Sinds deze vakantie is onze dochter in een keer bang voor monsters in de wc. Vanmiddag was het het ergst, ze ging netjes op de wc zitten waar ik bij was en in een keer sprong ze helemaal hysterisch van de wc af en wilde ze niet plassen want er zitten monsters in de wc. Zo was het vandaag dus ieder keer als ze moest plassen. Zijn zojuist thuis gekomen en ook hier durft ze niet goed zonder ons naar de wc. We kennen dit totaal niet en weten niet goed wat we hier mee moeten. Hebben gezegd dat monsters niet bestaan en sowieso niet in de wc zitten omdat ze dan niet kunnen ademen. Ze is echt bang. Best sneu. Maar hoe ze er bij komt Joost weten. Oudere zus heeft niks gezegd over monsters zegt ze. Iemand tips? Of iemand iets soortgelijk meegemaakt?
Geen tip om van het monster af te komen maar kan je haar niet een tijdje op een potje laten gaan totdat ze het monster weer vergeten is? of toch een tip: ‘monstervergif’ (wc eend) er in gooien en mooie toverspreuk erbij zeggen of zoiets? Enne er bestaan ook zeemonsters die kunnen wel ademen onder water
Van die zeemonsters houden we natuurijk achterwege Van de wc eend is best een goede tip. Er staat standaard een potje op haar slaapkamer en haar ander potje staat nog in de caravan. Dus we zullen haar morgen hier thuis op haar potje laten plassen. Hopelijk vergeet ze het snel. Ben er alleen bang voor, want ze is net bij mij in bed gekropen want ze wilde in papa en mama bed slapen. Doet ze niet vaak en slaapt bijna altijd netjes in haar eigen bed.
Misschien een keer op een spannende wc gezeten die bv anders doorspoelde dan ze gewend was? Het kan ook iets heel kleins zijn geweest, iets wat je zelf misschien niet eens hebt opgemerkt (hier schrok dochter bv bij een tankstation van de hand-droger die buiten het hokje aan ging terwijl zij aan het plassen was). En als ze het daardoor nu langer probeert op te houden, kan ze zich zowel angstig als fysiek vervelend voelen. Ik zou ook eens kijken of ze het potje wel goed vindt, wie weet kan dan de angst even zakken en heeft ze daarna weer ruimte om te durven zeg maar.
Heeft ze misschien eens doorgetrokken (of jullie) terwijl ze er nog op zat? En spetters voelde terwijl ze dus nog zat? Misschien kan ze die niet plaatsen… In de kleuterklas gebruikte ik ‘anti-monster-spray’. Een gepimpte plantenspuit met water. Even sprayen in de wc en POEF, weg monster! Naar verloop van tijd kreeg zo’n kindje meer zelfvertrouwen en durfde het weer zelf naar de wc.
Met 3 jaar begint fantasie heel erg op te spelen. Dit is een normaal proces in de sociaal emotionele ontwikkeling en dus totaal niet zorgelijk of vreemd. Veel kinderen krijgen dan irreeele angsten, met name over zaken waar ze geen controle over hebben. Fantasie en werkelijkheid gaan steeds meer door elkaar lopen. Vaak worden ze bang voor het douche putje (angst om mee te spoelen met het water) of inderdaad de toilet. Zij heeft namelijk geen zicht op waar die uitgang naartoe gaat, wat daar gebeurt etc. Geen controle over wat er gebeurt. Ga op een gezonde manier mee met haar angst; bijvoorbeeld door monsterspray te gebruiken (doe water in een plantenspuit en een etiket erop met een monster) zodat ze zelf de controle voelt. Het gaat vanzelf weer over.
Dank je wel voor jullie reacties. Het is alleen vanavond een drama met naar bed gaan. Ze wil echt niet slapen, begon weer over monsters. Eerst moest het licht aan, daarna weer hysterisch. Ben met de "monsterspray" mee naar boven gelopen,maar helaas. Madam ligt nu dus bij mij beneden op de bank.
Hier hielp en helpt het hele "monsters zijn niet echt maar nep" prima. Net als spoken. "Z, heb je wel eens een echte spook gezien?" Denk dat ze ook niet zou trappen in de monstersprays..
Vraag aan je kindje wat je aan het monster kunt doen. Niet zeggen doe niet zo gek monsters bestaan niet oid. Haar angst is echt. ( het monster uiteraard niet) Samen het monster wegjagen, een monstervanger knutselen, iets van sterrenspray oid. je moet de angst niet voeden maar ook zeker niet wegvegen.
Hier een dochter van drie die inderdaad ook ineens bezig is met monsters. In haar geval vooral monsters in haar slaapkamer. We hebben toevallig een boek over monsters en dat is best een grappig boek, dus ik heb ervan gemaakt dat monsters juist leuk/lief/grappig zijn. Dus we zeggen welterusten tegen het monster en we gaan slapen o.i.d. Ik ontken het dus zeker niet, maar probeer het juist positief te maken. Inmiddels vindt ze monsters leuk. Ze heeft altijd al een grote fantasie gehad, dus ik ga er liever in mee dan dat ik haar "werkelijkheid" ontken.
