is: je bent stil. Broertje slaapt, snachts slaoen papa en mama. Wat jij snachts op je kamer uitspookt, moet je zelf weten. Maar ik wil je niet horen. Natuurlijk werd dat ook uitgetest en ben daar direct radicaal in geweest: of je bent nu stil. Of ik haal je hele kamer leeg. Dat heb ik 1x moeten doen. Gewoon s avonds laat alles uit zijn kamer halen. En daarna nooit meer ellende gehad. (Op een keer een nachtmerrie na. Maar dat is iets anders, dan expres gaan gillen en huilen om niks) Noem me een loedermoeder, maar het werkt hier wel.