Ik weet niet hoe oud de generatie is waar jij het dan over hebt maar in die van mijn moeder (68 jaar) was daar geen taboe op hoor. Werd openlijk besproken thuis maar wij waren in alles wel vrij. Bijv. Nooit de douchedeur op slot dus als mijn moeder haar benen scheerde kon ik ondertussen mijn tanden poetsen enz.
Ik heb een vrij lange periode mijn maandstonden gehad, zonder dat mijn ouders dat wisten. Er lag vanalles verstopt in de badkamer voor mijn moeder en zus en ik nam daar wat van, de rest werd besproken met vriendinnetjes . In mijn ogen heel raar maar dat gevoel heb ik wel vaker als ik terugdenk aan hoe het thuis was of hoe het liep.
Mijn moeder is iets jonger, maar hier ging dat ook zo. Misschien dan meer persoonsgebonden, hoe dat gaat.
Hier ook, toen zoon nog klein was en in het openbaar nog mee moest een toilet in als we op pad waren samen verwisselde ik ook tampons waar hij bij was en hij zag me ook weleens op de toilet in de ochtend een maandverband verschonen. Daar hebben we nooit iets spannende van gemaakt. Nu hoor ik het hem wel eens zeggen over vriendinnetjes die chaggerijnig of boos zijn. Dan komt hij met een bui thuis en vraag ik wat er is en krijg de reactie xxx doet raar tegen me, die zal wel ongesteld zijn ofzo.
Ik was ook 15 (4 maanden voor m’n 16e verjaardag), en ik heb er nooit opmerkingen over gehad. Vriendinnen waren juist blij/licht jaloers dat ik die ellende nog niet had. Ik vond het ook helemaal niet erg. Dochter is bijna 13, maar is nog niet ongesteld geworden. Veel vriendinnen van haar ook nog niet. Borstgroei is in volle gang en ook de haren zijn al een tijd in groei (ze is met beide niet blij Haha, haren worden vakkundig weggeschoren)
Dat snap ik wel wat je bedoelt inderdaad. Bij ons (mij en zus) is het zo een gewoonte dat we over de kinderen alles direct met elkaar delen (omdat het als eigen kinderen voelen) dat we misschien soms de kinderen wat voorbij lopen in hun privacy.
Dat bedoel ik inderdaad. Bij mij moeder zal het ook ongemerkt zijn gegaan, maar ik vond het niet prettig.
Mijn dochter is ongeveer 128cm en weegt 28kg. Ze draagt met broeken maat 134 (ze heeft lange benen) en shirtjes draagt ze 128 en soms 134. Haar beenhaar valt mijn afgelopen jaar pas echt op, word ook steeds donkerder, langer en meer. Hiervoor nooit echt goed op gelet. CB heeft het er ook nooit over gehad. We hebben bij het cb een keer haar lengte gevolgd zoals ze nu groeit (als je die op de 0 lijn legt is groeit ze normaal, verder niet overdreven snel) en als ze net zoals ik rond 12 jarige leeftijd ongesteld word dan zou ze op mijn lengte (179cm) uitkomen. Ze hebben mij wel een verwijsbrief gegeven voor onderzoek naar haar lengte, maar dat heb ik nog steeds niet gedaan. Kwamen in lockdown en wil zelf niet heel erg benadrukken dat ze te lang is volgens de regels. Ze is soms al zo onzeker en ben bang dat die onderzoeken misschien daar niet bij gaan helpen. Misschien denk ik er volgend jaar weer anders over en kan ik als nog een onderzoek opstarten
klopt hoor wat je zegt, maar aangezien alles wat ie zei bullshit was kan ik dat sowieso niet meer serieus nemen.
Dat is idd lang. Was jij ook zo lang toen en weet je nog hoe je dat vond? Ik ben 1.92 m. en was dus op gegeven moment ook langer dan gemiddeld, maar had daar in mijn herinnering pas later last van. Eind basisschool. Kan natuurlijk wel per kind verschillen. Wat mij enorm heeft geholpen is volleybal Maar elke andere activiteit waarbij lang zijn een voordeel is kan natuurlijk ook.
Dat is zeker lang. Mijn dochter is van april 2016 en ook lang. Eergisteren gemeten 122 cm (en 18 kilo). Jouw dochter is natuurlijk wel een stukje langer maar ik heb me nooit echt druk gemaakt om mijn dochter haar lengte. Ik zie om me heen wel meer lange kinderen. Dochter is van haar klasgenoten ook zeker niet 1 van de grootste.