Onze zoon had dat met 2 jaar ook in eens uit het niks. Hij durfde echt niet naar beneden. Bij de trap zat een leeuw. Alleen maar zeggen dat het niet bestond ging er niet in. Je gaat dan ook wel snel over het gevoel van het kind heen (tenminste dat vinden wij) Toen we ook niet meer wisten zijn we er op in gegaan. Oké waar staat hij precies, kunnen we er nu langs. Wat denk je wat hij wil. Hij wil mij opeten. Ik vertelde dat hij niet wil eten maar wil spelen. Argwanend keek hij nog een keer maar daarna mocht de tijger er zijn. Soms mocht hij mee naar beneden. Overigens hebben we nog een lading onzichtbare dierenvrienden gehad. Gelukkig waren deze allemaal leuk en gezellig al kletste ze net zoveel als onze knul
Dit helpt niet om de fantasie "te beperken", maar ik heb gemerkt dat klassieke sprookjes absoluut niet geschikt zijn voor kinderen met een levendige fantasie. Overal boze wolven, heksen, mensenetende reuzen enz enz. In onze verhalen zijn alle dieren lief en vriendjes. En Roodkapje, Hans en Grietjes staan op de censuurlijst. En over kinderTV. Mijn dochter heeft toen ze 3-4 was een "onschuldig" tekenfilmpje gezien over rupsen die vlinders werden, waarbij het kopje van de rups/vlinder vergroot werd. Daar heeft ze een vlinderfobie van overgehouden. Ze wordt, als volwassene, nog steeds panisch als er een vlinder bij haar in de buurt komt, terwijl ze zich van het filmpje niets kan herinneren.
Het is op dit moment een drama. Er zitten nu dus ook monsters op haar slaapkamer. Wij gevraagd hoe ze de monsters weg wil jagen, zei ze " met een scherp mes". Wij zijn met haar naar een speelgoed winkel gereden en heeft ze een politieserie uitgekozen met o.a. een nep dolk en pistool. De pistool ligt dus in haar bed. Toch beland ze bijna ieder nacht bij ons in bed. En is inslapen een drama. We moeten bij haar blijven en haar kroelen/aaien totdat ze in slaap valt. We schieten met het pistool onder haar bed etc. We hebben grote zus al laten vertellen dat ze niet bang hoeft te zijn en dat grote zus ook boven slaapt. Gisteren heeft ze voor het eerst weer een keer op de wc geplast thuis. We zitten te denken om een starterspakket van zo'n droomdeurtje aan te schaffen. Maar of dat helpt?
Hoe belemmerend is het voor jullie dat ze bij jullie slaapt? Zou ze een week bij jullie kunnen logeren, dat je met haar een "verboden voor monsters" bord maakt voor op haar deur en evt haar bed op een andere plek in haar kamer zet? Dan haal je haar helemaal uit de situatie? Of andersom, dat één van jullie een paar nachten bij haar op een matras slaapt? Ik heb een peuter van 3 en die was laatst ziek en lag daarom bij ons in de kamer. Op gegeven moment zei hij hardop: ga weg! En daarna zei hij dat er een krokodil was die in zijn arm wilde bijten. Hij heeft dat echt zo ervaren. Na een nacht in zijn eigen kamer vertelde hij dan ook blij dat daar tenminste geen krokodil was.
Niet ontkennen. Slangen kunnen in de wc voorkomen, ratten ook. En mogelijk heeft ze dat gehoord of via de tv meegekregen. Maar zoals met alles dat eng is, is dat altijd in een ver land. Australië ofzo, waar ook de giftige spinnen zitten. Ik doe niet aan betutteling, maar de rioleringen in Nederland zijn erg goed en de kans dat er een beest via de riolering bij ons naar boven komt, is gewoon heel klein. In sommige landen is dat heel anders. Kijk wel uit dat je een land noemt waar je niet zelf naar op reis wilt de komende jaren
Mijn dochter heeft ook een fase gehad dat ze bang was dat er ergens een monster zat. Niet alleen op de wc maar overal. We hebben toen een lege glassexfles met water gevuld en een etiket erop geplakt van een monster met een kruis er door: Tadaaa! Monsterspray. Op een plek gezet die we met haar hadden afgesproken en als ze dacht dat er ergens een monster zat kon ze die gewoon pakken en sprayen. Werkte hier heel goed!
Pwoah zo hadden wij ineens last van de grote vriendelijke reus. Welke mafjoker brengt dat nou voor 3.5-4 jarigen... Heeft heel wat tijd gekost eer we daar vanaf waren. Spoken daarentegen was vrij makkelijk, monsters idem. Wij gebruiken liever niet iets van een plantenspray of een specifiek ding of item. Zal je net zien ben je er weken of maanden vanaf komt t weer terug uitgerekend op een plek waar je t niet bij je hebt. Dus gekke bekken trekken, rare geluiden en liedjes zingen. Alles wat maar uit eigen kracht voor handen is en nooit vergeten kan worden.