Ik ben nu bijna 32 weken zwanger. Vorige week had ik de hele dag een zwaar een zeurderig pijnlijk gevoel in m'n onderbuik en toen dat wat krampig werd verloor ik m'n slijmprop. Heb toen een CTG en een echo gehad en gelukkig was alles goed. De cerclage zat ook nog goed en er was geen weeën activiteit. Dus ik kon weer gaan maar wel met de afspraak dat als er weer iets zou zijn, bv weeën activiteit of bloedverlies (placenta is ook previa) dan komt de baby meteen. Er wordt niets meer geremd of behandeld ivm mijn voorgeschiedenis. Nu heb ik sinds vandaag weer enorme pijn in m'n onderbuik, schaambot en stuitje. Ik kan nauwelijks lopen. Het voelt zo zwaar ook dat ik steeds denkt dat de baby "eruit valt" en ik ben bang voor bloedverlies maar dat heb ik niet. Zou het kunnen zijn dat de baby aan het indalen is en dat de pijn daar vandaan komt?
Bij mij voelt het indalen in ieder geval wel zo. Heel beurs gevoel, ook in je bot zo voelt t, alsof je flink bont en blauw bent. Daarnaast pijnlijke steken beneden. Maar bij twijfel gewoon de vk bellen hoor, bij iedereen is t anders!
Die bowlingbal was hier idd mn dochter die indaalde. Voelt alsof je minimaal de helft aan mobiliteit ineens inlevert van t ene op t andere moment. Zit ook weinig geleidelijks aan. Dat t ook nog voelde alsof er met een honkbalknuppel tussen gemept was, dat waren mn bekken zelf. Dat was een gevoel wat al een tijd langer speelde en gaandeweg opbouwde van al een vrij vroeg stadium. Die heb ik nu ook al, maar beetje bekken pechgeval.
Update Een dag later kreeg ik s avonds een enorme bloeding. 1.5 liter vanuit de placenta...met ambu naar het zkh en alles stond klaar voor de spoed sectio maar gelukkig is het gelukt de bloeding te stoppen met stollingsmedicijnen. Daarna nog 2 bloedingen gehad, grote en een kleine. Deze week komt de baby met een geplande sectio....
Och jeetje wat schrikken! Potver zeg ! Heel veel succes met de sectio deze week en op naar een mooi en vooral gezond kind en moeder
Hallo! Het gaat wel redelijk. Ik probeer nog van deze laatste paar dagen zwangerschap te genieten. Het is heel dubbel want ik weet wat ik een soort "tijdbom" ben, ieder moment kan het weer gaan bloeden en ik heb veel buikpijn van het losse bloed in m'n buik. Maar ik vind het jammer dat de baby zo vroeg moet komen (34 weken) met weer een grote operatie, buik helemaal open, lang herstel enzo en ik zal het zwanger zijn enorm missen...
Jeetje, wat heftig! Veel sterkte en ik hoop dat je goed hersteld en alles goed gaat met jullie kindje.
Wat heftig Simmy! Ook dat nog na zo‘n lange cerclage zwangerschap. Ik hoop dat de kleine nog even mag blijven zitten, maar ook dat het veilig blijft voor jou. Sterkte meid!