Afgelopen september is H voor het eerst ongesteld geworden, ze was toen nog net 10. Ik was zelf 14 toen mijn eerste menstruatie kwam, dus niet erg jong. Als het al erfelijk is zal het wel van de kant van mijn schoonfamilie komen bij haar. Maar daar zal ik niet snel achterkomen omdat dat soort onderwerpen nogal "hchouma" (schandelijk, taboe oid) bij hen zijn om over te praten, helaas. Gelukkig staat mijn man daar heel anders in, onderwerpen als menstruatie worden gewoon openlijk besproken bij ons.
Ik was 12 maar vond het echt achterlijk dat mensen mij er mee feliciteerden. Vond (en vind Haha) nou niet iets waar ik blij mee was. Uiteraard, wel dat alles naar behoren functioneert en we makkelijk kinderen konden krijgen maar daar was ik als 12 jarige natuurlijk niet mee bezig. Ook dat ze me die dag stond uit te zwaaien vanachter het raam vond ik echt raar. Ik weet nog goed dat ik dacht; doe normaal hier wordt alles gewoon besproken ook waar zoon bij is. Oudste dochter wordt 11 en haar bereid ik wel voor. Zat ooit een meisje in de klas die erg laat ongesteld was en dacht dat je alleen bloed op de wc verloor. Dus die had totaal geen idee van maandverband. Dat wil ik wel voorkomen. Dus wij zijn heel open daarover
Ja ik was ook lang vroeger en vond het helemaal niks. Ik was ook wel het pispaaltje van de klas (was ook dik). Ze word vooral door mensen buitenaf ouder geschat en die verwachten meer van haar. Ik zeg er dan altijd wel wat van als dat gebeurt. Mijn zusje wil je denk heel graag in der team hebben. E mag straks ook zelf een sport uitzoeken als ze klaar is met zwemles. Ze vind op dit moment dansen heel leuk maar als ze bij der tante is geweest zeurt ze over volleybal. Ben dus ook benieuwd wat ze gaat kiezen later. Ze is de langste van haar klas, misschien 1 jongetje iets langer maar die heeft ook een klas overgedaan. Mijn oplettendheid met haar lengte is wel gevoed door het cb, vooral het eerste jaar waren ze heel fel dat ze veelste lang is en dat dat niet goed is.
Zeker fijn. Hier wel een beetje lastig omdat we geen 'menstruerende personen' in huis hebben. Toen ik het nog wel had, was ik er altijd open in naar mijn zoons. Maar ja... jongste heeft dst nooit meegekregen en oudste was nog erg jong.
Maar waarom zou dat niet goed zijn dan? Ik krijg een beetje de kriebels als een CB dat zegt. Hadden ze er ook een oplossing voor dan in haar eerste jaar? Soms vind ik het cb wel doorslaan hoor. Bij het kleinste dingetje willen ze je al doorsturen. Kan ook positief zijn, want je zal net dat kind hebben waarbij er iets ontdekt wordt, maar toch.
Ik had ook zo’n meisje in de klas dat geen idee had waarvoor dat nou allemaal was: ongesteld zijn en zo. Ik fietste een keer met haar naar huis toen we in de 4e klas van de havo zaten en toen zei ze doodleuk dat haar ouders niet meer vreeën want ze wilden geen kinderen meer. Ik moest lachen, dacht dat ze een grapje maakte. Maar ze zei bloedserieus dat haar moeder haar dat zo had verteld. Toen mijn moeder later zei dat mensen ook vreeën omdat dat lekker was, keek ze haar aan of ze water zag branden. Ze wist het echt niet. En dan ben je 16… Maar ja, daar ging het gewoon anders dan bij ons.
Heel herkenbaar. Mijn oudere zus was allang het huis uit, toen ik 2 was, mijn moeder ook eierstokloos sinds mijn geboorte. Dus ongesteld zijn was niet iets normaals in ons huis. Ik schaamde mij enorm. Verstopte alles en moest t doen met proefpakketjes die mijn moeder in al die jaren maar bewaard had en ergens achterin een kast had liggen. Met 1 maandverbandje redde ik t niet op school. Vaak doorgelekt maar de drempel om t te zeggen was te groot. Uiteindelijk vond ze het wel en zei ze ook dat als ik wat nodig moest hebben, ik het op boodschappenbriefje mocht schrijven zodat mijn vader het kon kopen. Dat hielp en uiteindelijk werden ook vriendinnen ongesteld en was t goed. Mijn oudste weet wel van de mama luiers zoals hij ze noemt. Dat mama soms bloed verliest maar dat dat ok is. Is idd zo belangrijk dat het voor jongens dat ze weten hoe normaal menstruatie is